به گزارش مشرق، یک نشریه ویژه امور نظامی ارتش رژیم صهیونیستی به تازگی در تحلیلی به ساخت دو پهپاد رزمی از سوی متخصصان بخش دفاعی ایران اشاره کرد و نوشت، این اقدام بازتاب‌دهنده یک تغییر مفهومی در ایران است که نیروی دریایی را یک بازوی راهبردی قادر به مقابله با تهدیدات آمریکا و فعالیت در مناطق دور حتی دریای مدیترانه می‌داند.
نشریه «اسرائیل دیفنس» در این زمینه نوشت: ایران به تازگی دو فروند پهپاد جدید را وارد نیروی دریایی ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران کرده است. اولین پهپاد به نام «سیمرغ» اوایل دسامبر (آبان) ۲۰۱۹ توسط امیر دریادار «حسین خانزادی» فرمانده نیروی دریایی ایران رونمایی شد.
بیشتر بخوانید:
ناو ۷ هزار تنی نداجا چه ویژگی‌هایی می‌تواند داشته باشد؟
بیانیه شورای همکاری خلیج فارس و «ابتکار صلح هرمز» ایران
ایران می‌تواند در یک روز ۴ هزار موشک بالستیک شلیک کند
این پایگاه سیمرغ را با پهپاد اسرائیلی «هرمس ۴۵۰» مقایسه کرده و نوشته است که سیمرغ نسخه مأموریت دریایی پهپاد «شاهد-۱۲۹» است.
شاهد-۱۲۹ چند سالی است که در نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی عملیاتی شده است. این پهپاد حداکثر ۲۴ ساعت ماندگاری پروازی دارد و بیشینه برد آن ۱۷۰۰ کیلومتر و سقف ارتفاع پرواز آن ۲۴ هزار پا است. این پهپاد در نیروی دریایی ایران نقش نظارت دریایی و ردیابی کشتی‌های دور از ساحل را دارد.
پهپاد پلیکان
به نوشته اسرائیل دیفنس، پهپاد دریاپایه دیگری که به تازگی ایران معرفی کرده «پلیکان-۲» نام دارد و دارای چهار موتور و پنج پروانه است و می‌تواند از عرشه کشتی‌های نیروی دریایی ایران برخاسته و فرود آید. این پهپاد مجهز به حسگرهای نوری است که امکان شناسایی در روز و شب را فراهم می‌کند.
پهپاد شاهد-۱۲۹
اسرائیل دیفنس پس از معرفی و تشریح مشخصات این دو پهپاد، رونمایی از آن‌ها را نشانگر یک تغییر و تحول مفهومی در راهبردهای نظامی ایران ارزیابی کرده است. این پایگاه می‌نویسد: «الحاق پهپاد به نیروی دریایی ایران نشانگر مفهومی است که اکنون نیروی دریایی ایران در حال تثببیت آن در زمینه جنگ‌های دریایی است. این مفهوم تازه، نه تنها استفاده از کشتی‌های سطحی و زیردریایی‌ها و درگیری‌های نزدیک به ساحل، بلکه به کارگیری گسترده پهپادها، آن هم در فواصل قابل توجه از ساحل و کشتی‌های مبدأ را نیز شامل می‌شود. این پهپادها به دستیابی به تصویری از یک هدف دریایی و انتقال آنی داده‌های مربوط به آن از طریق کانال‌های ارتباطی با کشتی‌های مبدأ و ساحل، کمک می‌کنند.»
بر اساس این گزارش، این توانایی برای نیروی دریایی ایران بسیار قابل توجه است، زیرا از یک سو امکان دستیابی مقرکنترل و فرماندهی به تصاویر زنده از اهداف واقع در دوردست را به این کشور داده و از سوی دیگر ایران را قادر می‌سازد تا سامانه‌های تسلیحاتی جدید خود از جمله موشک‌های ضدکشتی غدیر و قادر را که بردی بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ کیلومتر دارند را به کار گیرد.
به نوشته این پایگاه، سامانه‌های نظارتی که در پهپادها تعبیه شده‌اند، کشتی‌های ایران را قادر می‌سازند تا تصاویری از فواصل به مراتب دورتر از افق را از دریا به دست آورده و از این طریق بتوانند از حداکثر برد موشک‌های ضد کشتی خود بهره ببرند.
در پایان این گزارش آمده است: «این توانایی مانند سایر قابلیت‌ها، نشان‌دهنده یک تغییر در مفهوم راهبردی ایران است که اکنون نیروی دریایی را یک بازوی راهبردی می‌داند که برای فعالیت در مسافت‌های دور از ساحل به کار گرفته شده و این امکان را فراهم می‌کند که بتوان با تهدید ایالات متحده در مناطقی دور از سواحل ایران مقابله کرده و همچنین در مناطقی بسیار دور مانند دریای سرخ و در آینده شاید در دریای مدیترانه فعالیت کند.»