به گزارش مشرق، در ۶۰ کیلومتری جنوب شهرستان سمیرم واقع در استان اصفهان روستای سیور در دامنه کوه‌های استوار و سر به آسمان ساییده زاگرس سر بر برافراشته است که این سال‌ها به همراه روستای خفر در میان روستاهای نمونه گردشگری و بین‌المللی طرح حفاظت از تنوع زیستی در سیمای حفاظتی زاگرس مرکزی قرار گرفته است.

مسافرانی که اهل تنوع در مسیر تردد هستند و مسیر اصفهان به یاسوج را برای رفتن به استان‌های جنوبی بر می‌گزینند در جنوب استان اصفهان به سمیرم سرزمین سیب سرخ و آبشارها و طبیعت سحر انگیز بهار زاگرس می‌رسند.

 

جمعیت ساکن روستا حدود ۲۲۰۰ نفر با تعداد ۴۰۰ خانوار است، که بیشتر مردم به کار کشاورزی و دامپروری و زنبور داری مشغول‌اند که البته تعداد بسیار زیادی از خانواده‌های ساکن روستا به دلایل مختلف از جمله کار، تحصیل به شهرهای کوچک و بزرگ مهاجرت کرده اند، ولی با این وجود مهاجر دائم نداشته و بیشتر مهاجرین در روستا دارای خانه مسکونی و زمین زراعی هستند.

چنانچه لحظه ورود به این روستا بامدادان باشد و آفتاب کمی از تلالوی بی نظیرش را بر گستره هستی گسترانیده باشد اوج نقاشی نقاش بی همتای خلقت را به تماشا خواهی نشست و لذتی هزار چندان خواهی برد.

برخورداری از طبیعت بکر، آب و هوای مطبوع، تنوع زیستی و جانوری، این روستا را در لیست مقاصد طبیعت گردان جهان قرار داده است.
 

بافت ساخت و ساز بیشتر منازل تا چند سال پیش به صورت سنتی و خشت و گل بوده که به دلیل منطقه زلزله خیز بافت آن تغییر اساسی کرده و به صورت استاندارهای روز درآمده، ولی مرکز روستا توانسته بافت قدیمی خود را تا حد زیادی حفظ کند.

روستای سیور دارای گونه‌های زیاد درختان میوه، غلات، حبوبات، تره بار، صیفی جات است، ولی عمده درآمد مردم باغات سیب آن که از نظر کیفیت جزء بهترین‌ها بوده و بیشتر محصولات سیب آن صادر می‌شود، ولی متاسفانه به دلیل نبود سردخانه و صنایع بسته بندی سود حاصل از این باغات سیب بیشتر نصیب دلال‌ها می‌شود.
 

اما تاریخ دقیقی راجع به پیدایش روستا وجود ندارد، ولی از داستان‌های که سینه به سینه منتقل شده مشخص شده که این روستا چندین بار در مکان‌های دیگر نزدیک به مکان فعلی بنا گشته که بر اثر سیل و زلزله به کلی از بین رفته و فقط آثار این بناها در مزارع و باغات به وفور به چشم می‌خورد، ولی ازروی سنگ نوشته‌های قبرستان‌های آن می‌توان حدس زد که قدمت آن بیش از ۱۵۰۰ سال است.

روستای سیور دارای آثار تاریخی قدیمی بوده، ولی متاسفانه به دلیل وجود مزارع و باغات درمحل‌های باستانی این آثار به کلی از بین رفته، ولی تا حدودی می‌توان دیواره قلعه‌های ساخته شده برای جلوگیری از هجوم اقوام بیگانه را در بعضی نقاط حس کرد.