به گزارش مشرق، انتشار خبر دردناک درگذشت دختری 19 ساله در شهرستان ایرندگان از توابع شهرستان خاش در اثر گزیدگی نیش زنبور خبری بود که در میانه سیل اخبار سیاسی این روزها دیده نشد. خبری ناراحتکننده و دردناک که عمق محرومیت مردم این شهرستان را نشان میدهد.
ایرندگان حدودا در 100 کیلومتری شهرستان خاش قرار گرفته و منطقهای کوهستانی است که نخل خرما، درختان دارویی و گیاهان بسیاری دارد، به همین دلیل جانوران موذی زیادی هم در منطقه دیده میشوند؛ از مار و عقرب گرفته تا حشراتی که نیش سمی دارند.
بعضیها در صورت گزیده شدن بلافاصله بیهوش میشوند و برای درمان نیش این حشرات باید در مدت کوتاهی داروی مورد نیاز مصرف شود؛ وگرنه فرد چند ساعته به کما میرود و بعد از آن قلبش از حرکت میایستد.
دقیقا چه اتفاقی افتاد؟
«سمانه» 19 ساله نیز آنطور که عمویش در ارتباط با چگونگی این واقعه گفته است، هنگامی که در تاریکی شب خواب بوده در اثر گزیدگی زنبورهایی که به رختخواب چسبیده بودند و دیده نمیشدند؛ دچار این مشکل شده است و بعد از احساس کردن درد جای نیش، خانوادهاش را از مسئله مطلع کرده است که بلافاصله راهی درمانگاه شدند اما با توجه به اینکه پزشکان ایرندگان کسانی هستند که دوران خدمتشان را حدود یک ماه در این محل سپری میکنند و بعد از این زمان به شهر دیگری میروند و دکتر دیگری به آنجا میرود، آن شب کسی در این محل حضور نداشته است.
بعد از این اتفاقات خانواده تصمیم گرفتند که سمانه را برای درمان به خاش ببرند. از ایرندگان تا شهرستان خاش حدود یک ساعت و نیم راه است ولی سمانه 19 ساله در مسیر انتقالش به شهرستان خاش دچار تشنج شد و جانش را از دست داد.
اورژانسی که چند بار افتتاح شده ولی نیرویی ندارد!
اما انتشار این خبر با واکنشهایی از سوی مسئولین استان روبرو شد تا رئیس شورای بخش ایرندگان شهرستان خاش اعلام شده بود در واکنش به این موضوع اعلام کند که این بیمار پس از مراجعه به مرکز بهداشتی و درمانی این منطقه و معالجه، به منزل بازگشت اما به علت سم زیاد نیش زنبورها در منزل فوت شد.»
البته این سخنان بلافاصله از جانب خانواده سمانه رد شد. عموی سمانه در گفتوگو با دوات آنلاین در اینباره گفت: این درست نیست. ما دارویی نگرفتیم؛ اینجا داروخانهای هم وجود ندارد، پزشکی هم در بهداری نبود؛ اگر بهداری چنین ادعایی دارد باید نسخه دارویی که تجویز کرده را داشته باشد.
وی در ادامه گفت: ساختمان اورژانس بینراهی ایرندگان 5 سال است که ازسوی فرمانداران مختلف افتتاح میشود؛ اما هیچ گروه امدادی و پزشکی در آن مستقر نشده است؛ در حالی که این اورژانس فقط یک کیلومتر با ایرندگان فاصله دارد و اهالی میتوانند در کمترین زمان خودشان را به آنجا برسانند.
صدایی که شنیده نشد
اما شاید غمانگیزترین نکته در ارتباط با این حادثه عدم اطلاع رسانی آن به مردم و مسئولین است. موضوعی که عموی سمانه در گفتوگو خود اینگونه آن را شرح داده است: ایرندگان دهستان است و چون بخش نیست، امکانات زیادی به ما نمیدهند. ما اینترنت نداریم که بتوانیم خبرها را در فضای مجازی پخش کنیم. مردم اینجا نمیدانند سیم کارت ایرانسل و رایتل چیست و فقط در شهر این چیزها را میشنوند. بیشتر کسانی که در اینجا مسئولیتی دارند در شهر زندگی میکنند و در تعطیلات گاهی به روستا سر میزنند!
شاید اگر این اتفاق در یکی از شهرهای مرکز و یا حداقل یکی از شهرهای بزرگ حاشیهای و مرزی کشور به وقوع پیوسته بود؛ حالا به واسطه حضور دهها شبکه اجتماعی و نرمافزار پیام رسان موبایلی، همه ما از واقعه باخبر شده بودیم ولی وقوع این اتفاق در یک منطقه به شدت محروم و البته سیل خبرها و اتفاقات سیاسی و فرهنگی این روزها باعث شد تا ندای مظلومیت دختری 19 ساله و خبر درگذشت غمانگیز او به واسطه یک گزیدگی ساده مورد توجه اغلب رسانههای اصلی قرار نگیرد.
هر چند که رسانههای رسمی کشور به دلایل مختلفی به این موضوع نپرداختند اما کاربران فضای مجازی که معمولا منتظر انتشار خبرهای رسانهای نمیمانند؛ نسبت به این موضوع واکنش دادند.