به گزارش گروه دفاع و امنيت مشرق، با توجه به تمايل ديرينه سران سياسي تايوان براي داشتن حکومت مستقل از چين قدرتمند، اين کشور ناگزير از افزايش توان نظامي خود بوده است، آن هم در برابر پرجمعيت ترين کشور دنيا که داراي يکي از بزرگترين و مجهزترين ارتشهاي دنيا نيز هست. ضرورت موازنه قوا با چين از نگاه قدرتهاي جهاني خصوصاً ايالات متحده آمريکا نيز به عاملي براي توجه آنها به تايوان و تقويت بنيه نظامي اين کشور منجر شد.

در نتيجه انواع گوناگوني از تسليحات غربي و آمريکايي از جمله هواپيماهاي جنگنده، روانه تايوان گرديد اما آمريکا به عنوان اصلي ترين تأمين کننده تسليحات مدرن براي تايوان، با نگاه منفعت طلبانه، در پي بهبود روابط خود با چين از تحويل برخي اقلام درخواستي تايوانيها از جمله جنگنده هاي چند منظوره، خودداري نمود. بازخورد ناشي از اين عمل در بين مسئولين تايوان، آنان را به اين فکر واداشت تا خود، وارد عرصه شده و براي تجهيز نيروي هوايي کشورشان به يک جنگنده پيشرفته دست به کار شده و با اتکا بر توان داخلي چنين محصولي را به توليد انبوه برسانند.
اما با توجه به روابط خوب اين کشور با غرب، سعي در استفاده از تجربه شرکت هاي مطرح و بهترين تجهيزات قابل دستيابي از آنان نيز داشتند. حاصل اين تلاشها، جنگنده F-CK-1 با نام عمومي «چينگ کو» شد. چينگ کو، نام رئيس جمهور فقيد تايوان، «چيانگ چينگ کو» است.
در سال 1980، شرکت توسعه صنايع هوافضايي تايوان(AIDC) که يک شرکت دولتي مي باشد، مأمور طراحي يک رهگير سريع بومي شد و پس از امضاي ابلاغيه مشترک 1982 چين-آمريکا، که فروش هاي نظامي به تايوان را محدود مي ساخت و تا حد زيادي امکان دستيابي نيروي هوايي تايوان را به اف-16 ويا اف-20 را محدود مي کرد، ادامه پروژه جنگنده بومي(IDF) حتمي شد. اما موضوع انتقال پنهان برخي فناوري ها به تايوان، همواره به اين برنامه کمک مي نمود.
در سال 1989 نخستين پرواز نمونه تکنفره اين هواپيما انجام شد و در سال 1994 عملياتي گرديد. تا سال 1999 تعداد 131 فروند به علاوه 6 فروند پيش نمونه، از اين جنگنده بمب افکن سبک وزن ساخته شد.
در راستاي اين برنامه دفاعي، صنايع هوايي تايوان، کار توسعه موشک هاي هوابه هواي بومي را نيز در دستور کار قرار دادند که حاصل آن، موشک هاي « تين چين-1و2» است. موشک کوتاه برد تين چين-1 (TC-1) داراي جستجوگر فروسرخ کوتاه برد بوده و از 1991 وارد خدمت شد و موشک تين چين-2 (TC-2) نيز يک موشک آشيانه ياب فعال راداري برد متوسط است. البته اين دو نوع موشک با نام هاي «اسکاي سورد 1و 2» نيز شناخته مي شوند.
پيکربندي اين جنگنده داراي شباهت هايي با برخي از جنگنده هاي مطرح غربي است. از جمله فرم دماغه و آنتن هاي جلوي کابين خلبان، که داراي شباهت هايي با هواپيماي جنگنده اف-16 است که همواره مورد توجه تايوان بوده و بعدها هم بدان دست يافت.
نوع بالها، سکان هاي افقي و سکان عمودي تکي و دو موتور کوچک اين جنگنده و برخي موارد ديگر نيز، از توجه طراحان آن به طرح جنگنده اف-5 تايگر که ساليان متمادي در خدمت نيروي هوايي تايوان بوده خبر مي دهد. جنگنده اف-5 به دليل طرح ساده اما کارآمد خود، از سوي ديگر کشورها نيز به عنوان مبنايي براي توسعه طرح هاي بومي مورد استفاده قرار گرفته است.
