به گزارش مشرق به نقل از مهر، غلامحسین گلپرور در خصوص آثار و تبعات ناشی از تحریم‌های اقتصادی بر بخش بازرگانی کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، گفت: آثار و تبعات ناشی از تحریم‌ها بسیار گسترده و دارای جنبه‌های گوناگونی است اما می‌توان آنها را بر آثار ذهنی و تبعات عینی تقسیم‌بندی کرد.

معاون کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران افزود: در عین حال، خسارات و آثار ذهنی تحریم‌ها علاوه بر اینکه بسیار گسترده‌تر از آن چیزی است که اعمال می‌شود، بسیار ماندگارتر و مخرب‌تر بر فعالیت‌های اقتصادی است و احتمالا تا سال‌های بسیار دور و حتی پس از پایان تحریم‌ها تبعات آن محسوس خواهد بود.

وی تصریح کرد: در گذشته حوزه جغرافیایی فعالیت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران به تمامی کشورها به جز آمریکا و سرزمین اشغالی قدس بود ولی اکنون به دلیل تحریم‌ها فعالیت این شرکت تنها محدود به چند منطقه خاص شده است.

به گفته گلپرور، آمریکا به تنهایی 24 درصد تولید ناخالص داخلی جهان و اتحادیه اروپا نیز حدود 26 درصد را در اختیار دارد، در نتیجه تنها این دو قدرت اقتصادی 50 درصد تولید ناخالص داخلی جهان را دارا هستند و کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، هم اکنون از بازارهای آنها محروم است در حالی که کشورهای بسیاری به دلیل تهدید شدن در تحریم به ناگزیر در تبعیت از این دو قدرت بزرگ اقتصادی به تحریم جغرافیایی کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران دست زدند.

وی اظهار داشت: همچنین در مناطقی نیز که این شرکت امکان فعالیت دارد، به دلیل تهدیدات آمریکا و اروپا بسیاری از صاحبان کالا واهمه همکاری با شرکت را داشته و بنابراین بسیار با احتیاط و به شرط گرفتن امتیازهای تجاری همکاری کرده و یا از همکاری با شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران،‌خودداری می‌ورزند.

گلپرور گفت: عدم پوشش بیمه‌ای شناورهای ناوگان کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران توسط کلوپ‌های شناخته شده بیمه‌ای P&I (گروه IG) و نیز شرکت‌های بیمه‌ای بین‌المللی بدنه و تجهیزات (H&M) مشکلات مضاعفی را در پی داشته است،‌چراکه تعدادی از صاحبان کالا با اصرار زیاد خواستار حمل کالاهای خود با شناورهایی هستند که دارای چنان پوشش‌هایی باشند.

وی موضوع سوخت را یکی دیگر از معضلات این ناوگان دانست و خاطرنشان کرد: در گذشته تحویل سوخت با اعتبار 30 الی 60 روزه تأمین می‌شد اما در حال حاضر تعدادی از پیمانکاران سوخت‌رسان، همکاری خود را با شرکت قطع کرده و تعداد اندک موجود نیز خواستار دریافت نقدی وجه سوخت تامینی هستند، در حالی که کرایه حمل طبق عرف پس از حمل محموله دریافت می‌شود.

به گفته این مقام مسئول در کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، در صورت پرداخت نقدی هزینه سوخت، باید حجم عظیمی از نقدینگی شرکت به صورت سرمایه ثابت بر روی شناورهای ناوگان بلوکه شده باقی بماند.

وی اظهار داشت: سرانجام از این تعداد اندک مناطق جغرافیایی و با این تعداد کم صاحبان کالا با مشکلات ذکر شده، هنگام دریافت کرایه‌های حمل پس از جابه‌جایی محمولات با تحریم‌های بانکها و مؤسسات مالی مواجه‌ایم که امکان دریافت کرایه‌ها و پرداخت هزینه‌ها را بسیار محدود و پرهزینه و زمانبر کرده‌ است.

وی در تشریح اقدامات بازدارنده این ناوگان برای مقابله با تحریم‌ها گفت: تردیدی نیست که لطف و عنایات الهی در توفیقات کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران در مواجه با تحریم‌ها شامل حال این شرکت شده است که اگر چنین نبود، ماهها پیش تمامی  فعالیت‌های شرکت کاملا متوقف شده بود. در حقیقت به برکت تلاش‌های جهادگونه مدیران و کارکنان است که توانسته‌اند تاکنون در مقابل تمامی فشارها و محدودیتهای این چنینی مقاومت کنند.

گلپرور ادامه داد: اقدامات بسیار گوناگونی جهت خنثی‌سازی تحریم‌ها صورت گرفته که بسیاری از آنها ناگفتنی است و تنها میتوان به این حد بسنده کرد که شرکت سعی کرده با تغییر استراتژی‌های تجاری و تغییر جغرافیا، بازاریابی خود را در مناطقی که امکان فعالیت هنوز وجود دارد، شدت بخشد و با ارائه سرویس مناسب، مشتریان را علیرغم تمامی مشکلات، راغب به حمل کالای خود با این شرکت کند.

