سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. هر روز ۰۷:۳۰ با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
چرا مسئولان درباره جولان سگ‌های خون‌آشام در خیابان‌های شهر سکوت کرده‌اند؟!
حمله "زنان سگ‌گردان" به یک طلبه ناهی از منکر
حجت الاسلام "ابوالحسن کیهانی فاضل"، سرپرست تبلیغات اسلامی شهرستان کبودرآهنگ که اخیراً پس از نهی از منکر 2 خانم داگ‌واکر (سگ گردان) مورد حمله خودرویی آنها قرار گرفت و هم‌اکنون در بیمارستان بستری است؛ به خبرگزاری رسا گفت: شب وقوع حادثه در زمان بازگشت به منزل، خودروی شاسی بلندی را دیدم که جلوی ورودی پارکینگ منزل ما پارک شده بود و امکان حرکت را در معبر غیر ممکن ساخته بود.
این استاد حوزه علمیه تصریح کرد: بعد از مدتی که از جست و جو برای یافتن راننده ناامید شدم به پارکی که در نزدیکی منزل ما بود مراجعه کردم تا بتوانم صاحب خودرو را پیدا کنم.
وی افزود: با ورود به پارک دو نفر خانم را مشاهده کردم که در حال گرداندن سگ بودند و وقتی متوجه شدم که مالک خودرو هستند از آنها خواستم تا خودروی خود را از آن محل جا به جا کنند.
سرپرست تبلیغات اسلامی کبودرآهنگ خاطرنشان کرد: با بیان آرام به آنها گفتم که در این پارک کودکان و عموم مردم رفت و آمد میکنند و بهتر است که این حیوانات را داخل پارک نیاورید که در این زمان یکی از آن خانم‌ها از در فحاشی وارد شد و خطاب به من گفت که شما چه کاره هستید و آزادی ما را سلب کرده‌اید!
کیهانی فاضل ادامه داد: در این حین بنده با پلیس110 تماس گرفتم و آن دو خانم در حین فحاشی سوار خودرو شدند و حرکت کردند و چند متر جلوتر ایستادند و من که برای برداشتن شماره پلاک خودرو پشت ماشین قرار گرفته بودم در یک لحظه متوجه شدم که خودرو با دنده عقب در حال آمدن است. (و به من اصابت کرد)
وی افزود: حرکت بعدی خودرو که به قصد -اصابت به من- من انجام شد شائبه این که آنها مرا ندیده‌اند را از بین می‌برد.
کیهانی فاضل هم‌اکنون به دلیل خونریزی داخلی بستری است و گفته میشود پلیس، خودرو و مجرمان را دقایقی بعد از این حادثه توقیف کرده است.[1]
*مسئله حمایت تأثیرگذار قانونی از آمران به معروف متأسفانه آنطور که باید و شاید مورد توجه مسئولان ذیربط نیست و پیوست‌های تبلیغی آن نیز در جامعه ترویج نمیشود.
و به همین دلیل است که هر از گاهی شاهد حملات شدید کسانی مثل اراذل و اوباش و سگ‌گردان‌ها به مردم عادی، ناهیان از منکر و حتی پلیس هستیم.
در واقع مسئولان امر باید پاسخگو باشند که چرا در یک جامعه اسلامی، برخی اراذل و اوباش که مثلا تا سر حد مرگ از دزدی از یک بانک می‌ترسند اما در مواقعی از حمله به ناهیان از منکر و حتی ضرب و شتم پلیس هیچ خوف و اِبایی ندارند؟!
بحث سگ‌گردانی و خطرات آن نیز در مقابل چشم مسئولان و پلیس قرار دارد اما باز هم جز کرختی چیزی به چشم نمی‌خورد.
حملات سگ‌های صاحبدار در شهرهای ایران و حتی در شهرهای مذهبی تبدیل به یک معضل خطرناک شده است که البته مشخص نیست صدای آژیر آن چه زمانی به گوش مسئولان ذیربط در وزارت کشور و در نیروی انتظامی خواهد رسید؟!