شکل ورودي هاي هواي موتور و ريشه بال امتداد يافته بر روي آن نيز شباهت زيادي به اين طرح در جنگنده تهاجمي اف/آ-18 دارد.
در زمينه پيشرانه، پس از عدم همکاري شرکت هاي مدنظر AIDC، سرمايه گذاري مشترک با يک شرکت کمتر مطرح به نام «گرت» که هم اکنون با نام «هاني ول»شناخته مي شود، تنها راه حل عملي شمرده شد. اما اين بخش از برنامه هم بارها به دليل مسائل سياسي، دستخوش تغييرات گرديد و برخي از فعاليت هاي انجام شده در زمينه پيشرانه براي پيشگيري از اعتراضات چين به همکاري هاي بين المللي با AIDC ، به طور رسمي اعلام نشد و منجر به محدوديت هاي وزني در فرآيند طراحي و توسعه اين هواپيما گرديد.
چينگ کو مجهز به يک رادار پالس داپلر چندحالته GD-53 با نام عمومي «گولدن دراگون» بوده که در واقع توسعه اي از رادار AN/APG-65 شرکت جنرال الکتريک براي جنگنده اف-20 تايگرشارک است و داراي توانايي «نگاه به پايين، شليک به پايين» بهبود يافته مي باشد. اين رادار، بيشينه برد 57 کيلومتر در حالت نگاه به بالا و 39 کيلومتر در حالت نگاه به پايين داشته و توانايي ردگيري همزمان 10 هدف و درگيري همزمان با دو هدف(به گفته برخي منابع، با يک هدف)، با موشک هاي هوابه هواي راداري فامد(فراتر از ميدان ديد) تين چين-2 را دارد.

در داخل کابين اين جنگنده نيز سه نمايشگر چند منظوره ديجيتال بزرگ و دو نمايشگر کوچک قرار دارد. سايد استيک(دسته هدايت کناري) نيز نشان از وجود سامانه «کنترل پرواز با سيم(FBW)» در اين جنگنده دارد.
تايواني ها پس از خروج آخرين فروند نمونه A/B چينگ کو از خط توليد، برنامه ارتقاء اين جنگنده را سرعت بخشيدند بطوريکه در سال 2006 دو پيش نمونه از مدل C/D اين جنگنده ساخته شده بود. در نتيجه اين برنامه، امکان حمل 771 کيلوگرم سوخت اضافي و يک مجموعه اويونيکي بهبود يافته، توانايي هاي بهتر در جنگ الکترونيک، و ارابه فرود مستحکم تري براي F-CK-1 فراهم شد.
اين جنگنده با طول 14.21، دهنه بال 9.46 و ارتفاع 4.42 متر، و برخورداري از دو موتور توربوفنF125 با بيشينه رانش 9500 پوند برابر با 42 کيلونيوتن، داراي وزن خالي 6500 و بيشينه وزن 12000 کيلوگرم بوده و توان حمل حدود 3900 کيلوگرم محموله جنگي را دارد.
چينگ کو همچنين، سقف پرواز 16800متر، بيشينه سرعت 1.8 ماخ برابر با 1911 کيلومتر بر ساعت در ارتفاع بالا، و برد 1100 کيلومتر دارد.
چهار جايگاه حمل جنگ افزار زير بالها، دو جايگاه در نوک بالها و دو تا هم در زير بدنه به همراه يک قبضه توپ شش لول 20 ميليمتري معروف «ولکانM61A1» مستقر در ريشه بال چپ، امکان حمل چهار موشک هوا به هواي کوتاه برد و چهار موشک ميانبرد و همچنين مخازن سوخت اضافي در زير بالها و بدنه، از جمله قابليت هاي اين جنگنده شرق آسيايي است.
اين جنگنده، که يک نمونه آموزشي نيز از آن توسعه داده شده، تنها در خدمت نيروي هوايي تايوان بوده و قيمتي بين 25 تا 30 ميليون دلار دارد.