به گزارش مشرق، جعفر بای شهرت طلبی افراد جامعه را ناشی از کمبودهای عاطفی دانست و گفت: کم توجهی به فرزندان در خانواده و عدم حمایت‌های عاطفی از جانب والدین، منجر به ایجاد عقده‌های روانی و خودکم بینی در فرزندان شده است و حقارت و کوچک انگاری را در آن‌ها پرورش داده است.

وی افزود: احساس حقارت و بی اعتماد به نفسی، فرد را به کسب فرصت هایی برای دیده شدن سوق می‌دهد. براین اساس شهرت به انگیزه‌ای برای پیشرفت تبدیل شده و فرد را به هر کاری وادار می‌کند.

روانشناس و آسیب شناس اجتماعی در ادامه خاطر نشان کرد: کسب شهرت، احساس قدرت و خود بزرگ بینی به فرد داده و اعتماد به نفس‌های از دست رفته را جبران می‌کند. این در حالی است که به دست آوردن قدرت، منجر به کسب ثروت شده و تعاملات اجتماعی را افزایش می‌دهد. 

وی نقش خانواده‌ها در تربیت فرزندان را مهم دانست و اذعان داشت: در نظام تربیتی باید جایگاه اجتماعی فرزندان مشخص شود و با محول کردن وظایف مختلف، آن‌ها را مورد تشویق قرار داد. براین اساس توجه خانواده نسبت به فرزندان و محول کردن مسئولیت‌های زندگی، احساس هیجان در فرد ایجاد می‌کند و در برخی مواقع تشویق و تمجید فرزندان، می‌تواند خود بدبینی و حقیربینی را در فرد جبران کرده و عقده‌های روانی را برطرف سازد.

بای در ادامه عنوان کرد: بی مهری و عقده‌های روانی در بسیاری از جوانان جامعه، آن‌ها را به سودای شهرت کشانده است. در این بین شرایط برای سودجویی و کلاهبرداری‌های مختلف فراهم شده و سودجویان را به کسب درآمد‌های بالا تحریک کرده است. در حال حاضر جوانان با پرداخت مبالغ بالا، شهرت‌های کاذب و زود گذر را به جان می‌خرند.

وی در خصوص سوء استفاده از کمبودهای تربیتی جوانان گفت: فضای مجازی شرایطی را فراهم کرده تا با بی ارزش کردن فرهنگ ایرانی، اقدام به جذب طرفدار کنند. استندآپ کمدی ها، فیلم خودکشی‌های غیرواقعی، خوانندگی و ... در صفحات اینستاگرام به وفور دیده می‌شود که کاربران بسیاری نسبت به آن علاقه نشان می‌دهند. در این شرایط صاحبان صفحات مجازی با ترغیب کاربران، از این فضا سوء استفاده کرده و پیج‌های خود را با مبالغ بالا، به فروش می‌رسانند. 

روانشناس و آسیب شناس اجتماعی خاطر نشان کرد: استعدادیابی یکی از راهکارهای حفظ فرهنگ است که متأسفانه در کشورهای جهان سوم وجود ندارد و افراد مجبورند از طریق رابطه‌ها و ارتباطاتی چون فضای مجازی، خود را معرفی کنند. وجود سیستم گزینش نادرست در انتخاب افراد، خلاقیت‌ها و نوآوری‌ها را از بین برده و افراد نالایق را با استعدادها، در یک شرایط برابر قرار می‌دهد بنابراین می‌توان با ایجاد آزمون در چارچوب شاخصه‌های مناسب، افراد را در جایگاه خود قرار داده و حس اعتماد به نفس را افزایش داد.