چند هفته قبل بود که یکی از مقامات دولتی در شهر قم از وقوع 320 مورد حمله سگ‌های صاحبدار به شهروندان قمی از ابتدای سال تاکنون خبر داد.[2]
رسانه‌ها همچنین روز گذشته گزارش دادند که یک سگ صاحبدار در منطقه دزاشیب تهران به دو شهروند حمله کرده و موجب مصدومیت شدید آنها شده است.
***
آبشخور فازهای آشوب سیاسی و خیابانی به بهانه انتخابات کجاست؟
تحریم خاموش انتخابات در صورت عدم تأیید صلاحیت "مجرمان سیاسی"!
مرتضی مبلغ، فعال چپ و از مقامات سیاسی دولت اصلاحات در بخشی از یک مصاحبه با شماره شنبه گذشته روزنامه آرمان ملی پیرامون انتخابات آینده اظهار کرده است: قرار نیست اصلاح‌طلبان مانند انتخابات گذشته با هر کاندیدایی در انتخابات حضور پیدا کنند. آنان با نامزدهای اصلاح‌طلب کارآمد، توانمند، پاکدست و شجاع به صحنه خواهند آمد و با شرایط و ضرورت‌ها، راهبردهای خود را نیز به‌طور شفاف با مردم مطرح خواهند کرد و با وجود واقعیت تلخ و خسارت‌بار عدم تایید صلاحیت‌ها، در عین حال تلاش خواهند کرد با دستگاه‌های حاکمیتی نیز تعامل و گفت‌وگو داشته باشند تا شرایط برای حضور چهره‌های اصلاح‌طلب در انتخابات فراهم شود.
او می‌افزاید:
«اگرتلاش‌ها نتیجه داد با تمام توان برای تشکیل یک مجلس شایسته و در تراز قانون اساسی فعالیت میکنند اما در صورت تداوم روند گذشته در بررسی صلاحیت‌ها و حذف نامزدهایشان طبعا لیست انتخاباتی ارائه نخواهد کرد. در چنان شرایطی با مردم سخن خواهند گفت و اعلام خواهند کرد قصد داشته‌اند با نیروهای اصلی خود در انتخابات حضور پیدا کنند اما به‌دلیل عدم تایید صلاحیت نامزدهای خود دیگر لیست ارائه نخواهند کرد و از کسی حمایت نمی‌کنند»![3]
*سخنان مبلغ به این معنیست که اگر شورای نگهبان چهره‌های پیر، پرونده‌دار و مجرمان امنیتی حاضر در لیست اصلاح‌طلبان را تأیید صلاحیت نکند؛ این جریان خاص سیاسی دست به تحریم خاموش انتخابات یا همان (عدم معرفی کاندیدا) خواهد زد.
رفتاری معاندانه که به معنی قبول نداشتن ساختارهای قانونی و نظارتی نظام اسلامی است و در سایر حکومت‌های جهان به مثابه خیانت تلقی میشود.
اظهارات مبلغ در حالیست که جمعی از همکاران او در ستاد جریان سیاسی خاص نیز با بیشعور فرض کردن مخاطب؛ دائما در یادداشت‌ها و مصاحبه‌های خود از این می‌گویند که "ما از انتخابات قهر نخواهیم کرد" اما در متن اظهاراتشان به معنای مورد اشاره مبلغ تأکید و ابراز میکنند که حضور ما منوط به تأیید صلاحیت مجرمان سیاسی از سوی شورای نگهبان است!
