«سما »؛ جشنواره‌ای مانند همه جشنواره‌ها

جشنواره ملی سما مخفف سید مرتضی آوینی یا سینمای مرتضی آوینی با موضوع سبک زندگی ایرانی - اسلامی و با هدف ترویج آن در سال 93 توسط موسسه فرهنگی هنری شهید آوینی بنیان نهاده شد. تاکنون سه دوره در فروردین 94، 95 و 96 برگزار شده است.
جشنواره سما به اسم ملی بنیان‌گذاری شده است اما تنها در تهران و یک سینما برگزار می‌شود و این از بار معنایی کلمه «ملی» و منطق وجودی آن دور است. هر جشنواره‌ای یک افتتاحیه و اختتامیه و ورکشاپ‌های متعدد با هنرمندان شناخته‌شده برگزار می‌کند و این تنها دلیل جذب مخاطبان شده است و این در جشنواره سما نیز وجود دارد یعنی ورکشاپ‌ها بهانه‌ای شده است که فیلم‌ها دیده شود یا بالعکس. در واقع جشنواره سما که سه دوره از آن می‌گذرد خلاقیت جدید یا دستاورد جدیدی برخلاف شعار و هدف آن رقم نزده است و تنها یک جشنواره به جشنواره‌های کشور اضافه شده است.

جشنواره‌هایی برای دورهمی

آقای رضا درستکار منتقد سینما در مورد جشنواره‌های اینچنینی و تعدد آن‌ها می‌گوید: جشنواره سما، بین‌المللی تهران، جهانی فیلم فجر و هر نوع جشنواره‌ای اغلب بیهوده، اتلاف انرژی هستند چون مراسم محفلی و محدود برای خود می‌گیرند، حلقه اطرافیان خود را دعوت می‌کنند و اعضای هیات انتخاب، داوری و ورکشاپ‌ها از اطرافیان خود هستند.
وی در این‌باره ادامه می‌دهد: با توجه به تنوع فرهنگی و تراکم جمعیتی کشور، تعداد جشنواره‌های ما کم است اما مساله این است که گردانندگان و مدیران جشنواره‌های ما، یک تیم هستند که به‌دنبال پول و رزومه‌کاری خود و از این راه به‌دنبال پرشی برای خود هستند. این برگزاری‌ها بیشتر اتلاف وقت است که برای نفع خود برگزار می‌کنند که خروجی آن صفر است و کسی هم نمی‌بیند و بر چیزی یا کسی تأثیر نمی‌گذارند. 50 یا 100 نفر در یک سالن برای تماشای فیلمی نشسته‌اند که معلوم نیست با چه معیار و کیفیتی انتخاب شده‌اند، بیشتر یک محفل است که دولت در یک حوزه‌ای برای خود این کار را می‌کند، سازمان تبلیغات و حوزه هنری نیز برای خود جشنواره برگزار می‌کنند. این‌ها جشن‌هایی برای صرف بودجه تعیین شده است.
شاید بتوان برای وضعیت موجود کاری کرد یا از پدید آمدن این جشنواره‌ها در کشور جلوگیری کرد. درستکار در این‌باره توضیح می‌دهد: تنها راه‌حل این مساله انقلاب مدیریتی، نابود کردن و فرستادن تمام مدیران میان‌مایه و بدون دانش به خانه‌هایشان است. وقتی یک آدمی جشنواره را محفلی کرد باید او را به خانه فرستاد چون این کار به کیان ایران و نظامی که در آن هستیم و هم کیان باورهای ما ضربه می زند. این افراد تمام تلاش‌های خود را می‌کنند که تمام نهادها را حذف کنند.

آدم‌های بی‌دانش اتلاف بودجه را رقم زده اند

این منتقد صراحتاً افزود: جشنواره فیلم فجر از گذشته اصرار دارد که انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران را حذف کند. انجمنی که بار تئوریک سینما روی دوش آن است. چه خوب و چه بد خروجی آن بعدها معلوم می‌شود. وقتی یک جشنواره با این عظمت تلاش می‌کند جریان نقد و انجمن را با تمام وجود انکار کند دیگر اصراری برای خوب بودن آنها و تأثیر آن وجود ندارد.

آدم‌های غیر متخصص در جشنواره‌ها مشهودندو نمی‌توان آن را انکار کرد. درستکار در این‌باره بیان می‌کند: این جشنواره‌ها محفلی و یکی از یکی بدتر است. اگر افراد اجرایی یا مسوول در این جشنواره‌ها غرضی دارند نمی‌توان بهتر از این انتظار داشت و اگر غرضی ندارند و با این حال یک طیف وسیعی از جامعه فرهنگی را حذف می‌کنند بنابراین  بی‌دانش هستند و به این حوزه اشراف ندارند. آدم‌های نامربوطی که به این کارها گمارده شده‌اند و جشنواره‌هایشان خروجی ندارد و اتلاف انرژی و بودجه را رقم می‌زند.
وی در ادامه تصریح می‌کند: جشنواره‌ها برای ایران لازم هستند به شرط اینکه روی نظام فرهنگی و توسعه فرهنگی کار کنند. رسانه‌ها دغدغه دیگر درستکار است که در خدمت جشنواره‌ها به فعالیت مشغول می‌شوند. وی در این‌باره اظهار می‌کند:  ندانم‌کاری، مدیریت بی‌کفایت و ناکارآمد، امروز در رسانه‌ها گم می‌شود چون برخی، رسانه‌ها را  دیوار خود می‌دانند.

درستکار در پایان گفت: ما امیدواریم در این کشور عقلانیت، شایسته‌سالاری، مدیریت واقعی و دقیق حاکم شود. کشور ما نیازمند یک مدیریت خوب ، جامع و روبه‌توسعه است که اخلاق دینی، حرفه‌ای و عرفی خود را حفظ کند و به جای تبعیت از چهار مدیر میان‌مایه از منویات افراد متعالی و ارشد کشور پیروی کند.

منبع : روزنامه صبح نو