به گزارش مشرق، صدیقه صباغیان گفت: آلودگی هوا واژه ای است که این روزها بسیار بیش از گذشته به گوش می رسد و این نشان دهنده این است که شهرهای بزرگ کشور با آن درگیر هستند و یکی از مسائل مورد بحث است.
هرگونه تغییر فیزیکی، بیولوژیکی یا شیمیایی در هوا ممکن است به عنوان آلودگی نامیده شود. عوامل اصلی آلودگی هوا متفاوت هستند و زمانی که گازهای مضر، گرد و غبار، دود و … وارد جو شوند اصطلاحا هوا آلوده می شود.
بیشتر بخوانید:
آمار تکان‌دهنده اورژانس از مشکلات قلبی و تنفسی ناشی از آلودگی هوا
آلودگی هوا که به دو نوع مرئی و نامرئی تقسیم می شود، موجب بروز مشکلاتی در زندگی گیاهان، حیوانات و به خصوص انسان ها می شود و این موجودات به دلیل کثیف شدن هوا، با مشکلات متعددی روبرو می شوند و در برخی موارد که آلودگی شدت بیشتری پیدا کند می تواند برای انسان ها خطرات جانی نیز در پی داشته باشد.
طیف‌های مختلف شاخص آلودگی هوا
( ۰ تا ۵۰ ) یعنی کیفیت هوا خوب، رضایتبخش و بدون خطر است و پیامدی بهداشتی ندارد.
(۵۱ تا ۱۰۰) یعنی کیفیت هوا در حد متوسط و قابل قبول است اما برخی از مواد آلاینده ممکن است مشکلات مختصری را برای شماری از افراد ایجاد کند.
(۱۰۱ تا ۱۵۰) یعنی هوای ناسالم برای گروه‌های حساس که در این مواقع سلامتی گروه های حساس ( افراد مبتلا به بیماری های قلبی و ریوی، کودکان و سالمندان ) ممکن است تحت تأثیر قرار گرفته و دچار مشکل و ناراحتی تنفسی شوند.
(۱۵۱ تا ۲۰۰) یعنی هوا ناسالم است و همه افراد در صورت قرار گرفتن طولانی در معرض هوای با این شدت آلودگی ممکن است دچار علائم تنفسی شوند؛ مبتلایان به بیماری های تنفسی، قلبی وریوی و کودکان و سالمندان، ممکن است دچار پیامدهای بیشتری شوند.
(۲۰۱ تا ۳۰۰) یعنی هوا بسیار ناسالم است و هشدار درباره بروز وضعیت اضطراری بهداشتی انجام می شود. در این مواقع افراد مبتلا به بیماری های قلبی ریوی، سالمندان و کودکان باید از هر گونه فعالیت فیزیکی خارج از منزل اجتناب کنند. افراد دیگر نیز لازم است از فعالیت های طولانی یا سنگین خارج از منزل اجتناب کنند.
(۳۰۰ تا ۵۰۰) یعنی شاخص آلودگی هوا در وضعیت خطرناک و اضطراری قرار دارد و همه افراد ممکن است دچار پیامدهای بهداشتی وخیم شوند. در چنین مواقعی تمام افراد باید از ترددهای غیر ضروری در فضای باز اجتناب کنند و فعالیت های خود را در خارج از منزل به حداقل برسانند.
برخی از راهکارهای مبارزه با آلودگی هوا
استفاده از حمل و نقل عمومی به جای خودروی شخصی، صرفه جویی در مصرف انرژی، اعمال قانون در برخورد با وسایل نقلیه دودزا، منع تردد کامیون ها در شهر، کاهش و جلوگیری از فعالیت های عمرانی در سطح شهر که موجب تشدید آلودگی هوا می شوند می تواند در کاهش آلودگی مؤثر باشد.
همچنین استفاده از ماسک های تنفسی متناسب با نوع و شدت الایندگی هوا برای آن دسته از افراد که مجبور به تردد فیزیکی در سطح شهر هستند توصیه می شود.
علاوه بر تعطیلی مراکز آموزشی در مقاطع مختلف بسته به میزان شدت آلودگی هوا، استقرار پایگاه های سیار اورژانس و هلال احمر در مناطق آلوده نیز می تواند در کاهش صدمات جانی به شهروندان تأثیرگذار باشد.
تأثیر هماهنگی برای تعطیلی موقت واحدهای صنعتی، کارخانجات و مراکزی که در تشدید آلودگی نقش دارند را نمی توان در این مواقع نادیده گرفت.
آلودگی هوا و باران اسیدی
یکی از آثار و نتایج آلودگی هوا بارش باران اسیدی است که پیامدهای فراوانی را به دنبال دارد که لازم است افراد از تردد زیر این باران اجتناب کنند.
باران اسیدی باعث از بین رفتن بناها و آثار تاریخی بخصوص در ساختمان‌هایی که از سنگ مرمر یا آهک ساخته شده باشند، می‌شود. همچنین میزان حاصلخیزی خاک را کاهش می‌دهد و حتی ممکن است مواد سمی را وارد خاک کند .نابودی درختان و کاهش مقاومت آنها بخصوص در برابر سرما نیز از پیامدهای بارش باران اسیدی است.