به گزارش مشرق به نقل از جهان، تا مدتي پيش اماراتي هاي مقيم جنوب جزيره ابوموسي وقاحت و جسارت را به آنجا رسانه بودند که در پاسگاه پليس خود پرچم امارات را برافراشته بودند و اين يعني حاکميت امارات بر اين جزيره هميشه ايراني.از آن طرف محدوده آبهاي جنوبي اين جزيره بدون مراعات حق حاکميت جمهوري اسلامي قلمرو شناورهاي اماراتي و آمريکائي شده بود و اين شناورها عليرغم نقض حاکميت جمهوري اسلامي با پاسخي درخور مواجه نمي شدند و همين هم بود که روز به روز بر جسارت خود اضافه مي کردند.
اما پس از آنکه نيروي دريائي سپاه حفاظت از اين جزيره را بر عهده گرفت اوضاع به سرعت دگر گون شد .اولين قدم بچه هاي سپاه پائين کشيدن پرچم اماراتي ها و سرنگوني پايه پرچم آنها از بيخ بود.چرا که هم اماراتي ها و هم حاميان غربي آنها مي بايست درک مي کردند تنها يک پرچم شايستگي اهتزاز بر فراز اين جزيره دارد و آن پرچم مزين به کلمه مبارک الله است.
در دومين گام کشتي هاي دريائي سپاه طي چند برخورد چنان درسي به شناورهاي متجاوز اماراتي دادند که بساط ورود بي اجازه آنها به آبهاي خليج فارس براي هميشه برچيده شد.
گام سوم نيز زمينه براي بازگشت حاکميت ايران به سکوي نفتي ايران واقع در جنوب "ابوموسي" بود.اين سکو که بر اساس قرار داد منعقده در دوران پهلوي به امارتي ها تحويل شده بود پس از خاتمه قرار داد با پشتيباني و همت بچه هاي نيرو دريائي سپاه مجددا در اختيار وزارت نفت قرار گرفت و ادعاي شيوخ کوچک اما پر مدعاي اماراتي در باب تعليق آن به امارات براي هميشه بايگاني شد.
اينها و بسياري ديگر از اين ناگفته ها گوشه اي است از تفسير اين سخن حکيمانه حضرت امام که اگر سپاه نبود کشور هم نبود.