سرویس ورزش مشرق – تیم ملی فوتبال کشورمان در آستانه رقم زدن برگی جدید از تاریخ برای ورزش مملکت مان است. تیم ملی ما که پیش از این در سالهای 1978، 1998، 2006 و 2014 در مسابقات جام جهانی حضور پیدا کرده اگر در بازی با ازبکستان بتواند به پیروزی دست یابد برای نخستین بار در دوران حیات این رشته در کشورمان، دو دوره پیاپی در جام جهانی حضور خواهد یافت.

اصغر شرفی در گفت و گو با مشرق، درباره شرایط این دیدار و اتفاقاتی که ممکن است پیرامون این بازی رخ بدهد حرف زد. مربی تیم ملی فوتبال کشورمان در جام جهانی 1978 آرژانتین همچنین تأکید داشت که این بار باید تلاش کرد تا تیم ملی از گروه خود به دور دوم راه پیدا کند.

متن کامل صحبتهای پیشکسوت فوتبال کشورمان در ادامه می آید:

*کی روش چکار کرده که مربی ایرانی نمی تواند؟

همه شرایط به نفع ماست. این موضوع با توجه به سابقه بازیهایی که تا این لحظه نه باخته ایم و نه گلی دریافت کرده ایم مطرح است. فوتبال مان در شرایط خیلی خوبی است که اگر می خواهد از این مرحله عبور کند احتیاج به یکی دو کلاس بالاتر دارد تا برود و در مسابقات جام جهانی شرکت کند. ما مسلما به جام جهانی می رویم. باید اتفاقات نادری بیافتد که نرویم. درصد نرفتن مان خیلی کم است. با توجه به حسابگری های کی روش و با این تیمی که داریم و شرایطی که برای تیم ملی درست شده این اتفاق به احتمال زیاد رخ می دهد. کی روش کاری کرده که پیراهن ملی بار دیگر ارزشمند شده و هرکسی آرزویش است که آن را بر تن کند. اهالی فوتبال این مملکت که امروز دور و بر تیم ملی مان نیستند باید ببینند ثمره کارشان چه بوده است که کی روش آمده و فوتبال ما را به این خوبی رهبری می کند و حرکت می دهد.

*خدا کند اتفاق فوتبالی به ضرر ما نیافتد

مسابقه با ازبکستان هم مانند دیگر مسابقه هاست. هیچ مسابقه ای از پیش قابل پیش بینی نیست ولی ظاهر کار نشان می دهد که ما باید برنده این بازی بشویم چون هم انگیزه مان بالاتر است هم شرایط میزبانی در خانه خودمان را داریم و هم تیم مان بهتر است. ولی فوتبال همیشه قابل پیش بینی نیست و یک زمان می بینید یک تیم خیلی بهتر بازی می کند ولی نتیجه نمی گیرد. خدا کند که روز خوب و طبیعی فوتبال باشد تا ما ضرر نکنیم و برنده این بازی باشیم.

*سبک دفاعی تیم ملی به خاطر مهره هاست

بنده در جایگاه مربی حاضرم 90 دقیقه بازی کنم و توپ هم به پایم نخورد و فقط دفاع کنم ولی گل نخورم. کی روش یک آدم دنیا دیده است. اخلاقش خیلی تند است و من خیلی چیزهایش را نمی پسندم ولی کار فنی اش را دوست دارم. حالت دفاعی تیم ملی به بازیکنانی که در تیم ملی در اختیار کی روش است بستگی دارد. قطعا اگر ما مسی یا کریستیانو رونالدو را داشتیم هجومی بازی می کردیم. ما با شرایط خودمان بازی می کنیم و فوتبال مان هم دارد روزهای خوبش را طی می کند. الان فوتبال مان در سطح آسیا خیلی خوب بازی می کند و باخت ندارد ما یک روزهایی تن مان می لرزید و هر لحظه منتظر بودیم که الان گل می خوریم.

