به گزارش مشرق، در روزهایی که بازی‌های جام جهانی در کشور روسیه دنبال می‌شود دولت حسن روحانی با مشکلات عدیده‌ای در ارنج و تاکتیک دست و پنجه نرم می‌کند.

در همین جام بیست و یکم از ادوار جام جهانی تیم‌هایی که بروی کاغذ و از مدت‌ها پیش کابوس  شکست‌های سنگین از غول‌های فوتبالی را در سر می‌گذراندند توانستند با کمی تلاش و استفاده از عزم و قوای ملی جای پای بزرگان مستطیل سبز بگذارند. تیم ملی ایران در گروه مرگ بازی‌ها با ارنج صحیح و استفاده از تاکتیک متقن توانست نظرها را به سمت خود بکشاند. 

بیشتر بخوانید:

نه استیضاح نه چک سفید؛ تعامل با دولت برای تأمین مطالبات ملت

همه این رخدادهای خوب در جام جهانی برای تیم ملی ایران و جشن‌ها و پایکوبی‌های مردم حتی پس از حذف از این جام می‌تواند برای دولتی با شعار تدبیر و امید یک فرمول گذر از شرایط فعلی باشد.

کابینه یازدهم و دوازدهم نگاه ویژه‌ای به سرمایه گزاری غرب و کمک‌های لجستیکی آنان داشت و سعی کرد با یک توافقنامه هسته‌ای مشکلاتش با آمریکا و برخی کشورهای اروپایی را به کمترین حد برساند اما حتی با دادن تعهدات سنگین و اجرای آن نیز نتوانست مقابل طمع استعماری آنان بایستد و نه تنها دستاوردی برایش به همراه نداشت بلکه سال‌ها کشور را معطل تصمیمات دیپلماتیک در این زمینه کرد.

اما روزهای گذشته شاهد سخنان جدیدی از رئیس جمهور در نشست هم اندیشی با مدیران اجرایی کشور بودیم، وی در این همایش بر موضوعاتی چون عزت تاریخی را حفظ می کنیم و در مبارزه اراده‌ها، آمریکا را شکست می دهیم تاکید کرد.

حسن روحانی همچنین بیان داشت: «عقب نشینی نکرده و نمی کنیم ملت ایران در برابر متجاوز و زورگو، هرگز سر خم نکرده و نمی کند، دولت می ایستد؛ اگر کسی فکر می کند این دولت در برابر فشار استعفا می دهد، اشتباه می کند، اگر درست حرکت و قانع کننده صحبت کنیم؛ مردم بزرگترین حامی ما خواهند بود، دولت تمام قد در کنار بازار است، تولید کنندگان، کارآفرینان و فعالان اقتصادی بدانند؛ تعهد می کنیم مواد اولیه را با ارز رسمی تامین کنیم، تحرک در تولید را آغاز کنید، دولت متعهد به حمایت است».

همه این سخنان اشاره به عزم جدی دولت در حل معضلات پولی،  بانکی، ارزی دارد. مزید بر این مشکلات بحران‌های محلی چون کمبود آب و تهییج گروه‌های معاند در گسیل کردن اعتراضات مردمی به سمت اغتشاش  نیز دغدغه پاستور نشینان است. در این میان نکته قابل طرح حضور عناصر ناکارآمد در دولت است و آنچه از جلسات هیات دولت به بیرون متصاعد می‌شود عدم یکدستی در ترکیب کابینه است.

اگر اعضای هیات دولت، مشاوران و معاونین ریاست جمهوری را یک تیم بدانیم در برخی از پست‌ها هر تیمی (بحران، تحریم و تهدید)  می‌تواند براحتی برایش مشکل ساز شود پس به نظر بهترین و ابتدایی ترین درس از زندگی فوتبالی در جام جهانی استفاده از ابزار تعویض در کابینه است.

