به گزارش مشرق، آیتالله سیدحسین شمس خراسانی از شاگردان خاص مرحوم آیتالله العظمی میلانی، آیتالله العظمی بروجردی، امام خمینی (ره) و علامه طباطبایی بود که در سن ۹۴ سالگی دارفانی را وداع گفت.
آیتالله سیدحسین شمس خراسانی سال ۱۳۰۴ شمسی در مشهد، به دنیا آمد. وی پس از تحصیلات ابتدایی در مکتبخانه و دبستان، تحصیلات رسمی حوزه را در حوزه علمیه مشهد و در مدرسه نواب در محضر اساتید برجسته آن دیار آغاز کرد. سال ۱۳۲۹ برای تکمیل علوم عقلی به تهران رفت و در مدرسه سپهسالار قدیم مشغول تحصیل شد.
سال ۱۳۳۳ به قصد سفر به حوزه نجف برای تکمیل خارج فقه و اصول، از قم به مشهد مراجعت کرد تا ضمن ازدواج، مقدمات سفر به نجف را فراهم کند. اما با اطلاع از حضور و سکونت آیتالله سید محمدهادی میلانی در مشهد از عزیمت به نجف منصرف شده و با جدیت در درس خارج فقه و اصول آیتالله میلانی حاضر شد.
وی همزمان با حضور در درس آیتالله میلانی، به تدریس سطوح عالی اصول و همچنین درس خارج اصول (اواخر دهه ۴۰ ش) اشتغال داشتند. همچنین مباحث کلام و حکمت را برای شاگردان خاص بیان میکردند.
ایشان پس از ارتحال آیتالله میلانی در ۱۳۵۴ ش، به حوزه علمیه قم عزیمت کردند، اما پس از یک سال و به قصد تبدیل منزل مسکونی در مشهد و استقرار دائمی در قم، به مشهد برگشتند و از تیرماه ۱۳۵۹ ش، ساکن قم شدند و به ادامه تدریس خارج فقه و اصول و مباحث اعتقادی و تفسیر قرآن ادامه دادند و شاگردان فاضلی را تربیت کردند.
برخی از آثار این عالم ربانی عبارتند از توحید ناب، توحید از نگاهی نو، الامر بین الامرین، مشکات الاصول تنبیهات اشتغال، مشکات الاصول استصحاب، التوحید بین الفلسفه المادیه و المدرسه العرفانیه، مشکات الاصول تنبیهات اشتغال، مشکات الاصول استصحاب ج۱، مشکات الاصول استصحاب ج۲، الامر بین الامرین جلد اول، الامر بین الامرین جلد دوم.