به گزارش مشرق، راشا تودی در گزارشی اظهار کرد که در جريان اعتراضات جنبش تسخیر وال استريت حدود 26 خبرنگار بازداشت شدند. نيروهاي پليس به نحو وحشيانه‌اي به آنها دستبند زده، آنها را به روي زمين پرت كرده، به صورت آنها اسپري فلفل پاشيده و تهديد كردند كه كارت خبرنگاري آنها را توقيف خواهند كرد. آيا اين آينده آزادي مطبوعات در ايالات متحده آمريكاست؟
آزادي مطبوعات در برابر سركوب مطبوعات. این واقعيت جديدي است كه خبرنگاران آمريكا آن را گزارش مي‌دهند؛ يعني همان رفتار خشونت‌آميز نيروهاي پليس، بازداشت و ممانعت از فعاليت خبري آنها.
كريستين گوين نويسنده مستقل و دستيار سردبير پايگاه خبري آلترنت كه در زمان ارسال خبر به او دستبند زده و براي چندين ساعت در بازداشت به سر برده است، اظهار داشت: «قطعاً اين مسئله قابل‌قبول نيست و نبايد اجازه دهيم اين اتفاق در كشوري رخ دهد كه به واسطه ترويج آزادي و اولين اصلاحيه قانون اساسي به خود افتخار مي‌كند.»
نيروهاي پليس به صورت آنا لكاس ميلر 21 ساله گاز اشك‌آور زدند. وي اين حادثه را این چنين توصيف كرد: «طعم مشمئزكننده‌اي دارد و واقعاً به چشم انسان آسيب مي‌رساند.»
كريستين گوين بيان داشت: «روز اول اكتبر زمانيكه در حال ارسال خبر براي آلترنت بودم، روي پل بروكلين بازداشت شدم.»
نيروهاي پليس فيت لوگير را نيز به شكل وحشيانه‌اي پس از زدن دستبند بازداشت كردند، در حاليكه همكار او از اين صحنه فيلم گرفته است.
ايوان شامار خبرنگار در شرح ماجرا گفت: «يكي از نيروهاي پليس دقيقاً از پشت سر او ظاهر شد، او را محكم گرفت و به زمين پرت كرد.»
در جريان اعتراضات جنبش تسخیر وال استريت تاكنون حدود 26 خبرنگار بازداشت شدند. اكثر آنها در رسانه‌هاي مختلف فعاليت دارند.
جسي لاگركا از فعالان جنبش تسخیر وال استريت گفت: «رسانه جايي است كه بايد همه چيز را زير نظر داشته باشد و اخبار را گزارش نمايد، نه اينكه آن را با صداي آرام پخش كند تا مبادا گوش ميليونرها آزرده نشود.»
اين رسانه‌هاي جمعي هستند كه چنين سياستي را در پيش گرفته و اغلب از پشت حفاظ و موانع پليس اخبار را گزارش مي‌كنند اما پليس بدون توجه به كارت خبرنگاري از فعاليت خبرنگاران در ميان جمعيت ممانعت به عمل آورده و حتي آنها را تهديد كرده است كه كارت خبرنگاري آنها توقيف خواهد كرد.
تد رال نويسنده و سرمقاله‌نويس گفت: «توقيف كردن كارت خبرنگاري رفتار بي‌سابقه‌اي است. اين مسئله مرا به شدت شوكه كرد. آزادي‌هاي فردي و مطبوعاتي ما هر روز در حال محدود شدن است.»
تا همين اواخر، خبرنگاران در آمريكا از احترام خاصي برخوردار بودند، اما اينك همه چيز تغيير كرده است.
آنا لكاس ميلر اظهار داشت: «خبرنگار بودن شما مسلماً ديگر اعتباري در نزد نيروهاي پليس ندارد تا شما را بازداشت نكنند. شما نيز همچون ساير مردم در معرض خطر بازداشت قرار داريد.»
تد رال گفت: «ايالات متحده آمريكا تغيير كرده است. 30-20 سال قبل، زمانيكه اين حرفه را انتخاب كردم، اگر كارت خبرنگاري داشتيد به راحتي مي‌توانستيد همه جا برويد و اين كارت واقعاً به منزله يك مجوز رايگان براي شما بود.»
خشونت پليس در اعتراضات جنبش وال استريت اخيراً به اوج خود رسيده و برخي از مقامات نيز حتي تلاش نموده‌اند تا آن را مخفي نگاه دارند.
كريستين گوين اذعان كرد: «آنها قصد دارند تا جائيكه مي‌توانند خبرنگاران را از معترضان دور سازند تا از آنچه واقعاً در حال رخ دادن است كمتر آگاه شوند.»
بهانه‌هاي مسئولان براي جلوگيري از فعاليت مطبوعات متفاوت هستند اما بيشتر آنها ديگر خريداري ندارد.
جسي لاگركا گفت: «خبرنگاران حق ندارند تا از اقدام پليس فيلم بگيرند... تقريباً شبيه زماني است كه بوش به عراق حمله كرد و گفت شما حق نداريد اخبار بد را به گوش مردم برسانيد، زيرا اين مسئله آزادي ما را در معرض آسيب قرار مي‌دهد.»
ايالات متحده آمريكا همواره از بابت آزادي مطبوعات به خود باليده و تلاش نموده تا با سخنراني در ساير كشورها خود را مصداق واقعي اين آزادي نشان دهد اما اعتراضات جنبش وال استريت از وجود انواع نقشه‌هاي پليد در صندوق‌خانه آمريكا پرده برداشت، مفهومي كه ظاهراً آرام آرام مي‌رود تا براي هميشه به تاريخ بپيوندد.
