به گزارش مشرق، تیم ملی کوراش بانوان در حالی قرار است در بازی‌های آسیایی اندونزی حضور پیدا کند که لیلا چغلوند در وزن 78 کیلوگرم بانوان یکی از نماینده‌های اصلی اعزامی به بازی‌های آسیایی 2018 بود اما در لیست نهایی که طی چند روز گذشته از سوی مسئولان فدراسیون اعلام شد نامی از چغلوند در تیم اعزامی به جاکارتا نیست.
در ادامه گفت‌وگو لیلا چغلوند را می‌خوانید:
* دلیل اعزام نشدن شما به بازی‌های آسیایی اندونزی این روزها مطرح شده است، موضوع چیست؟
باید از ابتدا ماجرا را تعریف کنم، بنده از دی ماه سال 96 تا 30 تیرماه 97 در اردوهای تیم ملی کوراش به صورت مداوم حضور داشتم. در طول برگزاری اردوها نیز 2 مرحله انتخابی برگزار شد که بنده در هر 2 مرحله حریفانم را شکست دادم و به عنوان نفر اول فیکس تیم ملی کوراش بانوان در وزن 78 کیلوگرم انتخاب شدم و در تمام مراحلی که اردوها برگزار شد انتخاب شدم، اما لحظه آخر با توجه به دلایل غیرمنطقی که مسئولان فدراسیون مطرح کردند بنده از اعزام به بازی‌های آسیایی بازماندم.
* چه اتفاقی افتاده که شما علی‌رغم اینکه فیکس تیم ملی بانوان هستید از اعزام به جاکارتا بازمانده‌اید؟
در طول مراحل برگزاری اردوهای تیم ملی مدام سنگ جلوی پای من می‌انداختند، من یک بچه شیرخواره دارم و با تمام این سختی‌ها در اردوهای تیم ملی حضور پیدا می‌کردم. کادر فنی تیم ملی مدام سنگ جلوی پای من می‌انداخت که نباید بچه شیرخوارهام کنارم باشد! من برای حضور در اردوهای تیم ملی در شهرهای مختلف مثل مشهد و زنجان برای دخترم اتاق می‌گرفتم و هزینه اتاق را خودم پرداخت می‌کردم، اما با فشارهای کادرفنی من مسئولیت بزرگ کردن دخترم را به همسرم و خانواده‌ام سپردم و فرزندم با شیر خشک بزرگ شد. آنها مدعی شدند یا از اردوی تیم ملی حذف می‌شوی یا اینکه نباید دخترت همراهت باشد!
* پس شما در طول این مدت به دور از فرزندتان بودید؟
با توجه به اینکه من زحمات زیادی را در اردوهای تیم ملی کشیده بودم، ناچار شدم با کمک همسرم فرزندم را با شیر خشک بزرگ کنیم. همسرم به خاطر اهدافم حمایتم کرد و حاضر شد دخترم را بزرگ کند. کادر فنی باعث شد تا من از فرزندم دور شوم. آنها خودشان مادر هستند و حس من را درک می‌کنند اما نمی‌دانم که چرا با من این کار را کردند.
* آیا قبول دارید که با شرایطی که شما دارید اعزام شما به بازی‌های آسیایی یک مقدار سخت است؟
الهه احمدی یکی از ورزشکاران نامدار کشورمان است. او در بازی‌های آسیایی اینچون دقیقا شرایطی مشابه شرایط من را داشت، اما فدراسیون تیروکمان تمام هزینه او را پرداخت کرد و او به همراه فرزندش به بازی‌های آسیایی رفت، اما فدراسیون جودو چنین کاری را برای من انجام نداد. کادر فنی مدعی شد فدراسیون خواسته که بچه من نباید در کنارم باشد. این حرف‌هایی بود که کادر فنی به من گفت حالا نمی‌دانم که چقدر حرف آنها درست است. من چهار ماه مدام در اردوهای تیم ملی در حال رفت و آمد بودم و در طول اردوهای 10 روزه فرزند 8 ماهه‌ام را نمی‌دیدم تمام این سختی‌ها را به جان خریدم تا در بازی‌های آسیایی پرچم کشورمان را بالا ببرم.
* آیا شما برای پیگیری حق‌تان با مسئولان فدراسیون جلسه‌ای داشتید؟
موضوع خیلی عجیب است من در تمام انتخابی‌ها برنده شدم و بدون شکست فیکس تیم ملی شدم، اما متاسفانه نفر دوم وزن 78 کیلوگرم قرار است جای من به بازی‌های آسیایی برود، برای پیگیری حقم راهی فدراسیون جودو شدم تا با مسئولان فدراسیون صحبت کنم اما رئیس فدراسیون مدعی شد که من سهمیه حضور در بازی‌های آسیایی اندونزی را ندارم اما مسئولان وزارت ورزش برخلاف صحبت‌های درخشان رئیس فدراسیون جودو صبحت می‌کنند. آنها پس از بررسی تعداد سهمیه‌های اعزامی به بازی‌های آسیایی اندونزی مدعی شدند سهمیه کوراش بانوان 6 نفر است و وزارت ورزش کسی را از لیست اعزامی خط نزده است. متاسفانه پس از بررسی‌ها مشخص شد فدراسیون سهمیه بانوان را کم کرده و به سهمیه مردان اضافه کرده است. تمام اسناد طبق گفته موسوی مدیرکل امور بانوان در وزارت ورزش و جوانان موجود است.
* آیا با نصیرنژاد رئیس انجمن کوراش در رابطه با این موضوع صحبت کرده‌اید؟
بله، من با نصیرنژاد هم صحبت کرده‌ام. او مدعی است که من هرکسی را که دلم بخواهد به جاکارتا اعزام می‌کنم! سوال من این است که اگر چنین تصمیمی داشتید چرا قهرمانی کشور برگزار کردید و چرا انتخابی تیم ملی برگزار کردید. این چه قانونی است که شما برای خودتان تصویب کرده‌اید. آقایان در فدراسیون حتی با من جلسه می‌گذارند، اما وقتی راهی فدراسیون می‌شوم در فدراسیون حضور پیدا نمی‌کنم.
* صحبت‌های پایانی شما را می‌شنویم.
این انصاف نیست که لحظه آخر نام من از اعزام بازی‌های آسیایی حذف می‌شود. متاسفانه زمانی که پدر شوهر من فوت کرده بود کادر فنی اصرار کرد باید در تمرین‌های تیم ملی حضور داشته باشم. بنده با تمام شرایط روحی که داشتم به خاطر اهدافم قبول کردم و در آن شرایط سخت در انتخابی تیم ملی برنده شدم. تمام سنگ‌هایی که جلوی پای من انداختند را دفع کردم، فقط به خاطر اینکه به هدفم برسم. بچه شیرخوارهام را از من دور کردند و او با شیرخشک بزرگ شد اما باز کارم را ادامه دادم. مسئولان فدراسیون و کادر فنی در حق من جفا کردند و سهمیه‌ام را به مردان دادند.
