به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:

دویچه وله از الی گرانمایه پرسید: «پس از خروج آمریکا از توافق اتمی، ایران تأکید داشت که نقض توافق اتمی ‌توسط ترامپ به ضرر آمریکاست و به اعتبار این کشور لطمه می‌زند. اما حال وضعیت بسیار پیچیده شده است. چرا؟» او پاسخ داد: من فکر می‌کنم از بهار امسال که ایالات متحده آمریکا فروش نفت ایران را به شدت محدود کرد، رفتار ایران تغییر قابل توجهی کرده است.

بیشتر بخوانید:

آیا با دموکرات‌ها برجام از مرگ نجات پیدا می‌کند؟! +فیلم

استراتژی نخست ایران«صبر راهبردی» بود. ایران انتظار داشت اروپایی‌ها و چینی‌ها یک بسته اقتصادی به ایران پیشنهاد کنند و گمان می‌کرد در حالت ایده‌آل، می‌تواند منتظر بماند تا تکلیف انتخابات بعدی ریاست‌جمهوری آمریکا مشخص شود، تا بعد مواضع خود را بازنگری کند.

اما همه اینها مربوط به زمانی بود که ایران می‌توانست نفت خود را بفروشد.

وی افزود: من فکر می‌کنم ایران به تاکتیک جدیدی روی آورده که اساس آن افزایش مدیریت شده تنش است. ما این استراتژی را در مورد توافق اتمی‌ هم مشاهده کردیم. ایران گام به گام تعهدات خود در این توافق را کاهش داده است. مرحله دوم استراتژی کنونی ایران، در مقیاس منطقه‌ای است.

ایران نمایش توان نظامی خود در منطقه را آغاز کرده، به همین دلیل هم مسئولیت سقوط یک هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی را بر عهده گرفته یا یک ناو با پرچم بریتانیا و چند تانکر نفتی دیگر را در مجاورت ‌آب‌های خود توقیف کرده است.

عضو شورای روابط خارجی اروپا گفت: اوایل تابستان، عربستان و ایالات متحده آمریکا را ایران متهم به دست داشتن در حمله به کشتی‌هایی در سواحل فجیره (امارات) کردند و حال تأسیسات نفتی عربستان هدف حمله قرار گرفته است. همه این‌ها نشان می‌دهد که این روند چطور ادامه خواهد داشت.

وی افزود: ایران تلاش می‌کند نشان دهد که اگر صادرات نفت این کشور مختل شود، سایر صادرکنندگان منطقه‌ای هم نمی‌توانند نفت صادر کنند و در نهایت تأمین انرژی در جهان مختل می‌شود. من فکر می‌کنم ایران توانایی ایجاد این اختلال را دارد.

البته تأکید می‌کنم که هنوز هیچکدام از نهادهای بین‌المللی تأیید نکرده که ایران واقعاًً پشت حملات به تأسیسات نفتی عربستان بوده است، اما این حملات با الگوی رفتاری ایران هماهنگ است. وی تأکید کرد: ایران می‌خواهد نشان دهد هزینه شرایط پرتنش کنونی را به تنهایی تحمل نخواهد کرد و این شرایط برای دیگر بازیگران منطقه‌ای هم هزینه خواهد داشت. امارات متحده عربی و عربستان سعودی خواستار «فشار حداکثری» آمریکا بر ایران بوده‌اند.