سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. هر روز ۰۷:۳۰ با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
"روحانی"؛ با نفت پریشانم و بی نفت پریشان
سرنوشت تلخ در انتظار جهانگیری و مدیران مالیاتی که بر خلاف رئیس‌جمهور حرف می‌زنند!
رئیس‌جمهور روحانی، روز سه‌شنبه گذشته طی اظهاراتی در نشست شورای اداری استان کرمان با اشاره به اخلال تحریم‌ها در صدور نفت و کاهش درآمدهای نفتی ایران گفته است: شما بگویید از اول انقلاب تا الان کی بوده است که ما برای فروش نفت و حرکت کشتی ها نفتکش مشکل داشته باشیم؟ یک بار در جنگ تحمیلی بعثی‌ها علیه ایران در سال ۶۴ دوهفته نفت ما قطع شد آن هم به خاطر این بود که خارک دچار بمباران شد و دیگر هم تا آخر جنگ تکرار نشد.
او همچنین با کنایه تصریح می‌کند: یک نفر ناآشنا به بودجه می‌گوید خب نفت نفروشیم و بعداً می فروشیم؛ اشکال ندارد، همه معادن و منابعی که استفاده می کنیم درش را ببندیم و بعدها استفاده کنید. زمین کشاورزی -را- هم می توان مهر و موم کرد و بعدها کاشت کنیم و گازی را هم که به مردم می‌دهیم ببندیم و بعداَ استفاده کنیم!
به گزارش فارس، روحانی گفته است: وقتی امروز کشور با مشکلات فروش نفت مواجه می‌شود، چگونه باید کشور را اداره کنیم؟ ما بودجه سالیانه‌مان حدوداً ۴۵۰ هزار میلیارد تومان است، البته امسال این رقم امسال کمی از این بالاتر هم می‌رود. دولت ۴۵۰ هزار میلیارد برای حل مشکلاتی مثل حقوق بازنشستگان، معلمان، کارمندان و حل مشکل معلولین خدمات می‌دهد. در این شرایط ما دو نیاز داریم اول نیاز به ریال داریم برای اینکه کشور را اداره کنیم. این ۴۵۰ هزار میلیارد از کجا به دست می آید؟
رئیس‌جمهور اصلاح‌طلبان می‌افزاید: این که می‌گویند دولت باید این کار را بکند چرا کار نکرد؟ و چرا این کار را با تأخیر انجام داد؟ «بی مایه فطیر» است بدون پول نمی‌توان کار کرد؛ چقدر می‌توانیم مالیات بگیریم.[1]
*لازم است به رئیس‌جمهور محترم این اصل ساده را یادآوری کنیم که زمانی که در تبلیغات انتخاباتی «کلید» را به مردم نشان می‌دادند و یا زمانی که در دوره دوم از این می‌گفتند که من تمام تحریم‌ها را برمی‌دارم؛ دقیقا برای همین روزها بود که به ارائه راهکار برای مشکلات بپردازند و گرنه اداره کشور با درآمدهای بی‌پایان هیچ کاری ندارد.
یعنی مردم به رئیس‌جمهور برای جزع و فزع کردن رأی نمی‌دهند بلکه برای این رأی می‌دهند که او این اصل ساده اقتصادی را بداند که «اقتصاد یعنی تخصیص درآمدهای محدود به خواسته‌های نامحدود».
جدای از یادآوری این بدیهیات به آقای روحانی؛ همچنین باید به ایشان یادآوری کرد که بد نیست قبل از این نمی‌توانم‌ها و القای ناامیدی‌ها سری هم به صحبت‌های مدیران زیرمجموعه خود در دولت می‌زدند تا بدانند که شرایط کشور چندان هم بد نیست و اگرچه مشکلاتی مثل تحریم صادرات نفت داریم اما با بحران هم مواجه نیستیم...
این، اسحاق جهانگیری، معاون اول ایشان بود که چند ماه قبل طی سخنانی درباره منابع دولت تصریح کرد که وابستگی بودجه به نفت، از 90 درصد به 30 درصد رسیده است.[2]
و یا همینطور وزرای اقتصاد و مدیران مالیاتی دولت در سال‌های اخیر کراراً بیان کرده‌اند که درآمد دولت از محل اخذ مالیات به بیش از 2 و حتی 3 برابر درآمد نفتی رسیده است.[3][4][5]
ما همچنین به آقای روحانی توصیه می‌کنیم قبل از بیان این سخنان سیاه‌نمایانه از منابر عمومی کشور! این گزارش چند سال قبل نشریه بلومبرگ درباره میزان وابستگی ایران اسلامی به درآمدهای نفتی را بخوانند که نوشته است:
«ایران هرگز آنگونه که عربستان به درآمدهای نفتی خود وابسته است، به آن وابسته نبوده است...ضمن اینکه ایران با قیمت کمتر(نفت) نیز می‌تواند کنار بیاید.»[6]
اکنون این آقای روحانی و این واقعیات پیش‌گفته درباره درآمدهای بالای دولت و میزان وابستگی به نفت که نه از لسان ما که توسط مدیران رده‌بالای دولت و رسانه‌های معتبر خارجی بیان شده است.