قبل از مبلغ، محمدجواد حق‌شناس، از اعضای حزب اعتماد ملی و عضو شورای شهر تهران نیز در بخشی از یک مصاحبه با سایت جماران اینطور گفته است که شورای نگهبان وعده داده مجرمان امنیتی را تأیید صلاحیت کند.[4]
فاز سیاسی ایجاد تنش در انتخابات اسفند در حالی از سوی ستاد اصلاحات پیگیری میشود که اضلاع دیگری از همین جریان خاص سیاسی بصورت علی‌الدوام در تریبون‌های خود بر لزوم برگزاری تظاهرات میلیونی با استفاده از فرصت انتخابات تأکید میکنند.[5]
سعید حجاریان نیز طی یادداشت‌های هفته‌های اخیر خود اصرار دارد که در حال بیان آخرین مواضع ناصحانه خویش خطاب به نظام اسلامی است![6]
عددی از تحلیلگران کشور معتقدند که ستاد جریان سیاسی خاص با این رفتارها به دنبال جرقه زدن به هیزم مشکلات مردم و ایجاد «فتنه اقتصادی» با کنترل از راه دور است.
***
نهادهای نظارتی ایران نمی‌توانند با فساد مبارزه کنند!
ظلم مغزهای فاسد به نظام اسلامی...
فردی به نام سعید مدنی، طی مقاله‌ای در شماره اخیر نشریه مشق فردا به مقوله فساد پرداخته و در اشاره به جمهوری اسلامی نوشته است:
«در کشور ما دیوان محاسبات، بخش اعظم نظارت بر نظام مالی کشور را به عنوان زیرمجموعه مجلس شورای اسلامی بر اساس اصول 54 و 55 قانون اساسی عهده دار است. علاوه بر دیوان محاسبات، سازمان بازرسی کل کشور نیز به عنوان نهاد نظارتی قوه قضائیه و بر طبق اصل 174 قانون اساسی و قانون تشکیل سازمان بازرسی کل کشور، نظارت و مراقبت برای حسن جریان امور و پیشگیری از بروز موارد تخلف و نهایتا در صورت کشف تخلف برخورد با آن را عهده دار است. علاوه بر اینها نهادهای نظارتی دیگر، مانند وزارت امور اقتصاد و دارایی، سازمان حسابرسی، نهاد تحقیق و تفحص مجلس شورای اسلامی و حق مجلس برای سؤال و استیضاح دولت نیز در ردیف نهادهای مسئول نظارت متمرکز قرار دارند. با این وجود دامنه وسیع فساد در نهادهای رسمی نشان‌دهنده عدم موفقیت این مجموعه دستگاه‌هاست!»
او تصریح می‌کند: تجربه و عملکرد این نهادها نیز نشان داده که آنها نتوانسته‌اند مانع از رشد فساد ساختاری موجود شوند و کارایی و اثربخشی لازم را داشته باشند. به علاوه هیچ ضمانتی برای مبتلا نشدن همین نهادها در فساد ساختاری نیست.
*شاید تاریخ سیاست هیچگاه شاهد بروز چنین دیدگاه‌های عجیبی نبوده است که به جای تقدیس ساختار عقلانی و حساسیت یک نظام سیاسی در مبارزه با فساد؛ به مذمت او به بهانه وقوع چند فساد می‌پردازند.
دیدگاه‌های عجیب و بی‌مبنایی که گویی از خوانش تاریخ و فلسفه نیز غافل‌اند و نمی‌دانند که فساد از آنجا که امری نفسانی است، ولو در حکومت امام معصوم نیز قابل جلوگیری نیست.
آنها همچنین مطلع نیستند که یک حکومت اگرچه موظف به کاهش حتی‌الامکان بسترهای فساد است اما رتبه آن به حساسیت برای برخورد با مفاسد بستگی دارد زیرا اساساً جلوگیری از فساد هرگز ممکن نیست فلذا گزاره‌های "فساد زیاد" یا "فساد کم" نیز گزاره‌هایی عقلانی نیستند.
جالب است که حتی نهادهای بین‌المللی فعال در امر رتبه‌بندی کشورها بر حسب وقوع فساد نیز همواره تأکید دارند که اسناد آنها بر مبنای «شاخص ادراک فساد» است زیرا فساد هرگز قابل اندازه‌گیری نیست.
