سرویس سیاست مشرق - بیماری انشقاق در سطح مدیریت اصلاحات تا جایی پیشرفت کرده که تقریبا تمامی رسانه‌های زنجیرهای اصلاح‌طلب از اختلافاتی که تا دیروز آنرا کتمان می‌کردند، پرده برداشتند و داد همه اصلاح‌طلبان از این اختلافات بلند شده است.

تجربه مدیریتی اصلاح‌طلبان نشان داده هر گاه به قدرت می‌رسند با نزاع‌های خانمانسوز به قلع و قمع یکدیگر می‌پردازند و به طور کل فضای خدمت و کار برای مردمی که به امید پیشرفت به آنان اعتماد کردند را فراموش می‌کنند. ماجرای شورای شهر اول که شورایی تماما اصلاح‌طلب بود و پس از دعواهای فراوان منحل شد از همین رویه حکایت دارد.  

حال نیز جنگ تمام عیار اصلاح‌طلبان با پیروزی آنان در انتخابات شورای شهر تهران نمایان شده است. انتقادات اخیر در ابتدا از نوع لیست بندی شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات به ریاست محمدرضا عارف شروع شد. در دوران انتخابات کسانی چون فاطمه‌ دانشور،‌ عضو اصلاح‌طلب شورای شهر چهارم تهران نسبت به پولی و رانتی بودن لیست گلایه کردند. دانشور یکی از شرایط حضور در لیست اصلاحات را پرداخت دو میلیارد تومان عنوان کرد و خطاب به عارف گفت: « شما اخلاق را سر بریدید.» اما کسی توجهی به سخنان وی نکرد. هر چند بعدها به گواهی روزنامه آفتاب یزد کاشف به عمل آمد که چنین درخواستی واقعا وجود داشته است.  

پس از انتخابات در ابتدا اصلاح‌طلبانی چون عباس عبدی و محمدرضا تاجیک از جمله تئوریسین‌های این جریان ناراحتی خود را از روند لیست‌بندی اصلاحات ابراز داشتند اما به سبب اینکه این جریان دچار انشقاق نشود، سربسته گلایه‌ای را عنوان کرده و به خیال خود در ماجرا را بستند اما اختلافات و انتقادات آنقدر بر سر لیست امید زیاد بود که بعد از مدتی از سوی افرادی چون محسن رهامی، عضو شورای هماهنگی اصلاحات و علی شکوری‌راد، دبیر کل حزب اتحاد ملت اعلام شد که رئیس دولت اصلاحات نیز از این لیست دلخور بود و به خاطر نگرانی از شکست به زور آنرا پذیرفته است. اصلاح‌طلبان از نحوه لیست‌بندی شورای شهر تهران با عنوان دیکتاتوری یاد کردند و آنرا به مثابه «آش کشک خاله»‌ دانستند.

همین عامل سبب شد تا سیل انتقادات به سمت عملکرد شورای سیاستگذاری اصلاحات و به‌ویژه عارف روانه شود. عارف طی روزهای اخیر سیبل بسیاری از گلایه‌ها بوده و حتی پای پسرش هم به این ماجرا کشیده شد. وی که دلش از این همه انتقادات پر بود،‌ در مقام پاسخ برآمد و گفت:‌« در جلساتی که با سید محمد خاتمی و نخبگان داشتیم به این نتیجه رسیدیم تا با توجه به مطالبات و انتخابات ۸۴ یک صدا باید از اصلاحات بیرون بیاید که نتیجه‌اش شورای عالی شد.»

او تاکید کرد: «همه جلسات با اجماع برگزار می‌شود و نتیجه‌اش را در سال ۹۴ دیدیم. در شرایطی که رقیب نشان می‌داد پیروزی ما در سال ۹۲ حاصل مدیریت بود؛ نه تدبیر و گفتمان اصلاحات، مردم آمدند تا مسیر اصلاحات را که در سال ۹۰ شروع شده بود، تایید کنند.»[1]

این درحالی است که انتقادات به عملکرد عارف در مجلس و فراکسیون امید هم وجود دارد تا جایی که صادق زیباکلام، استاد اصلاح‌طلب علوم سیاسی دانشگاه تهران درباره نحوه مدیریت عارف در مجلس گفت: «شما فکر می کردید من نمی دانستم این نمایندگان لیست امید که وارد مجلس شوند چه کار می کنند، این افرادی که ما این همه برایشان دویدم تا رای جمع کردیم حتی عرضه نداشتند یک کمیسیون را از آن خود کنند. بعدش به من انتقاد می کنند که چرا گفتم عارف نباید رئیس مجلس شود. شما عرضه نداشتید یک کمیسیون را بگیرید و یا حتی یه نطق پیش از دستور داشته باشید.»[2]

اما فاز دوم اختلافات در این جریان پس از دیدار عارف و حسن روحانی که این روزها مشغول بستن کابینه دولت دوازدهم است، شروع شد.

رئیس فراکسیون امید مجلس همچنین با لحنی گلایه‌آمیز از عدم مساعدت دولت با شورای سیاستگذاری اصلاحات سخن گفت و بیان کرد: «پیروزی اقای روحانی در انتخابات مدیون جریان اصلاح طلب است و انتظار این است رئیس جمهور در تشکیل کابینه از نظر مشورتی شورای عالی استفاده کند.»

عارف گفت: «بعضی‌ها پیروز می‌شوند یادشان می‌رود چه کسانی برایشان زحمت کشیدند و من این گله را دارم».

در این رابطه، حسام‌الدین آشنا مشاور فرهنگی روحانی به توئیت محمدرضا عارف رئیس شورای سیاست‌گذاری اطلاح‌طلبان واکنش نشان داده و نوشت: «امان از سهم‌خواهی افراد به اسم جریان.»

با این اوصاف جریان اصلاحات و اعتدال هم در پای تقسیم غنائم انتخابات دچار مشکل جدی شده‌اند که به نظر می‌رسد اختلافات جدی را در این حیطه ایجاد کرده است. پیش از این برخی از اصلاح‌طلبان از جمله الیاس حضرتی، نماینده اصلاح‌طلب تهران از ورود کسانی چون محمود واعظی، وزیر ارتباطات برای بیرون راندن اصلاح‌طلبان و مهندسی کابینه دولت ‌آینده سخن گفتند و حتی بیان کردند که واعظی قصد دارد ظریف را کنار زده و جای او بنشیند اما این اخبار توسط واعظی تکذیب شد. به هر لحاظ اصلاحات و اعتدال و در درون خود جریان اصلاحات اختلافات زیادی وجود دارد که فضای سیاسی این جناح را دچار تشتت و انشقاق زایدالوصفی کرده است.