به گزارش مشرق، خداحافظی یک کاپیتان، لحظه سختی برای طرفداران تیم است. زمانی که باید از بازیکن محبوب و ستون تیم جدا شوند. این قصه برای پرسپولیسی‌ها اما همیشه تلخ‌تر می‌شود. کاپیتان‌های پرسپولیس، معمولا به جای یک خداحافظی خودخواسته و با شکوه، با نظر مدیر یا مربی باشگاه مجبورند وسط فصل از تیم بروند یا با پیراهنی غیر از پرسپولیس، فوتبال را کنار بگذارند. مدیران و مربیانی که خودشان، مدتی بعد قربانی این تصمیم غلط می‌شوند. طرفداران پرسپولیس، نگرانند اختلاف کالدرون و سیدجلال حسینی، این فصل هم چنین سناریویی برای تیم‌شان بسازد.
دلتنگی عقاب
یکی از قدیمی‌ترین و البته تلخ‌ترین جدایی کاپیتان‌ها از پرسپولیس، به احمدرضا عابدزاده مربوط می‌شود. عابدزاده که بخاطر کیفیت و کاراکتر جذابش، محبوبیت زیادی بین هواداران داشت، نوروز 80 قربانی یک دعوای مدیریتی بین علی پروین و عباس انصاری‌فرد شد. عابدزاده و چند بازیکن پرسپولیس، در مهمانی انصاری‌فرد مدیرعامل باشگاه شرکت کردند و واکنش پروین به این موضوع، اخراج همه این بازیکنان بود. بعضی بازیکنان بعد از مدتی، به تیم برگشتند اما عابدزاده دیگر با پیراهن پرسپولیس بازی نکرد. انتظار او برای بازگشت، به سرانجام نرسید زیرا اواخر همان سال به دلیل سکته مغزی، دیگر نتوانست به فوتبال برگردد. پرسپولیسی‌ها برای دیدن دوباره عابدزاده با پیراهن تیم محبوب‌شان تا بازی خداحافظی او مقابل بایرن در لیگ پنجم صبر کردند. پایان تلخ عابدزاده در فوتبال، حسرتی ابدی برای طرفداران پرسپولیس است و آن‌ها بیشتر از 15 سال، دروازه‌بانی در سطح او نداشتند.
کوچ اجباری
رفتن عابدزاده، بازوبند کاپیتانی پرسپولیس را بعد مدتی به دست افشین پیروانی بست. کسی که جزو رکوردداران بازی با پیراهن پرسپولیس هم محسوب می‌شود. پیروانی، رابطه خوبی با پروین داشت. تا اینکه غمخوار در لیگ سوم، تصمیم گرفت پروین و همراهانش را از پرسپولیس کنار بگذارد. پروین توقع داشت بازیکنان پرسپولیس در حمایت از او، با بگوویچ و کادرفنی جدید همکاری نکنند اما پیروانی، در پرسپولیس ماند. یک سال بعد که بگوویچ اخراج شد و پروین برگشت، پیروانی دیگر جایی در پرسپولیس نداشت. او یک سال در پیکان بازی کرد و وقتی لیگ پنجم هم پروین راضی به بازگشتش نشد، از فوتبال خداحافظی کرد. خود پروین هم اواسط لیگ پنجم، بعد از عملکرد ضعیف مدافعین و نتایج ناامید کننده، برای همیشه از نیمکت پرسپولیس جدا شد.
