سرویس جهان مشرق - محمد علی عواضه پسر ۱۹ ساله لبنانی چند روز مانده به تولد بیست سالگی اش در روز ۲۷ جولای ، آسمانی شد. او ترجیح داد به جای هیاهوی زندگی ، خود را به یکی از عناصر فعال مبارزه و مقاومت در راه دفاع از مرزها و مردم کشورش تبدیل کند. او یکی از عناصر استشهادی نیروهای مقاومت بود که حضرت علی اکبر فرزند امام حسین (ع) را الگوی مناسبی برای خود قرار داد و دوران جوانی خود را در مبارزه در مسیر مقاومت سپری کرد.

او که اهالی منطقه میس الجبل است، جوانی مومن و متعهد بود. او چهارمین و بزرگترین فرزند از خانواده ای بود که پدر و مادر علاوه بر او دو دختر و یک پسر کوچکتر نیز دارند. احمد یکی از دوستان محمد می‌گوید: مادرش همواره طی سال‌های گذشته او را به گونه‌ای تربیت کرد که به یک فرد مجاهد تبدیل شود. او در نتیجه تربیت فرزندش سختی ها را تحمل کرد تا فرزندش را در چهره شهید ببیند. این سخنان را در تصاویر و فیلم‌هایی که از روز تشییع جوان لبنانی وجود دارد، به خوبی می‌توان احساس کرد. مادر این جوان لبنانی با لباس‌های مشکی که بر تن دارد، آرام ایستاده و لبخند از لبانش محو نمی شود. او خوشحال است که چنین فرزندی تربیت کرده است و حالا حاصل تلاش‌های چند ساله خود را می‌چشد.  

۱۴ جولای در زندگی محمد علی یک روز عادی نبود. او نوجوانی بود که قبر خود را چند ماه قبل از شهادتش حفر کرده بود و عکس یادگاری نیز در درون آن انداخته  بود و حالا درون این قبر قرار می گرفت. او به قبر خود وعده داده بود که به زودی در آنجا حاضر می‌شود و خواب ابدی خود را در کنار رفقایش و با اراده خودش آغاز می‌کند. ۱۴ ژانویه روز تشییع جوانی بود که چند روز پیش در ارتفاعات بخش شرقی لبنان در جریان مشارکت در مبارزه بر ضد جبهه تروریستی النصره به شهادت رسیده بود.

یکی از دوستان نزدیک وی در مورد نحوه شهادتش به الحدث نیوز می‌گوید که محمد بعد از اصابت یک گلوله به گردنش و خارج شدن آن از پشتش در منطقه‌ای در نزدیکی مرزهای سوریه به سمت بقاع به شهادت رسید. البته چند ساعتی سپری شد تا اینکه وی در نتیجه خونریزی زیاد شهید شود، چرا که نیروهای امدادی به علت سختی درگیری های موجود در آن منطقه ، نمی‌توانستند بر بالین وی حاضر شوند. نیروی امدادی سه ساعت بعد از زخمی شدن محمد بر بالین وی حاضر شد، اما دید که وی شهید شده است. یکی دیگر از نیروهای مجاهد مقاومت که در کنار محمد علی عواضه به شهادت رسید ، شهید علی النمر بود که پیکرش توسط تروریست‌ها ربوده شد ، اما نیروهای مقاومت بار دیگر پیکر این شهید را از اسارت آزاد کردند.

قبری که شهید برای خود تدارک دید

لبخندهای مادر شهید در مراسم تشییع جنازه پسرش

شهید محمد علی عواضه بعد از درگیری‌های مستقیم شدیدی که با عناصر مسلح تکفیری داشت، به شهادت رسید. او در روضه الشهیدین بیروت و در قبری که خودش به صورت اختصاصی برای خود حفر کرده بود ، به خاک سپرده شد. این شهید یکی از کوچک‌ترین عناصر مقاومت و چه بسا کوچک‌ترین آنها بود که در درگیری‌های ارتفاعات مناطق شرقی عرسال و قلمون به شهادت رسیده است. او که فرمانده یکی از یگان‌های کشافه امام مهدی در ضاحیه جنوبی بیروت بود، در میان یگان‌های تخصصی مبارزات وارد فعالیت‌های نظامی شد.

بار آخر وقتی که منزل را ترک می‌کرد، می‌دانست که دیگر بازنمی‌گردد و به شهادت خواهد رسید. این چیزی بود که دوستش می‌گفت. یکی از بخش های وصیت نامه‌ این شهید این بود که در این قبر دفن شود و در هنگام تشییع و تدفین در این قبر نیز روضه امام حسین و مجلس عزاداری سید الشهدا (ع) برپا شود.

محمد که پیش ‌از این در تشییع بسیاری از نیروهای مقاومت شرکت کرده بود، این بار خود شهید شد تا افراد دیگری در تشییع او شرکت کنند، افرادی که جه بسا آنها نیز در آینده در مسیر مقاومت به شهادت می رسند... و این یک مسیر مستمر است.