وی افزود: در عین حال با اقداماتی چندوجهی تلاش شده که مشکلات بیمه‌ای کشتی‌ها برطرف و مشکلات بانکی و تامین سوخت نیز تا حد ممکن تعدیل شود. همچنین، حضور و تردد کشتیهای ناوگان در آب‌های بین‌المللی موید موفقیت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران در غلبه بر فشارها، تحریم‌ها و محدودیتها است.

وی در خصوص حمایت‌های دولتی از این ناوگان خاطرنشان کرد: کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران در زمان جنگ لقب خط دوم دفاعی کشور را گرفت و به حق، خدمات شایان توجهی به کشور در جهت تامین کالاهای اساسی ارایه کرد، در حال حاضر نیز دشمنان به درستی یکی از نقاط قوت کشور در مواجه با تهدیدات را هدف گرفته‌اند.

گلپرور اظهار داشت: انتظار آن است دولت به صورت استراتژیک و با دیدی وسیع و همه جانبه به این موضوع نگریسته و توجه داشته باشد که در سه قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل، نام کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران برده شده و این بهترین نشانه از شدت خصومت آنان نسبت به این شرکت است.

وی افزود: اهم حمایت‌های صورت گرفته دولت تاکنون، پرداخت اقساط کشتی‌های توقیف شده، تخصیص بودجه مناسب جهت تأسیس کلوپ بیمه‌ای P&I و نیز کمک جهت به تصویب رساندن طرح حمل هشت قلم کالای اساسی توسط ناوگان ملی بوده است.

گلپرور گفت: به طور قطع کمک‌های دولت در شرایط بحرانی حال حاضر سهم شایانی در موفقیت‌های حاصله و تداوم فعالیت‌های تجاری داشته است.

به گفته این مقام مسئول در کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، دشمنان کشور، کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران را سدی بزرگ جهت نیل به اهداف پلید و اعمال فشار به کشور می‌پندارند، بنابراین با توجیهات واهی سعی می‌کنند به هر طریق ممکن این شرکت را متهم به حمل سلاح و کمک به پیشرفت برنامه‌های هسته‌ای کشور کنند و از زمین‌گیر کردن شرکت، به طور غیرمستقیم فشار به کشور وارد کرده تا به لحاظ حمل ونقل دریایی کشور را محاصره دریایی کنند.

وی اظهار داشت: چنانکه یکی از مسئولان وزارت خزانه‌داری آمریکا سال گذشته در سخنرانی خود در دبی اظهار کرد که اگر بتوان کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران را متوقف کرد، به طور قطع خواهیم توانست رژیم جمهوری اسلامی ایران را به زانو درآوریم که البته خیال خامی است.

گلپرور گفت: هر چند دشمنان و شیاطین تلاش می‌کنند اما خداوند همیشه با این ملت بوده و با الطاف الهی کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران همچنان علیرغم تمامی تحریم‌ها به فعالیت سرافرازانه خود ادامه می‌دهد.

وی ادامه داد: در این میان دولت از راه‌های بسیاری می‌تواند به این شرکت کمک کند. در حقیقت یاری رساندن به شرکت، یاری رساندن به کشور جهت تداوم مقاومت در مقابل فشارها است.

به گفته گلپرور، دولت می‌تواند شرکتهای دولتی را موظف کند که جهت حمل محمولات خود، از این ناوگان بهره گیرند و امتیازات ویژه به آن دسته از صاحبان کالای بخش‌خصوصی که اقدام به حمل محمولات خود با کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران می‌کنند، بدهد.

وی خواستار فروش سوخت به شرکت با نرخ یارانه‌ای شد و گفت: ارایه یارانه‌ای مشابه شناورهای حوزه خلیج‌فارس به کشتیرانی جمهوری اسلامی می‌تواند راهکار مناسبی برای حمایت از آن باشد؛ ضمن اینکه به نظر می‌رسد اعطای اعتبار جهت خرید سوخت برای کشتی‌های ناوگان، پرداخت وام‌های بلندمدت کم‌بهره و یا جایگزینی وام‌های خارجی شرکت با بانک‌های ایرانی نیز می‌تواند در دستور کار قرار گیرد.

گلپرور ادامه داد: بسیار واضح است که هدف از تهدیدهای صورت گرفته، تنها فشار به کشور جهت تمکین به خواسته‌های آنها است. این آخرین حربه آنان جهت محدود کردن ایران است و هدف نهایی آنها، ایجاد کمبود در بازارهای داخل کشور با هدف ایجاد نارضایتی در بین عموم مردم است تا اقتدار کشور در صحنه بین‌المللی زیر سوال رفته و موضع کشور در مذاکرات استراتژیک سیاسی، منطقه‌ای و صنعتی تضعیف شود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: واقعیت آن است که اکثر سازمان‌های بین‌المللی ابزاری در دست آمریکا برای اعمال حاکمیت بر جهان و محدود کردن کشورهای مستقل است و فشارهای وارده بر کشور از سوی شورای امنیت سازمان ملل و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در همین راستا ارزیابی می‌شود.