مسئله مهمتری که باید درباره این اظهارات بدانیم اینست که مقاله مذکور در نشریه‌ای منتشر شده که در مقالات دیگر خود بر این‌همانی بین ایران و شوروی تأکید کرده و با کنایه از این گفته است که سرنوشت فروپاشی شوروی برای ایران هم صادق است![7]
و یا همین نشریه بود که در شماره قبلی خود به قلم علیرضا علوی‌تبار بر لزوم اشغال مراکز حساس نظام در صورت بروز آشوب خیابانی و اینکه اصلاح‌طلبان باید تبعات برخورد امنیتی برای راهبری این رفتارها را بپذیرند نیز تأکید کرد.[8]
گفتنیست، مقام معظم رهبری سال گذشته در یکی از سخنرانی‌های خود با هشدار پیرامون مفسدنمایی از نظام اسلامی فرمودند:
«یک نکته‌ی بسیار مهم در زمینه‌ی فساد هست؛ این را بگویم، این را همه توجّه کنند، همه‌ی ملّت ایران هم توجّه کنند. بنده از قدیم با فساد و مفسد و مفسدین اقتصادی و غیرذلک مبارزه میکردم و مخالفت میکردم، الان هم عقیده‌ام قرص و محکم همین است؛ امّا بعضی‌ها وقتی درباره‌ی فساد حرف میزنند، افراطی حرف میزنند، حواستان باشد! یک‌جوری حرف میزنند که گویا همه فاسدند، همه‌ی مدیران را و همه‌ی دستگاه‌ها را فساد گرفته! نه آقا، این‌جوری نیست؛ یک تعداد کمی فاسدند.
بله! فساد، کمش هم زیاد است و باید با آن مواجهه بشود؛ امّا این یک حرف است، اینکه شما جوری حرف بزنی که شنونده خیال کند همه جا را فساد گرفته [حرف دیگری است]. بعضی‌ها تعبیرات فرنگی هم به کار میبرند: "فساد سیستمی"؛ نه آقا! آن کسی که فساد را سیستمی میبیند، در مغز خودش فساد هست، در چشم خودش فساد هست. این‌همه مدیر پاکدست، این‌همه کارگزار مؤمن و پاکدست در سرتاسر کشور در همه‌ی دستگاه‌ها وجود دارند، دارند زحمت میکشند؛ چرا به اینها ظلم میکنید؟ چرا خلاف میگویید؟ چرا به نظام اسلامی ظلم میکنید؟
بله! در نظام اسلامی یک نفر هم نباید فاسد باشد؛ امّا آنچه وجود دارد، مثلاً ده فاسد است، نه ده هزار فاسد؛ خب اینها خیلی تفاوت دارد؛ این را توجّه داشته باشید. بعضی‌ها در حرف زدن، در نوشتن؛ حالا که دیگر فضای مجازی هم هست، راحت برمیدارند اینجا و آنجا مینویسند «آقا همه را فساد گرفته»؛ نه آقا! این‌جوری نیست. بله! فساد هست، در دستگاه‌های مختلف هم هست. من دیدم مثلاً در فرض کنید مجلس یا جای دیگر بعضی‌ها را متّهم میکنند؛ درست که دقّت میکنید، می‌بینید آنهایی که مورد اتّهام قرار گرفته‌اند یک چند نفر آدمند؛ این چند نفر را نمیشود تعمیم داد. تازه اگر راست باشد؛ ممکن است همین هم که متّهم میکنند دروغ باشد، خلاف واقع باشد، از روی ندانستن و بی‌اطّلاعی باشد؛ امّا اگر هم راست باشد، تازه میشود چند نفر در مقابل یک عدّه‌ِی کثیر. توجّه داشته باشید که افراط و تفریط در همه‌ی چیزها غلط است.»[9]
***
1_ rasanews.ir/002cxf
3_ http://www.armanmeli.ir/fa/print/main/275457