به گزارش مشرق،‌ چند روزی است که از توقف سند آموشی ۲۰۳۰ می‌گذرد و اقدام هوشمندانه رهبری در دستور توقف این طرح موجب آگاهی همگانی نسبت به اقدامات پشت پرده دولت محرمانه‌ها شد؛ اما بد نیست که یادی کنیم از اقداماتی که در دهه ۱۳۷۰ در جهت کاهش جمعیت در ایران به توصیه سازمان ملل و سازمان بهداشت جهانی صورت گرفته بود و تا همین سال‌های اخیر نیز ادامه داشت. اقداماتی که هنوز به طور کامل از آن‌ها جلوگیری به عمل نیامده است.
هیچ جای دنیا مانند ایران نتوانسته در مدت ۱۵ سال با اجرای برنامه‌های تنظیم خانواده کنترل جمعیت را از ۳/۲ به ۱/۲درصد برساند. تعداد تولدهای مادران ایرانی در طول دوران بارداری در مدت۲۰  سال از ۵/۴ درصد به ۲/۱ درصد کاهش یافته است. کشورمان در برنامه‌های تنظیم خانواده از سوی سازمان ملل به عنوان الگو و مدل معرفی شد و مأموران سازمان ملل متحد سال ۱۳۸۶ در بازدید از مرکز وازکتومی ارومیه این مرکز را به عنوان دومین مرکز آموزش بین المللی وازکتومی جهان بعد از کشور چین انتخاب کردند و دکتر علی اسلام لو، مسوول فنی مرکز آموزش وازکتومی ارومیه در جریان این بازدید گفت: از این پس در این مرکز به پزشکان شمال آفریقا و خاورمیانه وازکتومی بدون استفاده از تیغ جراحی زیر نظر سازمان بهداشت جهانی آموزش داده خواهد شد.
اوایل اردیبهشت ۱۳۷۲ پروفسور لیسون چان به ایران آمد و روش وازکتومی را به محافل علمی ما معرفی کرد. وازکتومی را نخستین‌بار در ایران دکتر فریدون فروهری، مدیر پلی‌کلینیک شهید جعفری مرکز بهداشت شرق تهران، انجام داد. وی که پدر وازکتومی ایران شناخته شده است، شاگردان متعددی تربیت کرد و برای ترویج این روش به تمام نقاط ایران فرستاد. دکتر حسین ملک افضلی، مؤسس شبکه سازی مراکز تحقیقاتی و توسعه مراقبت‌های اولیه بهداشتی در سال ۲۰۰۷ میلادی برنده جایزه جمعیت از سوی سازمان ملل شد. وی این جایزه را به دلیل ارائه گزارش‌هایی به سازمان ملل درخصوص تأثیر تنظیم خانواده بر جمعیت و اقدامات انجام شده در ایران در راستای روش‌های پیشگیری از بارداری گرفت. وی از مشارکت مردان ایرانی در خصوص انجام عمل وازکتومی انتقاد می‌کند و در مصاحبه‌ای می‌گوید: متأسفانه در کشور ما بر عکس این که وازکتومی عملی بدون درد و تیغ است و هیچ عارضه‌ای را برای مردان ندارد درست فرهنگ سازی نشده است. به طوری که در کشور فقط ۲ درصد مردان این عمل را انجام می‌دهند.
دکتر فاطمه رخشانی، معاون پیشین وزارت بهداشت در این زمینه می‌گوید: ما در ایران موقعی که خواستیم جمعیت را کاهش بدهیم، تمام وسایل و شیوه‌های ممانعت از بارداری را، یک‌دفعه به داخل کشور سرازیر کردیم، اما کشورهای پیشرفته این کار را نمی‌کنند و برای کاهش جمعیت، تنها دو روش را ارائه می‌دهند، تا سلامت مردم به خطر نیفتد. همچنین دکتر محمد اسماعیل اکبری، رئیس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی، عنوان می‌کند که ایران تقریباً بیشترین رشد موارد سرطان در جهان را دارد و سرعت رشد سرطان در کشور، با هیچ کشوری قابل مقایسه نیست. دکتر اکبری مهم‌ترین دلیل بالا بودن رشد سرطان را افزایش سن و پیر شدن جمعیت ایران اعلام می‌کند و یادآور می‌شود که عامل سن،  ۷۰ درصد علت سرطان‌ها را تشکیل می‌دهد.
جای تأسف است که در طرح نا سالمی که با عنوان طرح تنظیم خانواده یا باروری سالم در دستور کار قرار گرفت به عوارض روش‌های پیشگیری از بارداری اشاره‌ای نمی‌شود و حتی از این روش‌ها به عنوان روش‌های بدون عوارض یاد می‌شود! گروهی از کارشناسان از جمله دکتر ناصر سیم‌فروش - چهره ماندگار و رئیس قطب ارولوژی کشور- بر اساس نتایج تحقیقات جهانی انجام شده در این باره تأکید دارند که بستن لوله در مردان، سبب افزایش احتمال ابتلا به سرطان پروستات می‌شود. نکته اینجاست که برای نگارش کتاب «وازکتومی؛ باورها و پرسش‌ها»  از پزشکی که افتخار می‌کند در کمتر از بیست سال ۱۴ هزار مرد ایرانی را عقیم کرده  نظرخواهی می‌شود، اما نتایج علمی اثبات شده جهانی در منع وازکتومی سانسور می‌شود.
