سرویس جهان مشرق- ۲۱ سال پیش درست در زمانی که استیضاح بیل کلینتون در آستانه تعطیلات سال نو میلادی در حال برگزاری بود، رئیس‌جمهور آمریکا به فکر حمله خارجی افتاد.
صبح پنج‌شنبه ۱۶ دسامبر ۱۹۹۸ میلادی، دو ماه پس از تصویب آغاز روند استیضاح کلینتون و فقط چند روز مانده به آغاز بحث در مورد آن در کنگره، یعنی درست زمانی که جمهوری‌خواهان طی چندین هفته در رسانه‌ها علیه رئیس‌جمهور تبلیغ کرده بودند و حالا همه توجهات به جلسه مهمی بود که در کنگره در پیش بود و مخالفان کلینتون می‌خواستند میوه تلاششان را بچینند، ۲۰۰ موشک کروز از کشتی‌های جنگی آمریکا به سمت عراق شلیک شد.
به ادعای بیل کلینتون بغداد باید به دلیل احتراز از اجرای توافقات خلع سلاح سازمان ملل تنبیه می‌شد. رئیس‌جمهور وقت آمریکا اینها را بلافاصله در یک کنفرانس خبری ویژه گفت و گفت او مجبور شده دست به چنین کاری بزند چون همه گزینه‌های ممکن را استفاده کرده بود.
وقتی از کلینتون پرسیدند آیا برای فرار از استیضاح خواسته علَم جنگ را بردارد تا نمایندگان برای عدم استیضاح او در این شرایط تحت فشار مردم قرار بگیرند، گفت: «من فکر نمی‌کنم مردم چنین تصوری را در مورد هیچ رئیس‌جمهوری در آمریکا داشته باشند»؛ اما هر کسی می‌توانست ببیند و بشنود چگونه نمایندگان دموکراتِ کنگره از اینکه «ما در شرایط جنگی هستیم» برای جلوگیری از استیضاح رئیس‌جمهور استفاده کردند.
چند ماه پیش از حمله کلینتون به عراق، یک فیلم آمریکایی با نام «Wag The Dog» نشان داده بودند چگونه تیم تبلیغاتی فردی با عنوان رئیس‌جمهور آمریکا برای کمرنگ کردن خبر رسوایی اخلاقی‌اش در آستانه انتخاب مجدد، دست به یک عملیات ساختگی در آلبانی می‌زند.
صحبت از رابطه کلینتون با مونیکا لوینسکی از ابتدای سال ۱۹۹۸ در رسانه‌ها پیچیده بود. او در آگوست همان سال یعنی چهار ماه پیش از حمله به عراق یک حمله مشابه به کارخانه داروسازی «الشفاء» در سودان انجام داد و ادعا کرد در آنجا بمب شیمیایی می‌ساخته‌اند. واشینگتن ادعاهای غیرقابل اثباتی در مورد خطرناک‌بودن آن کارخانه منتشر کرد و بعداً معلوم نشد چند نفر از مردم بر اثر کمبود دارو بعد از آن جان خود را از دست دادند.
ایمیل‌های جنجالی
اقدام ترامپ در حمله به خودروی سردار ایرانی نه تنها در آستانه استیضاح او بود، بلکه همزمان با افشای ایمیل‌هایی بود که هنوز خیلی از آمریکاییان به دلیل گسترش خبر احتمال وقوع جنگ با ایران، آنچه که آمریکاییان از آن می‌ترسند، بالکل چیزی از آن نشنیده‌اند.
«دستور مستقیم رئیس‌جمهور ترامپ است که همچنان دست نگه دارید». این را مایکل دافی دستیار مدیر بخش امنیت ملی سازمان برنامه و بودجه به یکی از مقامات پنتاگون ایمیل کرده و از وی خواسته به دستور ترامپ وام چند ۳۹۱ میلیون دلاری به اوکراین را تعلیق کند.
ایمیل‌ها طی ۳۰۰ صفحه بر اساس قانون آزادی اطلاعات در اختیار کمیته تحقیق پیرامون اوکراین‌گیت قرار گرفته و بخش‌هایی از آن منتشر شده است. ایمیل‌ها شامل یک خط زمانی است و از نیمه ژوئن شروع می‌شود، زمانی که برخی از مقامات پنتاگون مطلع شده‌اند رئیس‌جمهور در مورد وام اوکراین پرس و جو کرده است. پس از آن، اعطای وام به تعلیق می‌رود و انتهای کار نیز ۱۱ سپتامبر است که بالاخره وام پرداخت شده است.
شاید بپرسید چه نیازی بود مقامات دولت آمریکا در آن زمان ریسک کنند و این مطالب را در ایمیل‌ها بنویسند؟ پاسخ این است که سردرگمی معامله‌گران پنتاگون از سویی، مقاماتی از کی‌یف و همچنین نمایندگانی از کنگره در مورد دلیل تأخیر در پرداخت وام، پرسش‌های متعددی را برانگیخته بود. آنها هشدار می‌دادند این کار خلاف قانون است و اگر این پول در جای دیگری غیر از آنچه کنگره تأیید کرده هزینه شده باید مشخص شود. این کلنجارها در طول تابستان ادامه می‌یابد و نهایتاً مایکل دافی مجبور می‌شود راز این پروژهِ مسکوت را بیان کند: «دستور مستقیم رئیس‌جمهور ترامپ».
