به گزارش مشرق، سومین محفل «عصر حماسه» گرامیداشت «حماسه‌سازان ابوقریب» در سالن شهید رشادی سپاه محمدرسول‌الله(ص) تهران بزرگ برگزار شد.
در این مراسم شخصیت‌هایی همچون حمیدرضا مقدم‌فر مشاور فرهنگی و رسانه‌ای فرمانده کل سپاه، سردار محمدرضا یزدی فرمانده سپاه تهران، سردار سیروس صابری جانشین فرمانده سپاه تهران، مجید قلی‌زاده مدیرعامل خبرگزاری تسنیم، گلعلی بابایی نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس و جمعی از خانواده شهدا، جانبازان، ایثارگران و حماسه‌سازان تنگه ابوقریب حضور داشتند.
ابوقریب یک قطعه از عاشورا در نقطه کوچکی از ایران بود
در ابتدای این مراسم اصغر منتظری یکی از رزمندگان حاضر در واقعه تنگه ابوقریب در سخنانی گفت نام گردان عمار تا ظهور صاحب‌الزمان(عج) زنده است, گفت: بعد از جنگ و حوادثی که در منطقه و کشورهایی همچون عراق و سوریه اتفاق افتاد, جوانان بسیاری برای دفاع از مقدسات و جلوگیری از هجوم دشمن به کشور در این مناطق حضور یافتند. یکی از این جوانان شهید مصطفی صدرزاده دهه‌شصتی بود که هیچ‌کدام از حوادث دوران دفاع مقدس را ندیده بود اما این جوان طوری با حوادث دوران دفاع مقدس گره خورده بود که وقتی با رزمندگان گردان عمار آشنا شد و واقعه تنگه ابوقریب را شنید به سوریه رفت تا انتقام این شهدا را بگیرد.
وی ادامه داد: در همین راستا شهید صدرزاده در سوریه در لشکر فاطمیون گردان عمار را تأسیس کرد و بعد از شهادتش نیز ابوعلی ادامه‌دهنده راه او شد و این گردان را به تیپ عمار تبدیل کرد. این دو شهید در سوریه نیروهای لشکر فاطمیون و سوری را با رشادتها و مجاهدت‌های رزمندگان گردان عمار آشنا کردند. بعد از شهادت ابوعلی نیز اتفاق ادامه یافت و اکنون نیز در لشکر زینبیون گردان عمار تأسیس شده تا یاد و خاطره این شهدا و مجاهدت‌های آنها ماندگار شود.
این رزمنده دوران دفاع مقدس به واقعه ابوقریب اشاره کرد و گفت: صحبت کردن از ابوقریب واقعاً سخت است. این واقعه یک قطعه از عاشورا در نقطه کوچکی از ایران بود که فرزندان ایران حسینی‌وار جنگیدند و مظلومانه به شهادت رسیدند. ما هیچ وقت این پرچم حسینی(ع) را به هیچ قیمتی پایین نمی‌آوریم و هر کسی که برود این پرچم به نفر بعدی تحویل داده خواهد شد.
رزمندگان گردان عمار در تنگه ابوقریب دفاع جانانه‌ای کردند و حماسه‌ای ماندگار را رقم زدند
مسعود بنی‌اسدی یکی دیگر از بازماندگان حماسه تنگه ابوقریب این حماسه را یکی از به‌یادماندنی‌ترین مقاطع دوران دفاع مقدس عنوان کرد و گفت: 30 سال پیش در اواخر تیرماه بود که رزمندگان گردان عمار در حال مرخصی و رفتن به‌سمت شهرهایشان بودند عده‌ای هم آماده حرکت بودند، بعد از نماز و ناهار رسم بر این بود که رزمندگان در حسینیه دوکوهه استراحت می‌کردند و عده‌ای هم تنی به آب می‌زدند. ما هم در آن موقع در حال استراحت بودیم که برادر شریفی جانشین گردان ما را صدا زد و حمله عراق از سمت فکه را به ما اطلاع داد و به ما گفت که "سریعاً آماده شوید تا به‌سمت فکه برویم و مانع از نفوذ بعثی‌ها شویم".
