سرویس جهان مشرق- گزارشگر ایندیپندنت به دنبال پاسخی است برای این پرسش که چرا این همه زن در تظاهرات لبنان دیده می‌شوند و اگر نبودند چه می‌شد؟
ریچارد هال گزارشگر نشریه انگلیسی در بیروت و تحلیلگر موضوعات خاورمیانه در یادداشتی به حضور پررنگ زنان در تظاهرات لبنان پرداخته که اگر چه حواشی مختلفی در شبکه‌های اجتماعی داشته اما چندان به عنوان یک موضوعِ تحلیلی به آن نگاه نشده است. در اینجا مروری بر گزارش وی خواهیم داشت:
تظاهرات لبنان، رهبر ندارد اما موتور محرکه دارد
هر گوشه از تظاهرات را که نگاه می‌کنی، وسط خیابان، روی بلوک‌های سیمانی روی دوش مردان، یا لب پنجره‌ها زنانی را می‌بینی که پرچم بر دوش یا بر دست، شعارهای اعتراضی سر می‌دهند. کوچک و بزرگ هم ندارد. برخی نوجوان، برخی جوان و تعداد قابل توجهی نیز میان‌سال هستند که احتمالاً با فرزندان خود همراه شده‌اند.
شاید در میان زنانی که در تظاهرات شرکت می‌کنند یکی از آنها معروفتر باشد. در روزهای اول تظاهرات، یکی از زنان با پا به شکم بادیگارد وزیر لبنانی ضربه زد و خطر خاصی او را تهدید نکرد. انتشار گسترده تصویر آن بسیاری از زنان لبنانی را به این فکر وا داشت که چرا آنها در این تظاهرات شرکت نکنند وقتی می‌توان این چنین خشم خود را از فساد گسترده و ناکارآمدی حکومت و نقض قوانین و حقوق اعلام کرد؟
او به این نتیجه رسیده که زنان به دلیل قدرت رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی آشنایی خوبی با سیاست دارند و این در حالی است که تعداد زنان در میان مقامات لبنان اندک است، بنابر این تظاهرات، تنها عرصه ای است که می توانند جلوی چشم مردان مشارکت سیاسی خود را به رخ بکشند و حقوق خود را مستقیماً مطالبه کنند.
هال می‌نویسد وقتی صحبت از این می‌کنیم که مردم لبنان حق خود را می‌خواهند بدین معنا است که زنان انگیزه بیشتری برای حضور در خیابان دارند زیرا برخی حقوق آنها در قوانین نقض شده است. در میان ۱۴۹ کشوری که در گزارش جهانی شکاف جنسیتی ۲۰۱۸ میلادی رتبه‌بندی شده‌اند، لبنان در مجموع شرایط زنان در حوزه‌های اقتصادی، آموزشی، درمانی و سیاسی رتبه ۱۴۰ را به دست آورده است.
البته حضور زنان بدون مانع نیز نبوده است. هنوز هستند زنانی که می‌گویند ما نباید چیزی را فریاد بزنیم. اما همین زنانی که در تظاهرات شرکت می‌کنند، بر ذهنیت قشر اول تأثیرگذارند.
زنان همچنین توانستند مردانِ بیشتری را قانع کنند که به تظاهرات بیایند زیرا با حضور زنان شاهد کاهش خشونت بودیم و این مسأله خطرات حضور در تظاهرات را کاهش داد. اما زنان چگونه از بروز خشونت جلوگیری کردند؟
زنان لبنان مانع خشونت در تظاهرات شدند
«ما در خط مقدم هستیم، ما همدیگر را کمک می‌کنیم و ما مراقبیم تا کارها با صلح و مسالمت پیش برود». این را ماریانا وهبه به گزارشگر ایندپندنت گفته است. ماریانا مسئول سازماندهی یک راهپیمایی شمع به دست در میدان اصلی شهر بوده است.
هال می‌نویسد حضور زنان، فضای اعتراضات را به سمت و سویی می‌برد که احتمال بروز خشونت کم می‌شود. هم پلیس تمایلی به ضرب و شتم زنان ندارد و به نوعی زنان نقش سپر انسانی را بازی می‌کنند و هم حضور زنان موجب افزایش چشمگیر جمعیت معترضان شده و پلیس به این نتیجه می‌رسد که بهتر است با تظاهرات مدارا کند.
دو سه شب اول تظاهرات، برخوردهای شدیدی میان پلیس و جوانان معترض شکل گرفت اما زنان در اقدامی هماهنگ، به فکر تشکیل سپر انسانی در صف اول تظاهرات افتادند تا پلیس نتواند و نخواهد که از خشونت استفاده کند. داینا عاش از زنانی است که در صف اول می‌ایستند و به هال گفته است ما نه فقط جلوی خشونت پلیس را می‌گیریم بلکه «کنترل حرکت و جهت معترضان را در دست بگیریم».
زنان در اقدامی دیگر برای راهبندانِ خیابان روی زمین نشستند تا پلیس بعد از برداشتن بلوک‌هایی که جوانان گذاشته بودند، نتواند راه را باز کند. آنها در تشکیل زنجیره انسانی نیز مشارکت کردند تا نشان بدهند کشور برای آنها نیز هست. تصویر این اقدام آنها و همچنین قرارگرفتن‌شان در صف اول را می‌توانید در مجموعه تصاویر زیر ببینید.
منبع
https://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/lebanon-protests-women-corruption-beirut-a9195166.html