به گزارش مشرق به نقل از فارس، این روزها که مصادف شده است با ثبت نام کاندیداهای مجلس شورای اسلامی برای نهمین دوره انتخابات مجلس ، برخی از این کاندیداها در تراکت ها و بروشورهای تبلیغاتی خود اقدام به اظهاراتی می کنند که بتوانند رای مردم را جمع کرده و بر کرسی نمایندگی شهرشان تکیه زنند.
یکی از این شعارهای تبلیغاتی که در سال های اخیر نیز بارها از قول نمایندگان مجلس عنوان شده است گازرسانی به شهرها و روستاهایی است که فاقد گاز طبیعی هستند و بر همین اساس برخی از این نمایندگان پس از اخذ رای اعتماد و نشستن بر کرسی نمایندگی، مسئولان و مدیران شرکت ملی گاز ایران را تحت فشار قرار می دهند.
در حالی این کاندیداها و برخی نمانیدگان مجلس برای جلب آرای مردم این وعده های غیر کارسناسی را سر می دهند که گاز رسانی به شهر ها و روستاها به هیچ عنوان در اختیار نمایندگان مجلس نیست بلکه در ابتدای هر سال براساس بودجه ای که شرکت ملی گاز ایران در اختیار می گیرد اقدام به برنامه ریزی برای گازرسانی به شهر ها و روستاها می کند به طوری که در مرحله اول هیات مدیره شرکت ملی گاز مصوب می کند که در هر سال به چه شهرها و روستاهای جدیدی گازرسانی انجام شود.
بعد از تصویب گازرسانی به شهر ها وروستاهای جدید در هیات مدیره شرکت ملی گاز که براساس فاصله با خط لوله اصلی گاز انجام می شود این مصوبه در اختیار معاونت برنامه ریزی شرکت ملی گاز قرار گرفته و برای آن بودجه جداگانه ای تخصیص می یابد و در آنجا مناطقی که قرار است گازرسانی شوند اولویت بندی می شود و براساس آن تا پایان سال گازرسانی انجام می شود.
طبق قانون هم هیچ کاندیدای نمایندگی در مجلس حق ندارد درخواست گازرسانی به شهر و روستای خود را به شرکت گاز ارائه دهد و یا حتی با مسئولان این شرکت مذاکره کند و در صورت چانه زنی نمایندگان مجلس و کاندیداها نیز مسئولان شرکت ملی گاز حق ترتیب اثر دادن به این درخواستها را ندارند.
بنابراین اگر هر یک از نمایندگان فعلی مجلس نیز درخواست گازرسانی داشته باشند ترتیب اثر داده نخواهد شد مگر آنکه شهر و یا روستای مورد نظرش در برنامه گازرسانی شرکت ملی گاز ایران آمده باشد ویا اینکه توسط ارگان های بالاتر و یا در سفر رهبری و یا ریاست جمهوری گازرسانی به »ن منطقه مصوب شده باشد و نماینده مذکور به دنبال تسریع در عملیات گازرسانی باشد که آنگاه حداقل 3 یا 4 سال زمان نیاز است تا گاز به آن شهر و یا روستا برسد.
یکی از این شعارهای تبلیغاتی که در سال های اخیر نیز بارها از قول نمایندگان مجلس عنوان شده است گازرسانی به شهرها و روستاهایی است که فاقد گاز طبیعی هستند و بر همین اساس برخی از این نمایندگان پس از اخذ رای اعتماد و نشستن بر کرسی نمایندگی، مسئولان و مدیران شرکت ملی گاز ایران را تحت فشار قرار می دهند.
در حالی این کاندیداها و برخی نمانیدگان مجلس برای جلب آرای مردم این وعده های غیر کارسناسی را سر می دهند که گاز رسانی به شهر ها و روستاها به هیچ عنوان در اختیار نمایندگان مجلس نیست بلکه در ابتدای هر سال براساس بودجه ای که شرکت ملی گاز ایران در اختیار می گیرد اقدام به برنامه ریزی برای گازرسانی به شهر ها و روستاها می کند به طوری که در مرحله اول هیات مدیره شرکت ملی گاز مصوب می کند که در هر سال به چه شهرها و روستاهای جدیدی گازرسانی انجام شود.
بعد از تصویب گازرسانی به شهر ها وروستاهای جدید در هیات مدیره شرکت ملی گاز که براساس فاصله با خط لوله اصلی گاز انجام می شود این مصوبه در اختیار معاونت برنامه ریزی شرکت ملی گاز قرار گرفته و برای آن بودجه جداگانه ای تخصیص می یابد و در آنجا مناطقی که قرار است گازرسانی شوند اولویت بندی می شود و براساس آن تا پایان سال گازرسانی انجام می شود.
طبق قانون هم هیچ کاندیدای نمایندگی در مجلس حق ندارد درخواست گازرسانی به شهر و روستای خود را به شرکت گاز ارائه دهد و یا حتی با مسئولان این شرکت مذاکره کند و در صورت چانه زنی نمایندگان مجلس و کاندیداها نیز مسئولان شرکت ملی گاز حق ترتیب اثر دادن به این درخواستها را ندارند.
بنابراین اگر هر یک از نمایندگان فعلی مجلس نیز درخواست گازرسانی داشته باشند ترتیب اثر داده نخواهد شد مگر آنکه شهر و یا روستای مورد نظرش در برنامه گازرسانی شرکت ملی گاز ایران آمده باشد ویا اینکه توسط ارگان های بالاتر و یا در سفر رهبری و یا ریاست جمهوری گازرسانی به »ن منطقه مصوب شده باشد و نماینده مذکور به دنبال تسریع در عملیات گازرسانی باشد که آنگاه حداقل 3 یا 4 سال زمان نیاز است تا گاز به آن شهر و یا روستا برسد.