*فوتبال ما از دنیا عقب است

برای اینکه فوتبال مان در کلاس جهانی بازی کند احتیاج دارد که از شرایطی که اکنون در آن قرار دارد رد شود. اگر ببینید مثلا تیم جوانان ما در جام جهانی کره جنوبی بد بازی نکرد و خوب بود ولی اگر به قد و هیکل بچه های ما نگاه می کردید با رقبا برابری نداشت. اگر به وزن بچه های ما نگاه می کردید وزن خوب بچه های ما هرگز مقابل وزن خوب آنها متعادل نبود. آن دو کلاسی که من معتقدم تیم ملی فوتبال ما باید از آن عبور کند این است تا عقب ماندگی مان جبران شود.

*فوتبال با مدیریت صحیح اصلاح می شود

نگاه کنید به والیبال ما که امروز در سطح جهانی بازی می کند این بچه ها را گلچین کرده اند. دیگر در والیبال ما بازیکنی با قد یک متر و 60 یا 70 پیدا نمی کنید. همه بالای دو متر هستند. از طرفی دیگر این تیم متعلق به تهران نیست برای ایران است و می بینید که هر کسی متعلق به یک شهر است. ما اگر بخواهیم فوتبال مان هم در سطح جهانی مطرح شود باید یک اکیپی درست کرده و آن را بفرستیم در سراسر ایران تا استعداد یابی کنند. 4، 5 سال روی شان سرمایه گذاری و بعد در سطح جهانی بازی کنیم. برای رسیدن فوتبال مان به جایگاهی که والیبال دارد باید سرمایه گذاری صحیح صورت بگیرد و البته قبل از همه چیز مدیریت خوب لازم داریم، بعد کادر فنی خوب.

*ازبک ها هر چه انگیزه دارند ما هم داریم

فوتبال ازبکستان نشانه هایی از فوتبال روسیه است و حالت فیزیکی دارد و ما هم کمتر از آنها نیستیم. فکر نمی کنم از این نظر مشکلی برای ما درست کنند. آنها هم برد می خواهند ما هم برای رفتن به جام جهانی برد می خواهیم. کاری که آنها در دو بازی بعدی و این بازی دنبالش هستند ما فقط در همین تک بازی به آن می رسیم  با شناختی که از تیم مان تا امروز و نسبت به اتفاقات بازی های قبلی دارم حدس می زنم که انگیزه بچه های ما برای برد کم از ازبکستان نیست.

*نباید غرور کاذب داشت

حرف از جشن زدن باعث غرور بی جا می شود. غرور بیش از حد از اینکه شما بیش از حد به خودت کردیت یا اعتبار می دهید و این باعث بوجود آمدن غرور کاذب می شود. وگرنه آدم اگر غرور طبیعی داشته باشد خوب است ولی نه کاذب. این بستگی دارد به شرایط کادر فنی ما که آنها چطور به بازیکنان بگویند در چه موقعیتی هستند. بازی از دقیقه یک، صفر – صفر شروع می شود و همه بازی های دنیا اینگونه آغاز می شود نه فقط بازی ما و ازبکستان. نتیجه در زمین مشخص می شود نه در رختخواب، رویا و هتل. شادی خوب است به شرطی که کار و تلاش هم باشد.

*نباید از رسیدن به جام جهانی ارضا شویم

کاری به کی روش ندارم. مردم ما از این فوتبالی که ما هر بار به جام جهانی برویم و اوت شویم خسته شده اند و دوست دارند به دور بعد برسیم. تاکنون هر بار رفته ایم اوت شده ایم. به اعتقاد من باید طرز نگاه مان به فوتبال عوض شود. طرز مدیریت مان تغییر کند. والیبال ما در آسیا می آمد به کره و ژاپن 3 بر صفر می باخت اما حالا ما کجاییم آنها کجا؟ این ثمره کار فدراسیونی است که متخصصانش را به سراسر ایران فرستاد. باید معرفت داشت و یادی کرد از یزدانی خرم که پایه گذار این والیبال بود. فوتبال ما هم در آن شرایط است و می تواند از سطح آسیا عبور کند. در دورانی که ما مربی تیم ملی بودیم با تیم های اروپایی بازی دوستانه می کردیم و الان این تیم ملی در حال بالا رفتن از سطح آسیاست. فوتبال ما نیاز دارد از این خط عبور کند تا به سطح جهانی نزدیک شود. اگر بخواهیم دلخوش باشیم به شکست ازبکستان و رسیدن به جام جهانی و دوباره اوت شدن پیشرفتی نکرده ایم.