سرویس ورزش مشرق - آنتونین پاننکا، بازیکن کلیدی و سابق تیم ملی فوتبال چکسلواکی در بازی تیمش برابر آلمان غربی در جام ملت های اروپا ۱۹۷۶، در ضربات پنالتی، ضربه ای را تبدیل به گل کرد که در نوع خودش خاص بود.

کمتر کسی تصور می‌کرد او بتواند چنین جسارتی داشته باشد، اما برگه‌های تاریخ برای کسانی سفید و آماده می‌شوند که جسارت تاریخی شدن داشته باشند. پنالتی تکنیکی و فوق العاده زیبای او باعث پیروزی تیم ملی کشورش برابر آلمان غربی شد. پنالتی پاننکا به حدی معروف شد که معمولا گل‌های چیپی که از روی نقطه پنالتی به ثمر می رسد، از آن‌ها به عنوان پنالتی پاننکایی یاد می شود.

دیدار نهایی جام ملت‌های اروپا میان چکسلواکی و آلمان غربی برای نخستین‌بار به ضربات پنالتی کشیده شد. زمانی که نوبت به پاننکا رسید او با ضربه‌ای عجیب که تا آن زمان سابقه نداشت، دروازه آلمان غربی را گشود و تیم ملی کشورش قهرمان اروپا شد. از آن زمان نام پاننکا در تاریخ به‌عنوان مبدع این ضربه ثبت شد و حتی این پنالتی را به نام او می‌شناسند.

پاننکا درباره اینکه چگونه ایده این ضربه به ذهنش رسید، می‌گوید: «در آن زمان پس از هر تمرین من با دروازه‌بان تیم‌مان مسابقه پنالتی می‌دادیم. او گلر بسیار خوبی بود و خیلی از ضربه‌های مرا مهار می‌کرد. حتی شب‌ها قبل از خواب به این فکر می‌کردم که چگونه می‌توانم او را مغلوب کنم تا اینکه به ذهنم رسید اگر کمی مکث کنم و ضربه را به صورت چیپ بزنم چون دروازه‌بان به یک سمت شیرجه رفته فرصتی برای مهار آن ندارد. این‌گونه بود که این ایده را در چند بازی اجرا کردم و در نهایت در فینال یورو ۷۶ برای همه معروف شد.»

فیلم ضربه پنالتی پاننکا را در زیر ببینید:

همه بزرگان فوتبال آلمان از جمله فرانس بکن باوئر معتقد بودند که شکست آلمان به دلیل از دست دادن ضربه پنالتی توسط اولی هوینس نبوده بلکه این موضوع متوجه فدراسیون فوتبال آلمان است که تکرار بازی را قبول نکرده، در حالی که به اعتقاد آن ها آلمان در بازی دوم به طور حتم پیروز می شد. آلمان و چکسلواکی در پایان ۱۲۰ دقیقه ۲-۲ مساوی شدند و چکسلواکی در ضربات پنالتی ۵-۳ پیروز شد. پاننکا با زدن یک پنالتی چیپ زننده گل قهرمانی تیمش بود.

پاننکا، درباره آن پنالتی تاریخی خود و گشودن دروازه سپ مایر می‌گوید: نمی خواستم با آن پنالتی او را تحقیر کنم. از طرف دیگر من آن روش را انتخاب کردم به خاطر اینکه راحت ترین و ساده ترین راه برای به گل رسیدن بود.

وب سایت رسمی یوفا درباره پاننکا می‌نویسد: او در تمرینات چنان با تعصب و جدیت بازی می‌کرد که گاهی با تذکر کادر فنی به کناری می‌رفت و استراحت می‌کرد، مربیان همیشه نگران سلامتی او بودند، چنان در تمرینات تلاش می‌کرد که بعید به نظر می‌رسید به بازی رسمی بعد از تمرین برسد و همیشه بیش از سایر بازیکنان در زمین می‌دوید و تلاش می‌کرد.