وی ادامه داد: ما نیز سریعاً خود را آماده کردیم و سوار اتوبوسها عازم منطقه فکه شدیم. در ابتدای شهر اندیمشک یک توقف کوتاه داشتیم و مشاهده کردیم شهر حالت طبیعی ندارد و هر کس به‌هرنوعی در حال ترک کردن شهر بود، داخل میدان اول اندیمشک دژبان مسیر را مسدود کرده بود و ما به آن گفتیم که "چه اتفاقی افتاده؟"، آنها گفتند "عراق تک کرده ". ما نیز نگران به مسیر خود ادامه دادیم تا به جاده کرخه رسیدیم در آن جاده شرایط حادتر و سخت‌تر بود و صحنه‌های ناگواری را مشاهده می‌کردیم؛ تمامی خودروها به‌سمت اندیشمک در حال حرکت بودند. ما هم از این اتفاقات نگرانی بیشتری وجودمان را گرفت و به‌سرعت از کرخه به‌سمت منطقه‌ای به‌نام تلنبه‌خانه که نقطه رهایی است رسیدیم، به آن نقطه که رسیدیم هوا تاریک شده بود رزمندگان از اتوبوسها پیاده شدند و به‌حالت خاصی نظام گرفتند و پس از آن برادر شریفی ما را توجیه کوتاهی کرد و گفت "باید امشب با دشمن درگیر شویم و اجازه پیشروی به او ندهیم". ما نیز مهمات و جیره غذایی در حد نیاز چندساعته خود به‌همراه داشتیم.
این رزمنده دوران دفاع مقدس ادامه داد: پس از این توجیه بچه‌ها را تقسیم کردیم و در مسیر پرپیچ‌وخم حرکت کردیم تا به تنگه رسیدیم. این مسیر را ادامه دادیم تا در جایی مشاهده کردیم دشت مانند روز روشن شده است و آتش سنگینی به‌سمت بچه‌ها می‌آید، آنجا بود که درگیری شروع شد و در برخی از صحنه‌ها مجبور به درگیری تن‌به‌تن شدیم. هوا به‌سمت روشنی می‌رفت که بچه‌ها را حرکت دادیم و به‌صورت دشت‌بان به‌روی تنگه مستقر شدیم. این درگیری ساعت‌ها ادامه داشت تا اینکه آتش دشمن خوابید و بچه‌ها کمی استراحت کردند و پس از ساعاتی رزمندگان را به‌صورت دشت‌بان به‌روی تنگه مستقر کردیم که در همین حین مجدداً عراقی‌ها آتش سنگینی را به‌روی ما ریختند با هر گلوله‌ای که به‌سمت ما شلیک می‌کردند خاک‌های تنگه فرو می‌ریخت و عده‌ای از بچه‌ها به شهادت رسیدند. نیروهای پیاده عراق هم به‌صورت ستونی و دشت‌بان در حال حرکت به‌سمت ما بودند و ما به‌علت اینکه مهمات کمی داشتیم مجبور بودیم آنها را بعد از اینکه نزدیک شدند مورد هدف قرار دهیم.
بنی‌اسدی گفت: شرایط، شرایط بسیار سختی بود و ما با هر تجهیزاتی که در اختیار داشتیم با آنها می‌جنگیدیم. پس از اینکه مانع از نفوذ عراق شدیم و آنها عقب‌نشینی کردند و در حال جمع‌آوری پیکر مطهر شهدا بودیم مشاهده می‌کردیم عده‌ای از شهدا هیچ آثاری از ترکش و خون به‌روی بدن ندارند و از تشنگی شدید به شهادت رسیده بودند اما با وجود این وضعیت شهدا و رزمندگان گردان عمار دفاع جانانه‌ای کردند و حماسه‌ای ماندگار را رقم زدند.
