سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

*** 

نقشه خاص دولت برای ثابت ماندن قیمت‌ها در شب عید

ایسنا گزارش داد: اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور روحانی، به تازگی طی سخنانی در سفر یک روزه خود به استان البرز گفته است:

«مسئله قمیت‌ها دغدغه است و آن تلاش بزرگی بود که تورم چهل درصدی به زیر ده درصد برسد و رهبری و دولت تاکید دارند که شب عید مردم دغدغه افزایش قیمت نداشته باشند و قیمت ها در شب عید بالا نرود و برای این کار اگر لازم باشد من خودم هر شب جلسه می‌گذارم تا قیمت ها در شب عید بالا نرود. مگر کالای خاصی که بنا بر استثناهایی قمیت‌شان بالا رود که جای خود دارد.»[۱]

*جای این امیدواری هست که اگرچه دولت محترم در قضیه برجام یا کنترل نوسانات قیمت دلار توفیق ملموسی به دست نیاورد اما در ماجرای ثابت نگه داشتن قیمت‌ها در شب عید، به توفیق دست پیدا کند.

***

تمجید از جشن هنر پهلوی در مقابل جشنواره تئاتر فجر

برنامه تلویزیونی «چشم شب روشن»، شنبه شب گذشته به نظاره صحبت‌های یکی از مهمانان برنامه در مقایسه جشن هنر شیراز و جشنواره تئاتر فجر نشست!

فردی به نام محسن حسینی، از کارگردانان و بازیگران تئاتر در بخشی از این برنامه که تماما به نقد جشنواره تئاتر فجر اختصاص داشت، گفت:

«کسانی که در جشن هنر شیراز شرکت می‌کردند... آنجا یک سکوی پرتاب بود.

نظام ارزش‌گذاری را می‌بینید!؟ آیا جشنواره تئاتر فجر توانسته به جایی برسد؟»

*اگرچه برنامه خوب «چشم شب روشن» به کارگردانی آقای محمد صالح‌علا توانسته است جای خود را در میان مخاطبان رسانه ملی باز کند اما پر واضح است که دقت در انتخاب میهمانان برنامه و جلوگیری از صحبت درباره مقولاتی که در زمان طاغوت نیز مورد انتقادات گسترده قرار داشت؛ یک ضرورت است.

جشن هنر شیراز، فستیوالی بود که فرح پهلوی تلاش می‌کرد با رویکردهای مورد علاقه خود آنرا به اجرا دربیاورد و قبح برخی برنامه‌های آن به جایی رسید که حتی رجال آن دوران نیز  معترض شاه شدند.

آنتونی پارسونز آخرین سفیر انگلستان در ایران قبل از انقلاب، درباره جشن هنر شیراز می‌گوید:

«فستیوال بین‌المللی هنری شیراز (جشن هنر شیراز) که سالانه برگزار می‌شد از آغاز به علت نوآوری‌ها و نمایش‌هایی که با روحیات جامعه سنتی و اسلامی ایران تطبیق نمی‌کرد موجب تضادها و مباحثاتی شده بود. از جمله نمایشات مسخره‌ای که من از این جشن بیاد دارم صحنه‌ای از نمایش رقاصان برزیلی بود که در حین رقص سر مرغ‌های زنده را با دندان جدا می‌کردند، یا نمایشی از هیجان و از خود بیخود شدن مردم در حال عزاداری که بی‌شباهت به مراسم تعزیه نبود و نشان دادن آن در یک کشور مسلمان به هیچ‌وجه تناسبی نداشت.

جشن هنر شیراز در سال ۱۹۷۷ از نظر کثرت صحنه‌های اهانت‌آمیز به ارزش‌های اخلاقی ایرانیان از جشن‌های پیشین فراتر رفته بود. به طور مثال یک شاهد عینی، صحنه‌هایی از نمایشی را که موضوع آن آثار شوم اشغال بیگانه بود برای من تعریف کرد. گروه تئاتری که این نمایش را ترتیب داده بودند یک باب مغازه را در یکی از خیابان های پر رفت و آمد شیراز اجاره کرده و ظاهراً می‌خواستند برنامه خود را به طور کاملاً طبیعی در کنار خیابان اجرا کنند. صحنة نمایش نیمی در داخل مغازه و نیمی در پیاده‌رو مقابل آن بود. یکی از صحنه‌ها که در پیاده‌رو اجرا می‌شد تجاوز به عنف بود که به طور کامل (نه به طور نمایشی و وانمودسازی) به وسیله یک مرد (کاملاً عریان یا بدون شلوار ـ درست به خاطر ندارم) با یک زن که پیراهنش به وسیله مرد متجاوز چاک داده می‌شد در مقابل چشم همه صورت می‌گرفت. صحنه مسخره دیگر پایان نمایش هم این بود که یکی از هنرپیشگان اصلی نمایش باز هم در پیاده‌رو شلوار خود را کنده هفت‌تیری در پشت خود می‌گذاشت و به این ترتیب تظاهر به انتحار می‌کرد.

