به گزارش مشرق، کارشناسان ناسا اعلام کرده اند به زودی اولین نتیجه‌های علمی مربوط به یافته‌های طبقه بندی شده و دریافتی از کاوشگر خورشیدی پارکر را منتشر خواهند کرد.
این کاوشگر سریع‌ترین سفینه فضایی دست ساخته انسان بوده که تاکنون موفق به رسیدن به فاصله منحصربه فردی از خورشید شده است.
بیشتر بخوانید:
این کاوشگر در آگوست ۲۰۱۸ درماموریتی ۱.۵ میلیارد دلاری برای کشف اسرار ستاره خورشید به فضا پرتاب شد. هدف کارشناسان از پرتاب این کاوشگر شناسایی جریان تولید شده از ذره‌های متصاعد شده از خورشید است که با نام بادهای خورشیدی شناخته می‌شود.
از دیگر اهداف کارشناسان از ارسال این کاوشگر به فضا، گرمای بسیار فراوان جو بیرونی خورشید یا تاج آن به نسبت سطح ستاره خورشید است. درجه حرارت تاج خورشید می‌تواند تا ۱.۱ میلیون درجه سلیسیوس برسد؛ درحالیکه سطح خورشید درجه حرارتی برابر با ۶۰۰۰ درجه سلیسیوس دارد.
کاوشگر پارکر هر ۵ ماه یکبار یک مدار به ستاره خورشید نزدیک می‌شود و اطلاعات منحصربه فردی را به زمین ارسال می‌کند. اکنون این کاوشگر در فاصله ۲۴ میلیون کیلومتری از سطح خورشید قرار دارد. پیش‌تر نزدیک‌ترین فاصله به ستاره خورشید به وسیله کاوشگر ساخته شده به دست محققان به فاصله ۴۲.۷۳ میلیون کیلومتری بوده است.
آن کاوشگر هلیوس ۲ نام داشت که با سرعت ۲۴۶.۹۶۰ کیلومتر درساعت به سوی خورشید پرواز کرد. بعدها کاوشگرهای دیگری از جمله کاوشگر جونو که برای مطالعه درباره سیاره مشتری ساخته شده است این رکورد را شکست و با سرعت ۲۶۵.۰۰۰ به سوی مشتری پرواز کرد.بیشتر بخوانید: آیا انسان حیات فرازمینی را پیدا می‌کند؟
کاوشگر پرسرعت پارکر به خورشید نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود
اکنون کاوشگر خورشیدی پارکر با سرعت ۳۴۳.۱۸۱ کیلومتر در ساعت به سوی خورشید درحال حرکت است و از فاصله اش نسبت به خورشید می‌کاهد. برای محافظت در برابر تابش‌های شدید اشعه‌های خورشیدی، کاوشگر پارکر مجهز به پوششی زرهی است. این پوشش نوعی صفحه محافظتی از جنس کامپوزیت با ضخامت حدود ۱۱.۴ سانتی متر است که می‌تواند از کاوشگر دربرابر گرما و تابش شدید خورشید محافظت کند.
از جمله تجهیزات همراه کاوشگر پارکر می‌توان به Fields Experiment اشاره کرد که برای بررسی میدان‌ها و امواج الکتریکی و مغناطیسی خورشید مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین ابزار ISoIS برای بررسی الکترون ها، پروتون‌ها و یون‌های سنگین که با سرعت زیاد در جو خورشید و اطراف آن شتاب می‌گیرند،مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دانشمندان امیدوارند با مطالعه و بررسی بر روی داده‌های ارسالی از کاوشگر خورشیدی پارکر بتوانند به اطلاعات منحصربه فردی درباره ستاره خورشید، توفان‌های خورشیدی، تخمین دقیق درجه حرارت سطح و تاج آن دست یابند.
شناسایی دوره‌های توفان خورشیدی می‌تواند سبب آمادگی بهتر بر روی زمین و در ایستگاه فضایی برای مواجه با میزان فراوان اشعه‌های کیهانی شود. توفان‌های خورشیدی می‌توانند سبب آسیب به تاسیسات، خراب شدن سیستم‌های الکتریکی، اختلال در حرکت هواپیماها و افزایش میزان صدمه و آسیب افراد در زمان مجاورت درکنار اشعه خورشید و افزایش خطر ابتلا به سرطان شوند.
کارشناسان درنظر دارند در طول ماموریت کاوشگر خورشیدی پارکر بتوانند مراحل مختلف چرخه فعالیت ۱۱ ساله خورشید را مورد مطالعه قراردهند. آنها امیدوارند این کاوشگر بتواند برای مدت زمان کافی تا زمان اتمام ماموریت خود در سال ۲۰۲۵ در مدار به دور ستاره خورشید باقی بماند.
اکنون کاوشگر پارکر هر ۱۵۰ روز زمینی یک بار به دور ستاره خورشیدی می‌چرخد که اواخر ماموریت با نزدیک شدن کامل به ستاره خورشید این بازه زمانی به ۸۸ روز می‌رسد. مدار نهایی کاوشگر خورشیدی پارکر حدود ۶.۱۶ میلیون کیلومتر از سطح خورشید خواهد بود و حداکثر سرعت کاوشگر در آن زمان به ۶۹۰ هزار کیلومتر درساعت خواهد رسید.