به گزارش مشرق، علیرضا منصوریان که به تمرین استقلال برگشت، از طرف برخی از اعضای کادر و برخی بازیکنان مورد تشویق قرار گرفت. او البته با دفاعیه جانانه خودش از سوی هواداران هم مورد تقدیر قرار گرفت تا مغرور با سری بالا در انتظار بخشش استقلال برای بازی با استقلال خوزستان بماند.
منصوریان خوب از استقلال دفاع کرد اما او دو بعد ماجرا را فراموش کرد: اول اینکه به دفاع کلامی در جنگ های بیرون از زمین امتیازی نمی دهند و این مسائل فنی است که در نهایت کار را معلوم می کند و وظیفه مربیان است.
دوم اینکه دفاع از استقلال در بیرون از زمین چمن وظیفه منصوریان نیست و همه آنها که وی را در تمرین دیروز تحسین کردند، یا خیر او را نمی خواهند یا اینکه مشاورانی کم اطلاع هستند و تنها کارشان تایید سرمربی تحت هر شرایطی برای خوش خدمتی است و انداختنش وسط دعوا و بیشتر کردن دشمنانش، آنها عمر مفید منصوریان را کوتاه می کنند و وظیفه اصلی اش را کم رنگ می نمایند.
تریلی های استقلال در آبادان کجا بودند؟
برای باز کردن ماجرا به آبادان می رویم و آن شب گرم در دمای ۵۱ درجه سانتیگراد. در این شب استقلال اصلا در مقایسه با رقبای خودش آماده نبود. استقلال ضعیف بود، نیمی از لشگرش با سهل انگاری در خریدها و دعوا با کادر پزشکی و بی مبالاتی مصدوم بودند، نیم دیگری که در میدان بودند البته با تریلی هم یدک کش نمی شدند.
رحمتی، حیدری، غفوری، شجاعیان، جباروف، زکی پور، منتظری، چشمی، شهباز زاده و ... هر کدام میلیاردی قیمت دارند و اسمشان در مقایسه با اسامی صنعت نفت آبادان مثل فیل و فنجان می مانست اما مطابق معمول اسامی فوتبال بازی نمی کردند.
در آبادان استقلال بسیار ناآماده بود و این وظیفه منصوریان بود و تیم برنامه ریزی که برای شروع لیگ این اسم های سنگین را آماده کنند. اینجا اصلا نمی توان منصوریان را تحسین کرد، او وظیفه اول خود را بد انجام داده بود تا جایی که استقلال موجود بی آزاری شد در آبادان بدون خلق حتی یک موقعیت گل.
در تمرینات استقلال چه می گذرد؟
استقلال یک بار تیر دروازه اش لرزید، دو بار مهاجمان صنعت نفت را با دروازه بانش تک به تک دید، یک بار پنالتی داد و بار دیگر هم نزدیک بود پنالتی بدهد. منتظری اش دو بار توسط شیمبا چمن داده شد و گوگ هم یک بار توپ را از روی خط دروازه با سر بیرون کشید. این تیم خالق احسنت ها نبود و در واقع جای شماتت داشت. همان کادر فنی که منصوریان را بابت حرفهایش در رسانه ها تحسین می کردند همانها لایق انتقادند که چرا وظیفه اصلی خود را در استقلال انجام نمی دهند. خسرو حیدری چرا این همه افت کرده که حتی یک بار هم نمی تواند از حریفش عبور کند؟ ووریا از زمانی که به استقلال آمده و بعد از دعوت به تیم ملی چرا دیگر اوجش تکرار نشد؟ چرا منتظری در تمرینات به آمادگی قبلی نرسیده است؟ چرا دفاع و دروازه بان مثل پنیر سوئیسی در آبادان بریده می شدند؟ چرا زکی‌پور این همه کند بود؟ شجاعیان که گرانترین بازیکن لیگ است چرا تا این حد سر در گم بازی کرد و موثر نبود؟ آنجا در تمرینات استقلال چه می گذرد؟
منطقه قرمز!
آنها که منصوریان را بابت انجام کاری غیرموظف تاید و تشویق می کنند در واقع دوستان این سرمربی جوان نیستند آنها در حال خارج کردن منصوریان از ریل مربیگری و بازیکن سازی و تیم سازی و زوج سازی و مثلث سازی هستند. آنها در حال سوزاندن منصوریان هستند.
منصوریان بابت دفاعش نباید مدال بگیرد، او وارد منطقه خطر شده است، حالا فدراسیون با او همکاری نمی کند، حالا سازمان لیگ دیگر دوست و رفیق او نخواهد بود، حالا دیگر منصوریان در منطقه قرمز است، این کار- دفاع از استقلال- وظیفه کسان دیگری بود، همانها که پشت منصوریان سنگر گرفتند و او را تشویق می کنند و می گویند: «مشت اول ۲۵ ریال».