حقایقی که اگر عزمی برای تسلیم در برابر آنها نباشد؛ راهی جز برخورد احتمالا حذفی با گویندگان آنها و به محاق بردنشان برای موفقیت پروژه القای ناامیدی نیست!
البته در این میان حقایق دیگری هم وجود دارد...
حقایقی مثل اینکه دولت آقای روحانی در دوران صادرات نفتی خود نیز ید بیضایی در اقتصاد نشان نداد و غیر از "خزانه خالیست"! هنر دیگری نداشت.
و حقایقی مثل اینکه رهبر معظم انقلاب سال‌هاست که با اتکا به واقعیت‌های اقتصادی ایران و اصرار بر مدیریت جهادی، تأکید دارند باید به سمت بستن شیرهای نفت کشور حرکت کرد.
***
عضو فراکسیون امید: کاملا هوای دولت را داشتیم
ابوالفضل سروش، فعال اصلاح‌طلب و از نمایندگان عضو فراکسیون امید در مجلس، در بخشی از یک مصاحبه با سایت جماران پیرامون حمایت این فراکسیون از دولت و اصلاح‌طلبان در مجلس گفته است: دکتر ظریف را هر ماه به مجلس می کشانند ولی هر ماه کارت مثبت می گیرد. فراکسیون امید باعث می شود ایشان کارت زرد نگیرد. از پارسال که ماجرای ارز شروع شد می خواستند رئیس جمهور را استیضاح کنند و اگر فراکسیون امید نبود شاید دولت ساقط می شد. فراکسیون امید کمک کرد که وزیران پشت سر هم استیضاح نشوند. اشخاصی مثل آقایان دانش آشتیانی، سلطانی فر و صالحی امیری در دوره های پیش اصلا برای وزارت تأیید نمی شدند. در رأی دادن به اینها هم فراکسیون امید مؤثر بود.
او می‌افزاید: سه بار آخوندی استیضاح شد. من نمی گویم این استیضاح ها خوب یا بد بوده است. ما چون پوزیسیون دولت بودیم در مجلس کاملا هوای دولت را داشتیم.
سروش همچنین گفته است: چه کسی کمک کرد که دولت فروپاشی و از هم گسسته نشود و قدرت روحی به او بدهد و به او کمک کند که سر پا بایستد؟ هر وزیری را آورد تأیید کردیم.[7]
*شاید در تاریخ پارلمانتاریسم در دنیا هم بی‌سابقه باشد که نماینده‌ای که از مردم رأی گرفته تا پیگیر حقوق آنها در مجلس یک کشور باشد؛ اینچنین و بی‌هیچ خجالتی عنوان کند که ما کاملا هوای دولت را داشته‌ایم و "هر وزیری" که معرفی شده است را نیز تأیید کرده‌ایم!
در واقع آقای سروش در حال بیان لخت و صریح این فراورده ذهنی خود و دوستانشان در فراکسیون امید و ستاد اصلاحات هستند که رأی مردم کشک است و آقایان خود را وکیل‌الدوله و «فدائیان روحانی» می‌پندارند نه نماینده مردم.
جالب است که ما در حال نظاره عددی از نمایندگان هستیم که شاهد بیشترین اعتماد مردم استان تهران نیز بوده‌اند و همگی بصورت لیستی و یکجا وارد مجلس دهم شدند. اما امروز رخ در رخ رأی‌دهندگان می‌ایستند و می‌گویند ما هوادار دولتیم!
البته بد نبود که آقای سروش به مردم تهران می‌گفت که هوای کدام دولت را کاملا داشته‌اند؟!
دولتی که تورم و گرانی را میهمان سفره‌های مردم کرد، کشور را معطل توافقات بی‌فرجام خارجی نگه داشت، معتقد به نظارت بر قیمت‌ها نیست و قیمت خودرو و مسکن را تا بیش از 100 درصد افزایش داد.
آیا هواداری تامّ و تمام از این دولت در مسندی که متعلق به مردم است، روا بود؟! ما قضاوت در این زمینه را بر عهده مخاطبان وامی‌گذاریم...
***
ساختار ایران فسادزا است!