از کریم به شیث
در بین کاپیتان‌های لیگ برتری پرسپولیس، کریم باقری یک چهره خاص برای هواداران این تیم محسوب می‌شود. بازیکنی که در سن بالا، دوباره درخشید و به تیم ملی هم برگشت. باقری در تیم قطبی، یکی از بهترین‌های لیگ بود و در دوران وینگادا و کرانچار هم این روند ادامه پیدا کرد. اواخر لیگ نهم که دایی سرمربی پرسپولیس شد هم با باقری رابطه نزدیکی داشت. در دربی برگشت هم کریم، گل پیروزی پرسپولیس را زد. لیگ دهم اما ورق برگشت و دایی، باقری را نیمکت نشین کرد. رابطه آن‌ها رو به سردی رفت و اواسط فصل، کریم رسما فوتبال را کنار گذاشت. بعد از رفتن او، پرسپولیس با بحران کاپیتانی مواجه شد و شان بازوبند پرسپولیس، تا مچ دست شیث رضایی پایین رفت.
سال‌های دور از خانه
سال‌هایی که مهدوی‌کیا در بوندسلیگا می‌درخشید، یک وعده همیشگی برای هواداران پرسپولیس داشت. اینکه روزی به ایران برمی‌گردد و دوباره پیراهن تیم محبوبش را می‌پوشد. نیم فصل لیگ نهم، مهدوی‌کیا آماده بازگشت به ایران شد اما لیست پرسپولیس جای خالی نداشت و با قرارداد یک و نیم ساله به استیل آذین رفت. ابتدای لیگ یازدهم هم نوبت استیلی شد که دست رد به سینه مهدوی‌کیا بزند. سرانجام با جدایی همه همبازیان سابق کیا از نیمکت پرسپولیس، دنیزلی به باشگاه آمد و او را برگرداند. مهدوی‌کیا در تیم ژوزه، با بازوبند کاپیتانی درخشید و عملکردی فوق العاده داشت. با این حال خوش شانس نبود و دوباره، یکی از همبازیان سابقش روی نیمکت تیم نشست. گل‌محمدی تصمیم به نیمکت نشین کردن مهدوی‌کیا گرفت و در نهایت، از او خواست خداحافظی کند. تصمیمی که تاوان سختی برای یحیی داشت و در پایان فصل با وجود نایب قهرمانی جام حذفی، او مجبور شد استعفا دهد.
پایان جادوگر
کاراکتر علی کریمی، باعث شد او پس از بازگشت به ایران چند مقطع مجبور به جدایی از پرسپولیس شود. لیگ نهم، اختلافات کریمی با مدیریت باشگاه باعث شد از این تیم برود. لیگ دهم هم با بودن علی دایی، جایی برای او نبود. لیگ یازدهم کریمی برگشت و بازوبند کاپیتانی را هم بست. لیگ دوازدهم یک بار توسط ژوزه از تیم اخراج شد و برگشت. در پایان لیگ دوازدهم که با رفتن مهدوی‌کیا دوباره کریمی کاپیتان اول پرسپولیس می‌شد، رویانیان با انتخاب دایی حضور او را در پرسپولیس را منتفی کرد. کریمی مجبور شد سال آخر فوتبالش به تراکتورسازی برود و لیگ چهاردهم که باز هم دایی او را نخواست، از فوتبال خداحافظی کند. دایی لیگ چهاردهم فقط 7 هفته دوام آورد و رویانیان هم قبل از شروع لیگ، صندلی‌اش را به رحیمی واگذار کرد.
معمای سیدجلال
ماجرای حسینی و کالدرون، هنوز یک علامت سوال برای پرسپولیسی‌هاست. سیدجلال دو هفته ابتدایی لیگ، نمایش خوبی در تیم کالدرون داشت و این هفته‌ها هم از مصدومیت بازگشته است. رابطه نسبت سرد بین آن‌ها، هنوز در حد بحران نیست اما پرسپولیسی‌ها نگرانند مثل ماجرای باقری یا مهدوی‌کیا، دوباره کاپیتان کم حاشیه و تاثیرگذارشان را به راحتی از دست بدهند. حضور سیدجلال در بازی با پیکان، شاید کمی اوضاع را بهتر کند اما تا وقتی او دوباره با بازوبند به عنوان نفر اول تیم وارد زمین نشود، خیال طرفداران‌شان راحت نخواهد شد.