کد خبر 1014478
تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۳۹۸ - ۱۵:۵۰

ادبیات و زبان بدنش، شبیه دورهمی خاطرات دوران سربازی در آسایشگاه‌ها و یا دوره دانشجویی در خوابگاه‌هاست. دورهمی‌های شاد و خاطره‌انگیز و پر از نوستالژی!

به گزارش مشرق، پرویز امینی فعال سیاسی اصولگرا  طی یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت:

به صدا و تصویر روحانی در اولین ارتباط او با مردم بعد از حوادث تلخ بنزینی نگاه کنید. خبری از تأسف و تأثر و عذرخواهی و پوزش‌طلبی وجود دارد؟! هیچ نشانه‌ای از همدردی و مرهم‌گذاری بر تن زخم‌دیده ایرانیان در این حوادث تلخ دیده می‌شود؟!

ادبیات و زبان بدنش، شبیه دورهمی خاطرات دوران سربازی در آسایشگاه‌ها و  یا دوره دانشجویی در خوابگاه‌هاست. دورهمی‌های شاد و خاطره‌انگیز و پر از نوستالژی! انگار نه انگار که او مسبب اصلی حوادث تلخ این روزهاست. انگار نه انگار که پیکر ملت ایران زیر بار تصمیمات و حکمرانی او زخم خورده است و به مرهم نیاز دارد نه نمک!

این ادبیات «بی‌خیال دموکرات» و این «زبان بدن خندان و بشاش»، بعد از زخم خوردن پیکر ملت ایران و ریخته شدن خون عده‌ای بی‌گناه در حوادث بنزینی روزهای اخیر، چقدر تراژیک و دردناک است!

شهید صیاد شیرازی در خاطره‌ای از شهید چمران گفته بود وقتی او را علی‌رغم داشتن پست وزارت دفاع در خط مقدم جبهه دیده است، شورانگیزانه تعجب کرده است و گفته است خدایا چطور ممکن است این فردی را که در خط مقدم جبهه دفاع از اسلام و انقلاب و مردم می‌بینم وزیر دفاع ج.ا.ا باشد؟

اگر الان صیاد شیرازی زنده بود و این نمایش مبتذل روحانی را می‌دید با خود چه می‌گفت؟ از چه تعجب می‌کرد؟ آیا او باور می‌کرد که این فرد رئیس‌جمهور انقلاب اسلامی است؟ آیا سئوال نمی‌کرد این انسان بی‌خیال، بی‌احساس و بی‌عاطفه و بی‌عار می‌تواند رئیس‌جمهور کشوری باشد که رجایی مستضعف‌گرا و سرشار از احساس مسئولیت نسبت به درد و رنج مردم، رئیس‌جمهور او بوده است؟! چمران پشت پا زده به لذت‌های دنیا و خادم شیعیان محروم لبنان، وزیر دفاع آن و بهشتی عدالت‌خواه و ضدسرمایه‌داری سیدالشهدای آن بوده است؟!

به راستی روحانی رئیس کدام جمهور است؟ جمهوری‌ای که بیش از دویست هزار شهید و چند برابر جانباز برای شکل‌گیری و بقاء و استمرارش قربانی شده است؟! جمهوری‌ای که هروقت هزینه‌ای لازم بوده است، مستضعفین پیش‌قدم بوده‌اند و هروقت فرصتی و امکانی بوده است، از فهرست‌ها حذف شده‌اند؟! جمهوری‌ای که محرومانش برای بقاء و زنده ماندن و نه زندگی کردن، هر روز دارند با غول گرانی و عفریته بی‌پولی و اژدهای هفت‌سر فقر دوئل می‌کنند و عزت و کرامت که هیچ، برای سیر ماندن و سیرکردن خانواده می‌جنگند؟! جمهوری‌ای که تلاطم‌های تلخ آبان ۹۸ و دی ۹۶ و اعتراضات دهه ۷۰ را امثال روحانی رقم زدند اما اینها تا پای جان برای حل آنها فداکاری کردند؟!

جناب روحانی رئیس هر جمهوری که بتواند باشد، نمی‌تواند رئیس این جمهور باشد!