در اين مراسم جوزف ناي "لرد کاربت" (Lord Corbett) از نمايندگان شوراي فرهنگي انگليس از ناي مي‌پرسد که « من به ايران علاقمندم، اين کشور يک تئوکراسي به تمام معناست،. اين کشور جمعيت جواني دارد که از تحصيل کرده‌ترين مردم جهان نيز به شمار مي‌روند و تشنه آزادي هستند. قدرت نرم چگونه بر اين ايرانيان جوان که مي‌خواهند به اين وضعيت پايان بخشند و خواهان تغييرات دموکراتيک هستند، مي‌تواند تأثير گذار باشد؟
ناي که استاد دانشکده حکومتداري در دانشگاه هاروارد است در پاسخ به اين سؤال مي‌گويد: من با هرگونه استفاده نابجاي غرب از قدرت سخت عليه ايران مخالفم. اگر غرب از قدرت سخت عليه حکومت ايران استفاده کند نسل جوان ايراني را از مسير کنوني منحرف ساخته و به سمت حکومت مي کشاند. در حال حاضر تغييرات فرهنگي و اجتماعي داخل ايران براي دراز مدت، در جهت صحيح در حال حرکت است. اگر روند تحولات کنوني در ايران ادامه پيدا کند نظام ديني براي حفظ اعتبار خود روز به روز با دشواري‌هاي بيشتري مواجه خواهد شد و بيش از پيش مجبور به استفاده از زور خواهد بود.
جوزف ناي يادآور مي‌شود: من بر اين باورم که اگر تغييرات فرهنگي و اجتماعي مطلوب غرب در ايران اتفاق بيفتد در نهايت، اين رژيم تغيير خواهد کرد. بنابراين اگر مرتکب اشتباه شويم و با اقدامات سخت خود اين نسل جوان را به واکنشي عليه حمله نظامي غرب واداريم ، در واقع آنها را به آغوش رژيم باز گردانده ايم و مانع تحقق منافع بلند مدت خود و نيز منافع اين مردم جوان ايراني خواهيم شد.
در ادامه اين سخنراني "بريج کندال از ديگر نمايندگان شوراي فرهنگي انگلستان سؤال ديگري را مطرح مي‌کند. وي تأکيد کرد: پس از اينکه استراتژي قدرت سخت ايالات متحده و انگلستان به پايان رسيد در جوامع پس از منازعه چه اتفاقاتي مي‌افتد؟ به محض اينکه تانک‌ها عقب نشستند، چگونه بايد از قدرت نرم استفاده کرد؟ قدرت سخت در مورد ايران تنها به کمک تانک‌ها اعمال نمي‌شود. تحريم‌هاي جدي‌تر و مؤثرتري نيز وجود دارد و آيا شما بر اين باوريد که به هر نحو استفاده از قدرت سخت در مورد ايران بر به عملکرد قدرت نرم تأثير منفي مي‌گذارد؟»
پروفسور جوزف ناي پاسخ مي‌دهد: خير، من برآنم که ميان استفاده از تحريم‌هاي اقتصادي، که با آن موافقم و استفاده از حمله و اشغال نظامي، که با آن مخالفم، تمايز قائل شوم. اميدوارم بتوان تحريم‌هايي را به کمک يکي از قطعنامه‌هاي شوراي امنيت سازمان ملل، بر ايران تحميل کرد، در آخرين روزهاي مذاکرات، که چين ديپلمات‌هاي تقريباً سطح پاييني را به آن گسيل داشته بود، چندان اميدوار کننده نبود.
وي افزوده است: استفاده از تحريم‌هاي اقتصادي بسيار اهميت دارد، اين اقدامات همه چيز را در يک شب تغيير نخواهد داد، بلکه اين پيام را مي‌رساند که رفتاري که ايران در پيش گرفته است، قابل قبول نيست.
جوزف ناي کيست؟
پايگاه خبري تحليلي مشرق به منظور آشنايي بيشتر مخاطبان با شخصيت جوزف ناي برخي از تجريه و سابقه وي در تئوري جنگ نرم و ديپلماسي عمومي را به شرح ذيل منتشر مي‌کند:
«جوزف ناي يکي از برجسته‌تري پژوهشگران روابط بين‌الملل است. وي در دانشکده حکومتداري کندي در دانشگاه هاروارد (Kennedy School of Government at Harvard University)، به عنوان استاد تمام وقت برجسته و پژوهشگر و مؤلفي بسيار پرکار فعاليت مي‌کند.
از وي آثار مبناي و برجسته‌اي منتشر شده است، از جمله «قدرت رهبري» (The Powers to Lead)، «قدرت نرم: ابزار موفقيت در اقتصاد جهاني» (Soft Power: The Means to Success in World Economics) و مجموعه «قدرت در عصر اطلاعات جهاني» (Power in the Global Information Age).
وي در بحث قدرت نرم و ديپلماسي عمومي پيشروي همه محافل و پژوهشگران است و چند دوره، به عنوان يکي از مشاوران برجسته رئيس جمهور آمريکا فعاليت کرده است.»
مشرق در روزهاي آتي متن کامل سخنراني ناي در شوراي فرهنگي انگليس را منتشر مي کند.