"مغزهای فاسد" در کمین انقلاب اسلامی
غلامرضا ظریفیان، از فعالان اصلاح‌طلب، در یادداشتی در شماره سه‌شنبه گذشته روزنامه اعتماد پیرامون فساد نوشته است: از زمانی که قوه قضاییه و همچنین قوای مقننه و مجریه پا به عرصه مبارزه با فساد به صورتی جدی‌تر گذاشتند و البته برخورد با دانه‌درشت‌ها در طول همین توجه قرار گرفت با وجود اهتمام برای مبارزه با فساد باز هم شاهد وقوع و کشف فساد هستیم و به بیانی دیگر گویی به پایان آن نمی‌رسیم و همچنان شاهد بازتولید فساد هستیم.
او می‌افزاید: بنابراین حتی اگر برخورد با فساد هم صورت گیرد اما سازوکارها به گونه‌ای باشد که به بازتولید دانه‌درشت‌ها منجر شود، در واقع ما در چرخه‌ای معیوب قرار گرفته‌ایم که نشان می‌دهد، ساختار فسادزا است و باید ترمیم شود![8]
*اینکه چرا این فرد بعنوان یک فعال سیاسی و کسی که انتظار عقلانیت و مطالعه از او می‌رود؛ نمی‌داند مبارزه با فساد پایان‌ناپذیر است و فساد از آنجا که امری نفسانیست؛ هرگز ریشه‌کن نمی‌شود؛ جای سؤال دارد...
سؤالی که البته رجال و مشاهیر ستاد اصلاحات بایستی به آن پاسخ بدهند و به مردم بگویند که چرا اجازه می‌دهند چنین اباطیلی از سوی سمپات‌های آنها در ذهن جامعه پمپاژ شود؟!
صد البته حکومت ما نیز مثل تمام حکومت‌های جهان با برخی اشتباهات و مفاسد افراد مواجه است اما این هرگز به معنی فسادزا بودن ساختار که اصلاح‌طلبان بر آن اصرار دارند، نیست.
کما اینکه رهبر انقلاب نیز در این زمینه تأکید کردند که اصرار بر وجود فساد سیستمی در نظام اسلامی به دلیل فاسد بودن مغز و چشم اصرارکنندگان است.
باید دانست که فساد سیستمی به معنای توافق حکومت با مفسدین است. چیزی شبیه به حکومت فرانسه که در یک توافق جمعی بین مسئولان؛ اخذ مالیات بیشتر از کم‌درآمدها و کاهش مالیات ثروتمندان را رواداری کرده‌اند.
و یا سیستمی مثل حکومت آمریکا که مفاسد آزاد بودن اسلحه را می‌داند اما به دلیل زد و بندهای داخلی کاخ سفید با لابی تولیدکنندگان اسلحه؛ حاضر به منع آن نیست.
در ایران اسلامی اما شاهدیم که هیچکس حتی بالاترین مقامات دولت در صورت وقوع فساد از برخورد مصون نیستند و قوه قضائیه امانت‌داری و اقتدار لازم را در این زمینه انجام داده است.
در واقع، همه مدعیان شیوع فساد در ایران؛ حتی یک مفسد را نیز نمی‌توانند نام ببرند که جرمش اثبات شده باشد و تحت تعقیب و برخورد نباشد.
البته باید توجه داشت "کاسبان فساد" هرگز اهل بیان این حقایق برای مردم نیستند و فی‌المثل هیچگاه به افکار عمومی نخواهند گفت که فساد در حکومت امام معصوم نیز وجود داشت!
چه اینکه آنها هدف دیگری را در مفسدنمایی از نظام اسلامی می‌جویند...
هدفی که برخی محافل تحلیلی معتقدند دمیدن بر آتش "فتنه اقتصادی" و کشاندن مردم به خیابان‌ها علیه حکومتی است که یکی از درخشان‌ترین کارنامه‌ها در امر مبارزه با فساد و نه گفتن به مفسدین را دارد.
کثیری از چهره‌ها و رجال اصلاح‌طلب طی سال‌های اخیر بر مقولاتی مثل توسعه فساد، نفوذ فساد به رده‌های بالای حکومت و ناکارآمدی دستگاه‌های نظام در مقابله با فساد اصرار کرده‌اند![9]
***
1_ http://fna.ir/dd6r05
2_ http://fna.ir/d9msu9
3_ https://www.yjc.ir/00Sq7E
4_ https://www.donya-e-eqtesad.com/fa/tiny/news-3107253
5_ https://www.farsnews.com/news/13931025000536
6_ http://fna.ir/4TE28X
7_https://www.jamaran.ir/fa/tiny/news-1287312
8_ http://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/136458