تعویض طلایی شانس بهره گیری از افکار نو و القای شوک به صحنه مبارزه را افزایش خواهد داد. به نظر جامعه و کارشناسان ضعیف‌ترین پست دولت در فضای اقتصادی و شاید در راس آن را ولی الله سیف به عنوان رئیس کل بانک مرکزی و وزیر اقتصاد و دارایی و کرسی وزارت صنعت، معدن و تجارت می‌دانند. یکی دیگر از مواردی از این دست که در روزهای اخیر شاهد آن بودیم اظهارات اکبر ترکان، مشاور رئیس‌جمهور ارزان نگه‌داشتن نرخ ارز با فشار سیاسی را غیرممکن دانست و تأخیر بانک مرکزی در تک‌نرخی‌کردن ارز را عامل نوسانات ارزی دانست.

طرح یک فرضیه ادعایی در این زمان بسیار می‌تواند ذهن کابینه را منحرف و مجددا به سمت روزهای منتهی به انتخابات سوق دهد. استیضاح و یا استعفای رئیس جمهور و برگزاری انتخابات زودهنگام  موضوعی است که شاید فکر کردن به آن نیز حس متوهمانه‌ای را تداعی کند؛ انتخابی که علی رغم صرف وقت می‌تواند دارای خسارات عمده‌ای باشد. در یک قمار خطرناک متاسفانه برخی بر این باور هستند که با تعویض سکاندار و مربی تیم شرایط بهتری محقق خواهد شد اما ذکر این نکته مهم است که این تغییر هیچگاه نباید در وسط یک مسابقه نفس گیر باشد و بهتر آن است که در زمان ریکاوری تیم به این مسائل پرداخته شود.

واقعیت این است که بر خلاف انبوه گمانه‌زنی‌ها در فضای سیاسی استفاده از تاکتیک مناسب نیز برای دولت یاری‌گر خواهد بود. حسن روحانی 94 با رئیس جمهور سال 97 تفاوت‌های زیادی در سنجش و ارزیابی دشمن واقعی دارد او در سال‌های گذشته حملات شدیدی به کوچکترین نقدها به کاروان تدبیر و امید داشته و انواع توهین‌ها را در کارنامه ادبی خود داشته است. امروز رئیس جمهور در روزهای یکساله شدن انتخابات ریاست جمهوری گویی احساس نیاز به تمام ملت ایران را برای رفع تنگنای قرار گرفته شده درک کرده است او مطمئن شده 16 میلیون رای مخالف به حسن روحانی در 29 اردیبهشت 96  امروز کنارش قرار گرفته‌اند لذا چرخش تاکتیکی برایش محتمل‌تر و شاید حتی الزامی باشد.

مهار روحانی در پرخاش به منتقدین نه از سوی منتقدان دولت بلکه از سمت مدیریت ناصحیح در کابینه متبلور شده است. این اصل برای اهالی خیابان پاستور می‌تواند راهگشا باشد «استفاده از 16 میلیون مخالف در کنار 24 میلیون رای دهنده»؛ همه و همه یک حس خود باوری در دولت ایجاد کرده که برای بهره‌مندی بهتر از آن تصمیم اول و آخر با خود روحانی است. فضای شکل گرفته شده با همیاری جریانات مختلف سیاسی و موج عظیم مردمی برای حمایت از دولت قانونی نیازمند بازیگیری از تمام گروه‌ها و جریانات سیاسی بالاخص مدیران جهادی و کار بلد خواهد بود.

نتیجه آنکه باید نشست و دید آقای پرزیدنت به وعده‌های خود مبنی بر اینکه « امروز دولت و من به عنوان رئیس جمهور و نماینده ملت، دست همه را می‌بوسم و در برابر همه آحاد ملت و جناح‌ها، حتی آنها که بدترین اهانت‌ها را به دولت کردند، خم می‌شوم و دست همه آنها را می‌بوسم. امروز روز اهتزاز پرچم عزت و عظمت ملت ایران است و باید به دنیا نشان دهیم که می‌توانیم سختی‌ها و مشکلات را پشت سر بگذاریم» تا چقدر پایبند خواهد بود.