سرویس ورزش مشرق - حس جالبی است و البته تجربه کردنش کمی سخت؛ این که مالک سیبری و جنگل‌های تایگای آن باشی و در حالی که داخل قایق ماهیگیری در حال گرفتن حمام آفتاب هستی به صدای نفس‌های نسیمی که از اروپای شرقی با دلهره آمده که سر وقت صورتت را نوازش کند و برود، گوش می‌دهی. خیالت از قدرت راحت باشد و مطمئن باشی که هیچ قدرتی جرات بازی با دم شیر را نداشته باشد.

وقتی نخست وزیر وقت اسپانیا از او به کنایه پرسید: «شنیده ام آلمانی و انگلیسی را به خوبی می‌دانی» برای چند دقیقه با او به زبان اسپانیایی سلیس و روان حرف زد و گفت: «فرانسوی و کمی چینی را هم به آن اضافه کنید. به هیچ کشوری سفر نکرده‌ام مگر آنکه آشنایی حداقلی با زبانش داشته باشم اما این زبان‌ها را به کمال می‌دانم.»

ولادیمیر ولادیمیرویچ پوتین، دومین و چهارمین رئیس جمهور روسیه بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، متولد ۷ اکتبر ۱۹۵۲ در شهر سن‌پترزبورگ (لنینگراد سابق)، اقتصاد روسیه را از بحران شدید دهه ۱۹۹۰ به ثبات و رشد قابل توجهی در قرن بیست و یکم هدایت کرد، سابقه همکاری با کا.گ. ب را در دوران شوروی در کارنامه خود دارد، عده‌ای او را به عنوان ورزشکارترین رئیس‌جمهور دنیا می‌شناسند. از محله های فقیرنشین و طاعون زده شوروی سابق تا حضور قدرتمندانه در عرصه جهانی، صفر تا صد زندگی مردی است که ورزش بخش مهمی از تفریحات و لذت‌های او است.

وی برای دستیابی به قدرت مطلق روسیه نقش های متفاوتی را ایفا کرده است از جاسوسی و شرکت در حملات مسلحانه گرفته تا حضور در بازار فروش نفت و البته مبادرت به ورزش‌هایی به نام جودو، شنا، دوچرخه سواری، بوکس، دو و میدانی، پرتاب وزنه، رشته‌های گوناگون سنتی و مدرن رزمی، تیراندازی در رشته ها و ماده‌های مختلف و غیره.

پوتین در دوران نوجوانی به ورزش جودو روی آورد و در سال ۱۹۷۴ میلادی در مسابقات دانشگاهی به قهرمانی رسید. برخلاف شطرنج یک جودوکار نباید منتظر حرکت حریف بماند. سیاست او این است که صبر کند و در زمان مناسب یک حرکت سریع انجام داده و پس از وارد کردن ضربه ای مرگبار به حریف عقب بنشیند. جودوکار موفق باید از قبل حرکت حریف خود را پیش بینی کند. سپس پیشدستی کرده و با یک ضربه موثر حریف را از کار می اندازد.

زمانی که پوتین در شهرداری لنینگراد مشغول به کار بود به وی لقب کاردینال خاکستری (Gray Cardinal) داده شد و همه او را مردی می دانستند که کارها را به بهترین وجه ممکن انجام می دهد.

این مرد سیاست بدون تردید شیفته و عاشق کشورش است اما برخی مردم روسیه بر این باورند که پوتین را باید بدون ثروت و موقعیت و قدرتش قضاوت کرد، آیا او بدون اسناد مالکیت بر جنگ‌های تایگا، دریاچه های بکر و ناب شمال روسیه و میلیاردها دلار ثروت خزانه‌داری، باز هم عاشق روسیه است؟

ورزش بخش مهمی از زندگی پوتین را اشغال کرده و شاید در شهرت او نیز بی تاثیر نبوده است. ورزش برای سیاسیون جهان همیشه سلاحی برای افزایش پریب شهرت و نزدیکی بیشتر به مردم بوده است.