واکنش مردم عادی شیراز که ضمن گردش در خیابان یا خرید از مغازه‌ها با چنین صحنه‌ مسخره و تنفرانگیزی روبرو می‌شدند، معلوم است، ولی موضوع به شیراز محدود نشد و طوفان اعتراضی که علیه این نمایش برخاست به مطبوعات و تلویزیون هم رسید. من به خاطر دارم که این موضوع را با شاه در میان گذاشتم و به او گفتم اگر چنین نمایشی به طور مثال در انگلیس اجرا می‌شد کارگردان و هنرپیشگان آن جان سالم بدر نمی‌بردند. شاه خندید و چیزی نگفت.»[۲]

در همان زمان، شهید «آیت‌الله دستغیب» از روحانیون مشهور استان فارس نیز سخنرانی اعتراضی غرّایی در این زمینه انجام داد که منجر به خیزش عمومی در شهر شد. [۳]

لازم به توضیح است که اگرچه جشنواره تئاتر فجر نیز با اشکالات بعضا بزرگی روبروست [۴] اما در هیچ نظام حکومتی در دنیا، وجود اشکال به معنی کنایه زدن فعالیت‌های حکومت سابق نیست. خاصّه فعالیت‌هایی که به قاعده‌ای ذره‌ای هم جای دفاع ندارند و تنها سند نکبت و بدسیرتی بوجودآورندگان خویش هستند.

***

«مردم» در کدام قسمت اغتشاشات تهران بودند؟

تشکیل کارگروه دلجویی از اغتشاشگران تهران!

«زهرا صدراعظم نوری» رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران اخیراً در جلسه شورای شهر پیشنهاد کرده است که کارگروه دلجویی از آسیب دیدگان حوادث دی ماه تهران ایجاد شود!

به گزارش ایسنا، او ضمن اشاره به اینکه پرسنل ناجا هم آسیب دیده‌اند، گفته است:

  «در حوادث و اعتراضات اخیر افراد زیادی از مردم معترض آسیب دیده‌اند که لازم است کارگروهی در راستای دلجویی از آنها تشکیل شود و شورای شهر به عنوان نماینده مردم در کنار توجه به مطالبات، به التیام آسیب‌های جسمی و روحی مردم تهران توجه کنند.»[۵] 

*اصلاح‌طلبان شورای شهر تهران پیش از این نیز در قالب طرحی، شهرداری تهران را ملزم به تعیین مکان برای اعتراضات خیابانی کرده بودند. [۶]

پس از آنها نیز نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس طی نامه‌ای سرگشاده خواستار آزاد شدن دانشجویان دختر بازداشتی در جریان اغتشاشات اخیر شدند.

اشاره خانم نوری به «آسیب‌دیدن مردم معترض تهران!» در حالی است که آغاز اعتراضات در روز پنجشنبه ۷ دی ۹۶ در شهر مشهد بود و اگرچه گفته شد که آغازگر این اغتشاشات نیز کسانی با مطالبات به حق بوده‌اند اما تنها پس از ساعاتی مشخص شد که دشمن نقشه‌های بزرگی را برای سوء استفاده از این خواسته‌ها در سر دارد. و بنابراین مردم مشهد، خود دست به مقابله با آشوبگران زدند.

فی‌الواقع آنچه که از ۲ روز بعد، یعنی شنبه ۹ دیماه در تهران رخ داد دیگر نه اعتراض مالباختگان کاسپین یا مردمانی با مطالبه اقتصادی بلکه صرفاً اغتشاشاتی بود که با عملگری و هماهنگی شبکه‌های معاند، کسانی با کارت دانشجویی و عوامل منافقین شکل گرفت. چه اینکه مردمان مورد اشاره خانم نوری در تهران در همان ساعات اول با سنگ و چوب به بیت‌المال حمله‌ور شده و میزانی از تأسیسات شهری و ایستگاه‌های اتوبوس را مورد تخریب قرار دادند!

جالب آنکه آشوبگران دستگیرشده در تهران نیز کسانی هستند که مشکل اقتصادی ندارند، رفتارهای خرابکارانه از خود بروز داده‌اند و کسانی از آنها حتی از شهرهای مجاور تهران و یا جزو اتباع خارجی هستند که با هدایت‌های خاص! به امید گُر گرفتن بلوا و مهیا شدن امکان برای غارت شهر به تهران آمده بودند.

آیا همین اطلاعات ساده نیز روی میز اعضای محترم شورای شهر قرار ندارد که خانم نوری خواستار دلجویی از اغتشاشگران شده است!؟

یا اینکه وجود دارد و باید به آنالیز قصد و نیتی دیگر نشست؟

قصد و نیتی منطبق بر آنچه که برخی محافل تحلیلی از چند سال قبل کراراً تأکید کردند که هدف جریان سیاسی خاص از سیاه‌نمایی در قبال اوضاع کشور، به خیابان کشاندن مردم است.

گفتنیست، کسانی از اصلاح‌طلبان در فتنه سال ۸۸ نیز با تشکیل گروه‌هایی نظیر آنچه خانم نوری خواستار شده است به منزل افراد دستگیر شده می‌رفتند و بنا بر اسناد موجود، قصد دمیدن در آتش فتنه را داشتند.

مسئله دردآلود دیگر آنست که مردم تهران شاهد فعالیت‌های کسانی در شورای شهر هستند که به اذعان دوست و دشمن علاقه آنها به کارهای سیاسی اینچنینی بسی بیشتر از ارائه طرح‌های جدید برای پیشرفت بهتر تهران و خدمات زیادتر به مردم است.

گفتنیست، نجفی نیز به تازگی و پس از گذشت نزدیک به چهار ماه، گزارشی را درباره عملکرد «محمدباقر قالیباف» در شورای شهر ارائه کرد که تماماً سیاه‌نمایی و بیان نقاط ضعف و طرح  اتهامات بدون ارائه سند (تا این لحظه) به نهادهای مسوول به رسیدگی بود.

***

1_https://www.isna.ir/news/96103016343/

2_ http://www.yjc.ir/fa/news/5276331

3_ http://www.farsnews.com/13960920001800

4_ mshrgh.ir/823353

5_ https://www.isna.ir/news/96110100118/

6_ http://www.irna.ir/fa/News/82789078