در اسفند ماه سال ۱۳۹۰ دکتر محمد اسلامی -رئیس وقت اداره تنظیم خانواده و جمعیت- ضمن مصاحبه‌ای خبر مجوز گرفتن محموله‌ای از یک وسیله جدید ممانعت از بارداری با نام«جدل»  (Jadelle)  را اعلام می‌کند. این داروی کاشتنی (نورپلانت ۲) نخستین‌بار با بهره‌گیری از تحقیقات شورای جمعیت (Population Council) تولید شد. سازمانی که وابسته به بنیاد آمریکایی برادران راکفلر است و هدف فعالیت‌هایش، اصلاح نژاد به شیوه آمریکایی و ایجاد بحران جمعیت در کشورهای در حال توسعه است. بسیار جالب است بدانیم در حالی که سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)  این محصول را در سال ۱۹۹۶ تأیید کرده است و" جدل " توسط شرکتی آلمانی، تحت لیسانس شرکت فایزر (Pfizer) آمریکا تولید می‌شود، به هیچ وجه این روش در آمریکا، آلمان و غالب  کشورهای اروپایی در اختیار مردم قرار ندارد و عمده این محصول با پشتیبانی آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا، سازمان جهانی بهداشت، صندوق جمعیت سازمان ملل، فدراسیون بین‌المللی تنظیم خانواده و بنیادهای راکفلر و فورد، به آفریقا صادر می‌شود. مطالعات متعدد علمی نشان می‌دهد، استفاده از این روش، عوارض بسیار زیادی به دنبال دارد و مانند هر روش مبتنی بر مصرف طولانی مدت هورمون، خطر سکته مغزی، حمله قلبی، سرطان پستان و رحم را افزایش می‌دهد. ناگفته نماند که فعالان حقوق بشر در غرب، در اعتراض به انتقال روش‌های کشنده  ممانعت از بارداری (lethal long-acting contraceptive) به آفریقا، فعالیت‌های گسترده‌ای را سامان داده‌اند. دکتر اسلامی در مصاحبه‌ای در مورد روش مزبور گفته بود: این داروی وارداتی طی چند ماه آینده در کشور توزیع خواهد شد و استفاده از آن برای گیرندگان، رایگان است!
اقدام جالب توجه دیگری که صورت گرفته هشدارهای غیرعلمی و کاملاً مغرضانه مبنی بر آسیب‌های بارداری در سنین زیر ۲۰ سال و بالای ۳۵ سال است که هیچ گونه مبنای علمی ندارد و صرفاً در جهت همان اهداف کاهش جمعیت در ایران است. در این باره دکتر علی سنگی - مدیرکل پیشین دفتر سلامت جمعیت خانواده و مدارس وزارت بهداشت- اظهارنظر جالبی پیرامون سن مناسب برای بارداری دارد که می‌گوید: «سیاست‌های سازمان بهداشت جهانی درباره سن ایمن برای باروری که سال‌ها در ایران بین ۲۰ تا ۳۵ سالگی تعریف شده بود، مطابق با شرایط دهه ۶۰ ایران بود. اکنون با بالارفتن سطح مراقبت‌های بهداشتی در کشور، امکان انجام زایمان‌های ایمن در سنین بالا فراهم شده است. بر اساس استانداردهای سازمان بهداشت جهانی، سن ایمن باروری در کشورهایی که از سطح مراقبت‌های بهداشتی بالایی برخوردارند، بین ۱۵تا ۴۹ سال تعیین شده است و در صورت انجام مراقبت‌های لازم، بارداری در سنین ۳۵ تا ۴۹ سالگی، هیچ‌گونه عوارض و مشکلی برای مادر و جنین ایجاد نمی‌کند. در دهه ۱۳۶۰ سازمان بهداشت جهانی با توجه به رشد بالای نرخ باروری در ایران که به ۶/۷ رسیده بود، محدود کردن سن ایمن برای باروری را به عنوان یکی از راه‌های کاهش نرخ رشد جمعیت مطرح کرد. رسانه‌ها باید مردم را از بی‌خطر بودن باروری در سنین بالا، به شرط رعایت مراقبت‌های بهداشتی آگاه کنند. »
از سوی دیگر تصویب کلیات طرح دو فوریتی « افزایش نرخ باروری و پیشگیری از کاهش رشد جمعیت » در مجلس اقدام ارزشمندی بود که از سوی مسوولان کشور انجام گرفت. همچنین عدم انجام دلبخواهی عمل وازکتومی از سال ۹۲، اما به نظر می‌رسد هنوز اقدامات زیادی باید در این زمینه انجام گیرد. در سال ۹۴ مقام معظم رهبری رسماً از عملکرد وزارت بهداشت اظهار ناخرسندی کرده و شخص وزیر بهداشت را خطاب قرار دادند: « برای مساله نسل که من رویش خیلی تکیه دارم، باز من همین‌جا به آقای وزیر محترم بهداشت عرض می‌کنم؛ گزارش‌هایی به من می‌رسد که مساله جلوگیری از منع باروری درست انجام نمی‌گیرد؛ بعضی جاها همچنان در بر پاشنه  قبل می‌گردد.» لذا مشخص است که هنوز اقدامات زیادی وجود دارد که در این حوزه صورت نمی‌گیرد و از این رو با هشدار جدی نسبت به آینده جمعیتی ایران مواجه هستیم.

منبع: صبح نو