به گزارش مشرق به نقل از مهر، دومین کنگره علوم انسانی با شعار "علوم انسانی در بستر فرهنگ و ارزش های اسلامی"، صبح چهارشنبه 14 دی ماه با حضور جمعی از اندیشمندان و پژوهشگران در دانشگاه شهید بهشتی به مدت 2 روز آغاز به کار کرد.

در ابتدای مراسم افتتاحیه، دکتر حمیدرضا آیت اللهی رئیس پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، گفت: 15 سال است که برخی اساتید علوم انسانی جریان پویایی نقد را بوجود آوردند تا آثار و کتبی که در زمینه علوم انسانی منتشر می شود را مورد بررسی قرار داده و آن را به سمت رشد و تعالی رهنمون سازند.

وی افزود: مشکل علوم انسانی در چند سال اخیر مورد توجه قرار گرفته و در این زمینه دلسوزترین افراد شخص مقام معظم رهبری بودند که به کرات به این موضوع پرداخته و راهنمایی هایی فرمودند که مجموعه آن جمع آوری و منتشر شده است.

دکتر آیت اللهی با تأکید بر لزوم انسجام بین فعالیت های حوزه های مختلف علوم انسانی در کشور افزود: متاسفانه در کشور ما یک عادتی ایجاد شده که برخی تنها خود را نخبه و صاحب تصمیم گیری می دانند و اندیشه دیگران را کمتر مورد توجه قرار می دهند و ما در این کنگره سعی کردیم وحدتی در این زمینه ایجاد کنیم تا رفته رفته بزرگانی که زحمت بار عظیم علوم انسانی را بر دوش می کشند با اندیشمندان دیگر همکاری مؤثری داشته باشند.

وی جذب ظرفیت های علمی و پژوهش های موثر در شتاب دادن تحرکات مثبت علوم انسانی در کشور را مؤثر خواند و گفت: مدیریت پژوهشی در کشور ما اهمیت زیادی دارد و اگر این نقش را به بهترین نحو انجام دهیم و ارتباط بین ذخیره فارغ التحصیلان علوم انسانی و نیازهای کشور را برقرار کنیم بسیاری از مسائل ما حل خواهد شد. معمولا راهبرد مدیریت پژوهشی در کشور ما در دست کسانی است که تخصص علوم انسانی ندارند.

دکتر آیت اللهی همسان سازی علوم انسانی با دیگر علوم تجربی را یکی از مشکلات کشور خواند و افزود: علوم انسانی تاثیرات عمیق اما پنهانی دارد. اما انتظار چنین تاثیرات ظاهری درباره علوم انسانی درست نیست. تبدیل علم به ثروت که شعار اکثر پژوهش های کشور در زمینه های مختلف است در علوم انسانی چندان معنی ندارد. کمی گرایی و توقع محصولات کوتاه مدت در غیر علوم انسانی وجود دارد.

وی ساده انگاری و جزئی نگری و ارزش گذاری های صفر و یک در علوم انسانی را از آفات بزرگ نگاه مهندسی به علوم انسانی دانست و گفت: با وجود اینکه علوم انسای در دراز مدت نتیجه می دهد اما برای تمهید مقدمات فرادستی سرعت عمل وجود ندارد و متاسفانه راهبری علوم انسانی در کشور دچار چنین رخوتی است.

رئیس پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی با بیان اینکه یکی از مشکلات علوم انسانی نداشتن شبکه های ارتباطی بین پژوهش های کشور است، افزود: این مسئله مدیریت و راهبری می طلبد و بسیاری از اساتید شهرستانی با اساتید تهرانی ارتباط ندارند و فعالیت ها با بی اطلاعی و بی توجهی روبروست.

وی با بیان اینکه متاسفانه شاخص های اخلاقی پژوهش در کشور تدوین نشده است، بر ضرورت تقویت مدیریت پژوهش تاکید کرد و گفت: در مدیریت پژوهش باید ویژگی های خاص ایرانی - اسلامی خوب فهمیده شود. در علوم انسانی باید به پژوهش اهمیت دهیم چون اغلب آموزش های ما باید بر اساس پژوهش صورت گیرد.

به گزارش مهر، دکتر شعبانی رئیس دانشگاه شهید بهشتی نیز در این همایش به ماموریت علوم انسانی در دنیای دانش بنیان اشاره کرد و گفت: امروز بحث از علوم و فنون نوینی است که تحولات بسیار بنیادی در همه حوزه های علمی، سیاسی، اقتصادی و ... را به دنبال داشته است و ویژگی های این دنیای دانش بنیان سرعت و تغییر است. علوم پایه و فنی و مهندسی تنها در تولید این علوم نقش دارند اما اینکه این علوم باید چه محاسن و مزایایی داشته باشند بطور قطع وظیفه علوم انسانی است.

دکتر غلامرضا افروز رئیس کمیته علمی دومین کنگره ملی علوم انسانی نیز طی سخنانی با ارائه گزارشی از روند بررسی مقالات ارسالی یادآور شد: 400 مقاله مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت 120 مقاله جهت ارائه در این کنگره انتخاب شد. تفاوت این همایش با دیگر همایش ها این است که در دومین همایش 6 کنگره مستقل تخصصی برگزار می شود و صاحبنظران مباحث خود را در آن مطرح می کنند.

وی علوم تجربی را به مثابه فرش علوم انسانی خواند و افزود: اگر از جمله اهداف علوم تجربی ارتقای شرایط زیستی و برتری نسبی رفاه بشریست یقینا از جمله اهداف علوم انسانی همسو با پیامبران الهی برای ارتقای اندیشه و نگرش و باور شخصیت انسان است. اگر هدف علوم انسانی با عرش الهی همسوست باید علوم انسانی بر خرد، منطق و معنویت استوار باشد.

این استاد روانشناسی دانشگاه تهران تاکید کرد: اصلی ترین معیار ارزیابی علوم انسانی باید با نگاه فطری، عقلانی و جهانشمول همراه باشد. انتظاری که از کارگزاران نظام جمهوری اسلامی و بزرگان علوم انسانی داریم این است که مواظب باشیم از نگاه کلیشه ای و شخصی و ذهنی به علوم انسانی پرهیز و سرمایه عقلانیت را در این زمینه مورد توجه قرار دهیم.