به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
روزنامه شرق در این زمینه نوشت: «شهرداری از روزمرگی و کرختی رنج می‌برد»؛ این بخشی از صحبت‌های محسن هاشمی، رئیس شورای اسلامی شهر تهران است؛ صحبت‌هایی که هرچند مال امروز و دیروز نیست، اما پس از دستپاچگی شهرداری تهران در اولین بارش برف جدی امسال، بیشتر به چشم می‌آید.
بیشتر بخوانید:
اگر قالیباف شهردار بود، این هشتگ‌ها تِرند می‌شد
انتظار تهرانی‌ها برای خداحافظی با مسئولان مدیریت شهری!
هرچند طیف محسن هاشمی رفسنجانی و دوستانش در شورای شهر چندان از مدیریت شهری راضی نیستند و کلا دلیل انتخاب حناچی را سیاسی می‌دانند، اما حالا پیروز حناچی را حداقل می‌توان تنها شهرداری در دوره پنجم شورای شهر دانست که هنوز حرف و حدیث جدی‌ای برای جابه‌جایی او پیش نیامده. این اولین‌بار در این روزها نیست که محسن هاشمی به وضعیت مدیریت شهری در تهران انتقاد می‌کند. چند روز پیش بود که او هرچند با انتقاد از دولت به‌خاطر نگرفتن اتوبوس جدید توسط شهرداری گلایه کرده بود، اما پیش‌تر محمد علیخانی، رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر نیز که از نزدیکان محسن هاشمی محسوب می‌شود، گفته بود: اینها نتوانستند در دو سال گذشته یک عدد اتوبوس به ناوگان حمل و نقل عمومی تهران اضافه کنند.
محسن هاشمی هم با بیان اینکه یکی از مهم‌ترین پیامدهای سهمیه‌بندی بنزین، افزایش تقاضا برای استفاده از خدمات حمل و نقل عمومی در شهر است، ادامه داد: متأسفانه طی دهه اخیر با وجود مصوبات مثبت شورای اقتصاد و هیئت وزیران درباره افزایش حمل و نقل عمومی، اما به‌دلیل گره‌های بوروکراتیک و عدم هماهنگی دستگاه‌های مسئول، مانند وزارتخانه‌های نفت و کشور، بانک مرکزی، صندوق توسعه ملی و... این مصوبات بر زمین ماند و حتی یک دستگاه اتوبوس هم طی شش سال گذشته از سوی دولت تحویل شرکت واحد نشده است. حالا اما محسن هاشمی از شهرداری تهران با صفت کرخت یاد می‌کند. وی در ارزیابی فصلی شهرداری تهران گفت: حوزه‌های مختلف عملکردی شهرداری تهران، متناسب با اهداف و رویکردهای شورا و برنامه مصوب حرکت نمی‌کنند و نوعی روزمرگی و کرختی در عملکرد اجرائی مدیریت شهری دیده می‌شود. رئیس شورای شهر تهران یکی از تله‌های برنامه‌ریزی استراتژیک را شکاف بین برنامه و عملکرد یا برنامه‌ریزان و مجریان دانست و تصریح کرد: سیاست‌گذار بر اساس دیدگاه‌های خود برنامه استراتژیک را تدوین می‌کند، اما مجری در مقام عملکرد و اجرای برنامه، به‌دنبال ادامه نگاه و دیدگاه خود می‌رود و عملا شکاف بین برنامه و اجرا عمیق و عمیق‌تر می‌شود.
وی ادامه داد: در این وضعیت، نداشتن برنامه بهتر از نوشتن آن است، چراکه اگر رسما بدانیم برنامه‌ای نداریم، بهتر می‌توانیم به صورت روزمره شهر را مدیریت کنیم تا اینکه تصور کنیم برنامه داریم؛ اما مجری برنامه، کار خود را بکند.
وی افزود: تقریبا ۹۰ درصد اتوبوس‌های تهران فرسوده و از رده خارج شده‌اند. بدون اینکه از دولت اتوبوسی دریافت شود و نتیجه این همه پیگیری و جلسه این شده که معاونت حمل و نقل و ترافیک اتوبوس‌های فرسوده را بازسازی کند!
وی اظهار کرد: مسئله تأمین واگن برای مترو که متأسفانه دربیش از دو سالی که مدیریت جدید در این حوزه فعالیت می‌کند، ما نتوانسته‌ایم سفارش برای ساخت واگن بدهیم و عملا خط‌های جدید متروی تهران با قطارهای سایر خطوط قبلی فعالیت می‌کنند. شورای اقتصاد برای خرید واگن اعتبار تصویب کرده، مناقصه برگزار شده و قرارداد منعقد شده، ارز تخصیص پیدا کرده، اما شهرداری به جای دنبال کردن این مسیر که مصوب و مورد تأیید است، به‌دنبال یک قرارداد دیگر می‌رود که نه مناقصه دارد، نه دولت آن را تأیید کرده و نه ارزی برای آن تخصیص یافته و هر بار که ما موضوع واگن مترو را دنبال می‌کنیم، این شکاف پیش می‌آید.