سرویس جهان مشرق - روز چهارشنبه تهران شاهد حملات تروریستی بود که مسئولیت آن را داعش برعهده گرفت. به گفته آخرین آمارها، تعداد شهدای این حادثه به 17 نفر رسیده است. این حمله با تلاش‌های نیروهای امنیتی به‌سرعت پایان یافت. به دنبال حادثه تروریستی تهران اندیشکده های مختلف جهان به بررسی ابعاد این حادثه دردناک پرداختند. در ادامه به بررسی و تشریح مقاله‌ای از اندیشکده بروکینگز در خصوص این حملات تروریستی می‌پردازیم.

موسسه بروکینگز در تحلیلی با عنوان «داعش از حمله به ایران به دنبال چیست؟» با اشاره به این نکته که داعش برای سال‌هاست که قصد دارد ایران را هدف قرار دهد اما در رسیدن به این منظور ناموفق بوده است، نوشت: «داعش حداقل از سال 2007 یعنی زمانی که آشکارا ایران را به علت حمایت از دولت شیعه در عراق، به حمله تهدید کرد، قصد ایجاد اختلال در این کشور را داشته است.»

نویسنده این تحلیل، ویلیام مک کانت، در ادامه به دنبال پاسخ‌گویی به این سؤال است که چرا داعش در طول این سال‌ها از انجام هرگونه حمله تروریستی در خاک ایران عاجز بوده است؟

او در پاسخ به این نکته اشاره می‌کند که داعش در طول این سال‌ها، «توانایی لازم» را نداشته است تا دست به عملیات تروریستی در خاک ایران بزند. در مقابل این ظرفیت را داشته تا با تربیت نیروهای فرانسوی و بلژیکی، این کشورها را به‌راحتی هدف حملات خود قرار دهد.

مک کانت در ادامه تأکید می‌کند که نباید «دلایل استراتژیک» برای حمله به ایران را در این برهه زمانی از یاد برد. گروه‌های تکفیری تروریستی داعش در طول ماه‌های اخیر تلفات سنگینی را از طرف ایران و متحدان منطقه‌ای این کشور متحمل شده است. این شکست‌ها که زمزمه‌های خروج داعش را تداعی می‌کند باعث شده تا این گروه تلاش‌های خود را شدت بخشد تا بلکه بتواند شکست خود را با تبدیل این درگیری به «جنگی فرقه‌ای» در منطقه جبران کند.

این نویسنده در بخش دیگری از تحلیل منتشرشده خود در بروکینگز می‌نویسد که داعش سعی داشت تا از طریق حملات خود در تهران سایه القاعده را از سر خود کوتاه کند و خود را به عنوان «رهبر گروه‌های جهادی» مطرح سازد. البته نباید این را از خاطر دور داشت که داعش در حال حاضر به‌شدت «نیازمند نیروهایی تا صفوف نابودشده‌اش را در عراق و سوریه پر کند».

اگر در میان اخبار و گزارش‌های اندیشکده مختلف جهان به جستجو بپردازیم این واقعیت را به‌وضوح درمی‌یابیم که جمهوری اسلامی در طول حیات خود توانسته است تا بنیه دفاعی و امنیتی خود را به‌گونه‌ای قدرتمند سازد که حتی صاحبان اتاق‌های فکر در جهان نیز بدان غبطه می‌خورند. اگر به جریان حملات تروریستی داعش در طول سال‌های اخیر نگاهی بیندازیم می‌بینیم که این گروه با وجود فعالیت سرویس‌های امنیتی کشورهای مختلفی که خود را قدرتمند جلوه می‌دهند، به‌راحتی می‌تواند وضعیتی بحرانی را برای ماه‌های متمادی در کشورهایی همچون ایالات‌متحده، انگلستان، فرانسه، آلمان، سوئد، بلژیک، استرالیا به وجود آورد.

نباید این نکته را از یاد برد که این کشورها در حالی طعمه حملات تروریستی گسترده و گاها متوالی شده‌اند که فاصله زیادی با مکان فعالیت گروه‌های تروریستی دارند؛ اما جمهوری اسلامی برای سال‌هاست که در حوالی مرزهای خود با گروه‌های تروریستی دست‌وپنجه نرم کرده است؛ گاهی القاعده، گاهی طالبان و اکنون داعش.[1]