باید مانند واقعه ابوقریب تکلیف خودمان را بدانیم و به آن عمل کنیم
رضا بختیاری از دیگر حاضران این حماسه در سخنانی گفت: پس از گذشت 30 سال هنوز آن روحیه‌ای که در دوران دفاع مقدس و حماسه ابوقریب وجود داشت میان رزمندگان و بسیجیان نیز وجود دارد اما یک نگرانی و دغدغه وجود دارد و آن این است که؛ آیا ما توانسته‌ایم به تکلیف خود عمل کنیم، و توانسته‌ایم سنگر خود را حفظ کنیم و خدای ناکرده شرمنده دوستان شهیدمان نباشیم؟
وی به عملیات ابوقریب اشاره کرد و گفت: در این واقعه خط پدافندی و عملیات ازپیش تعیین‌شده توسط نیروهای خودی متصور نبود، با این شرایط گردان به منطقه رفت و بدون هیچ‌گونه پشتیبانی و تجهیزات خاصی حماسه ابوقریب رقم خورد و رزمندگان و شهدای گردان عمار با تمام وجودشان در مقابل لشکر عراق قرار گرفتند و هیچ تصوری وجود نداشت که چه اتفاقی قرار است بیفتد. تنها چیزی که مطرح بود جلوگیری از حرکت دشمن بود.
حماسه تنگه ابوقریب هنوز ادامه دارد
محمد شریفی جانشین گردان عمار در حماسه ابوقریب در تشریح این واقعه گفت: ما به‌همراه برادر یزدی در اتاق گردان نشسته بودیم که به ما اطلاع دادند که اتفاقی افتاده است دقایقی بعد به ما دستور داده شد که به‌همراه عده‌ای برای رصد وضعیت به‌سمت فکه برویم، ما در حال رفتن به سمت فکه بودیم که در مسیر اندیمشک مشاهده کردیم که در اولین پاسگاه ژاندارمری مردم درحال فرارند، از این مسیر عبور کردیم و به سه‌راهی دهلران رسیدیم. در این سه‌راهی تجمع شدیدی از نفرات بود و به هر ترتیبی که بود به‌سمت سه‌راهی چنانه رفتیم و پس از آن به سه‌راهی عین‌خوش ــ ابوقریب رسیدیم.
وی ادامه داد: ممکن است این سؤال پیش بیاید که چرا عراق این اقدام را کرد، در جواب باید گفت که عراق برای اینکه برگ برنده در مذاکرات و قبول قطعنامه 598 توسط ایران را داشته باشد دست به این اقدام زده بود و در مرز استفاده و حمله را آغاز کرده بود. در آن موقعیت ما مشاهده کردیم ستونی از افراد در حال آمدن به‌سمت ما هستند، در ابتدا گمان کردیم بعثی‌ها به‌سمت ما می‌آیند اما بعد از دقایقی متوجه شدیم رزمندگان گردان عمار با تجهیزاتی به سمت ما می‌آیند.
شریفی بیان کرد: پس از رصد کردن اوضاع در سمت چپ و جنوب فکه تیپ 77 خراسان مستقر بود و ما نگران بودیم که بعثی‌ها از سمت چنانه ما را دور بزنند، به آن سمت رفتیم و سرهنگ دماوندی فرمانده تیپ را آنجا دیدم و ایشان گفت "تا من زنده‌ام اجازه نمی‌دهم که بعثی‌ها از این سمت نفوذ کنند و خیالتان راحت باشد". ما خیالمان راحت شد و به موقعیت خود بازگشتیم. تدبیر شهید غلامرضا صالحی جانشین لشکر در آن موقع بر این بود که دو گروهان را در عین‌خوش مستقر کند. این عملیات با موفقیت انجام شد و مجاهدت‌ها و ایستادگی رزمندگان گردان عمار مانع از نفوذ بعثی‌ها شد. این اتفاق من را به یاد جمله امیرالمؤمنین(ع) انداخت که می‌فرماید: "کجایند مردانی که راه شد مرکب‌شان؟". زمانی که اعلام کردیم عراق از سمت فکه حمله کرده است نیروهای ما در حال مرخصی بودند و هیچ اجباری و زوری برای حضور آنها در منطقه نبود اما رزمندگان با شور و اشتیاق و داوطلبانه همراه آمدند و آن حماسه را رقم زدند. حماسه تنگه ابوقریب هنوز ادامه دارد و با گوش دادن به فرمایشات ولی خود از تنگه‌های مختلف انقلاب عبور کنیم.
تفکر و اراده غیرانقلابی می‌گفت اروندرود را هم در مذاکرات به صدام بدهید
حمیدرضا مقدم‌فر مشاور فرهنگی و رسانه‌ای فرمانده‌کل سپاه نیز در سخنانی هشت سال دفاع مقدس و تمامی صحنه‌های آن را حماسه‌هایی درس‌آموز توصیف کرد و گفت که همه آن حماسه‌ها و افتخارها شایسته بزرگداشت است اما برخی از این صحنه‌ها ویژگی‌های متمایز و منحصربه‌فردی داشت که تنگه ابوقریب یکی از آن صحنه‌ها و عرصه‌ها است.
مقدم‌فر از تولید فیلم سینمایی خوش‌ساخت و در بالاترین سطح از فیلمسازی در ایران درباره ماجرای تنگه ابوقریب اظهار خوشنودی کرد و گفت: ابوقریب یعنی یک گردان در مقابل یک لشکر؛ ابوقریب یعنی کم من فئة قلیلة غلبت فئة کثیرة باذن الله، ابوقریب یعنی اگر اقدام و عمل جهادی و انقلابی داشته باشیم وعده نصرت الهی و فوز عظیم محقق خواهد شد.
این کارشناس مسائل فرهنگی و سیاسی با اشاره به ظهور و بروز دو نوع تفکر رقیب و متضاد در فضای سیاسی ایران از ابتدای انقلاب تاکنون، ادامه داد: از ابتدای انقلاب و حتی در دوران هشت‌ساله دفاع مقدس شاهد حضور یک تفکر غیرجهادی و غیرانقلابی در مقابل تفکر جهادی و انقلابی بوده‌ایم و در تمامی این سالها صرف‌نظر از برتری تفکر جهادی از منظر نگاه متعالی به انسان در مقابل نگاه مادی و فروکاهنده در تفکر غیرجهادی، این تفکر انقلابی ــ جهادی بوده است که در عرصه عمل نیز نشان داده از نظر کارکردی بر تفکر مقابل چیرگی مطلق دارد، چه آنکه هر جا دولت و ملت در ایران رویکرد جهادی و انقلابی را دنبال کرد در میدان عمل نیز صاحب پیروزیهای بزرگ و پیشرفت شد؛ حال آنکه رویکرد غیرانقلابی و غیرجهادی ارمغانی جز تحقیر و شکست و عقب‌ماندگی برای کشور نداشته است.
مقدم‌فر ماجرای تنگه ابوقریب را از صحنه‌های ویژه در دفاع مقدس توصیف و خاطرنشان کرد: ابوقریب سرزمینی محدود و در عین حال از منظر موقعیت استراتژیک و شرایط زمانی بسیار ارزشمند و مهم بود و اگر این تنگه توسط رژیم بعث عراق اشغال می‌شد معلوم نبود چه اتفاقی می‌افتاد. در این عملیات یک گردان در مقابل یک لشکر ایستاد و با مقاومت و عمل انقلابی و جهادی و ایثار و فداکاری حماسه آفرید و مانع از نفوذ دشمن شد.
وی اضافه کرد: در تمامی تنگه‌هایی که از اول انقلاب با آن روبه‌رو بودیم، مشاهده کردیم از آن تنگه‌هایی که افراد انقلابی و جهادی مدیریتشان کردند به‌راحتی عبور کردیم اما در جایی که تفکر غیرانقلابی حاکم بود شکست خوردیم.
این کارشناس مسائل سیاسی در ادامه به یکی از تقابلهای راهبردی تفکر جهادی و انقلابی با تفکر غیرانقلابی در دوران دفاع مقدس اشاره کرد و گفت: علیرغم این‌همه حماسه‌آفرینی و ایستادگیهای غرورآفرین رزمندگان و ملت ایران در دفاع مقدس و علیرغم آنکه ده‌ها هزار شهید جان خود را فدا کردند تا یک وجب از این سرزمین به دست دشمن نیفتد، اما همین تفکر غیرانقلابی در دوران مذاکرات 598 به تیم مذاکره‌کننده از جمله به علی‌اکبر ولایتی مسئول تیم، می‌گفتند "اگر نمایندگان صدام در مذاکرات خیلی روی اروند اصرار کردند به‌خاطر آن مذاکرات را برهم نزنید!" این در حالی بود که اساساً صدام کل جنگ را به‌بهانه اروندرود آغاز کرده بود و ده‌ها و صدها هزار شهید جان خود را نثار کردند تا این رودخانه و خاک ایران به دست دشمن نیفتاد، اما تفکر غیرانقلابی می‌خواست چیزی را که صدام در هشت سال جنگ به دست نیاورده بود در میز مذاکره به او بدهیم!
مقدم فر خاطرنشان کرد: البته این تجویزهای واداده ها با مقاومت انقلابی اقای ولایتی و تیم مذاکره کننده ٥٩٨ ناکام ماند.
وی افزود: امروز هم این تفکر غیرانقلابی و حقیر ابایی ندارد از اینکه تبلیغ کند که باید مولفه های قدرت ملی و سرمایه های ملت ایران را پشت میز مذاکره به آمریکا واگذار کنیم.
مقدم فر در ادامه ی این بحث به تنگه های ابوقریب اقتصادی و رسانه ای و روانی در مبارزات امروز ملت ایران با مستکبران و زورگویان و در راس آنها آمریکا اشاره کرد و گفت: علیرغم تبلیغات معدود وادادگان و غربزدگان، ملت ایران از این تنگه های راهبردی مراقبت خواهد کرد و انشاءالله با جاری و ساری شدن تفکر جهادی و اقدام و عمل انقلابی در حوزه ی اقتصاد، صبح پیروزی نزدیک است.
در ادامه مراسم مادر شهید آقا محمد نجفی از شهدای تنگه ابوقریب دل‌نوشته ای را خطاب به فرزندش قرائت کرد.
در انتهای مراسم از خانواده سردار شهید غلامرضا صالحی جانشین لشکر 27 محمد رسول الله(ص) و شهیدان خسرو خدابنده‌لو, بهمن مهدی‌پور بناب, محمود نیکوصرف, امیرحسین خلیق, مظفر حسین‌موردی, قدرت‌الله ابوالحسنی, محمدرضا همتی ریخته‌گر, مسعود احمدلو, سیدعباس سیمایی, علی تکان‌صفت, علیرضا مخلص‌آبادی فراهانی, مهدی محبی, محمود کبیر, ماشاءالله صالحی موفر, داود محمدی قیداری, محمد غنمی جابر, محمد نجفی, محمدمهدی صدیقی نوری, نقی مرادی, رسول عرب‌سرخی, مصطفی محمدی‌نیا, سیدحسن بزرگ‌نیا طبری, حسین کریم‌زاده لچه‌گورابی, جبرئیل ملتی, حمیدرضا فراهانی‌ها, سعید سیدی‌فر فضل‌الهی, حسین ابوالحسنی, هوشنگ هادی‌پور, حمیدرضا مهیا, مسعود حاج‌حسینی, اصغر کلانتری, علی حیدری, مسعود ملا, امیر ابراهیم, قاسم هونجانی و همچنین رزمندگان گردان عمار و سردار محمدرضا یزدی فرمانده سپاه محمد رسول الله(ص) تهران و فرمانده گردان عمار در تنگه ابوقریب تقدیر و تجلیل به عمل آمد.