حالا فقط یک پرسش مانده: «ترامپ چرا این وام را در تعلیق نگه داشته بود؟» دلیل این در ایمیل‌ها نیامده ولی علاوه بر انتشار متن مذاکرات تلفنی ترامپ و رئیس‌جمهور جدید اوکراین که آغاز جنجال استیضاح بود، شاهدانی از دولت ترامپ طی ماه‌های گذشته در کمیته تحقیق کنگره حاضر شده و اعلام کرده‌اند ترامپ منتظر یک تعهد از مقامات کی‌یف بوده که بگویند تحقیق پیرامون پرونده جو بایدن در آن کشور را به صورت جدی پیگیری می‌کنند.
در چند نقطه از سیر زمانیِ ایمیل‌ها امیدها برای حل مشکل افزایش یافته و مثلاً ابراز امیدواری شده که در دیدار مایک پنس با زلیسنکی رئیس‌جمهور اوکراین مشکل اعطای وام حل شود. اینها شواهدی در متن ایمیل‌ها است که مؤید سواستفاده ترامپ از قدرت است زیرا نشان می‌دهد احتمالاً دلیل تعلیق وام از سوی وی، محرمانه و شاید شخصی بوده است.
ترامپ بسیار تلاش می‌کند با منع مقامات دولت از ارائه شهادت و حضور در جلسات کمیته تحقیق سنا مانع از اثبات قطعی خطای خود شود. البته حتی با اثبات این خطا از سوی ترامپ در دادگاه سنا نیز ممکن است اعضای سنا نیازی به استیضاح ترامپ نبینند.
شباهت‌های اقدام ترامپ و کلینتون
مهمترین شباهت این است که هر دو در آستانه استیضاح رئیس‌جمهور انجام شد. بیل کلینتون به دلیل افتضاح رابطه با دختری به نام مونیکا لوینسکی که معنایی جز سواستفاده از قدرت نداشت زیر تیغ استیضاح قرار داشت و ترامپ به دلیل افشای فشار بر دولت اوکراین برای پیگیری یک پرونده علیه جو بایدن نامزد دموکراتِ انتخابات ۲۰۲۰.
۱- اگر یک کار اشتباه برای پرت‌شدن تمرکز رسانه‌ها از استیضاح انجام شود ممکن است استیضاح را جدی‌تر کند چون به معنای دروغ گفتن به مردم و سواستفاده از اختیارات ریاست‌جمهوری با هدفِ ماندن در قدرت است. کلینتون و ترامپ این ریسک را با یک راه حل دیگر کاهش دادند: اقدام ترامپ در تعطیلات سال نو و اقدام کلینتون در آستانه سال نو میلادی صورت گرفت تا افکار عمومی داخلی آمریکا فرصت نیابد در چند و چون آن کنجکاوی کند و مچ رئیس‌جمهور را بگیرد.
۲- کلینتون مدعی شد «عراق از آخرین فرصتش سواستفاده کرد» و الا نیازی به این حملات نبود. چنین عباراتی عیناً شبیه توجیهاتی است که ترامپ برای افزایش اقدامات مخاصمانه علیه ایران بکار برد و ادعا کرد ایران از فرصت توافق هسته‌ای که اوباما ناآگاهانه در اختیار ایران قرار داد، صرفاً برای افزایش درآمد خود و بهره‌گیری از آن برای ساخت موشک و بی‌ثبات کردن منطقه سواستفاده کرده است.
۳- هر دو رئیس‌جمهور بلافاصله بعد از حمله در عراق، نیروهای نظامی خود را در منطقه افزایش دادند. ترامپ طی دو روز بیش از چهار هزار نیرو به منطقه فرستاده و ویلیام کوهن وزیر دفاع آمریکا در زمان ریاست‌جمهوری کلینتون نیز اعلام کرد نیروهای نظامی بیشتر به همراه جنگنده‌های اف-۱۱۷ به منطقه اعزام شده‌اند.
۴- نهایتاً اینکه نمایندگان طرفدار خود را تحریک کردند تا با اشاره به اینکه دولت در جنگ با یک کشور خارجی است کنگره را از پیگیری استیضاح منع کند. هنوز چند روز از شهادت سردار ایرانی نگذشته، اصلاً همان جمعه، مارک میدو نماینده جمهوریخواه در مصاحبه‌ای گفت دموکرات‌ها با استیضاح مثل بازی رفتار می‌کنند در حالی که ترامپ یک ژنرال را که خون آمریکاییان را بر دست داشت از بین برد. استیو اسکالیز یکی دیگر از همکارانش نیز مدعی شد دموکرات‌ها رئیس‌جمهوری را در تنگنا قرار داده‌اند که هم اکنون روی دفاع از کشور تمرکز دارد.
جمع‌بندی
توصیه ما به کنگره آمریکا این است که بالکل اختیار استیضاح رئیس‌جمهور را از خود سلب کند زیرا هر بار استیضاح شده یک کشور خارجی از سوی رئیس‌جمهور آمریکا مورد حمله قرار گرفته است!
از اینها گذشته به نظر می‌رسد ترامپ از روش بیل کلینتون تقلید کرد اما لزوماً مانند او پیروز نمی‌شود. زیرا اولاً در مورد کلینتون کسی از داخل دولت آمریکا با اقدام رئیس‌جمهور مخالفت نکرد. در واقع آنها پیش از این اقدامات جنون‌آمیز یک اجماع در دولت خود و مشاوران امنیت ملی ایجاد کرده بود. کلینتون پیش از اقدام به بمباران عراق توانسته بود اعضای دولت را راضی کند در مورد رابطه او با لوینسکی دروغ بگویند.
ثانیاً موج سلحشورانه‌ای که پس از شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس در منطقه به راه افتاده خیلی زود دامن رئیس‌جمهور آمریکا را خواهد گرفت. تشییع عظیم این شهید و همراهانش حواس رسانه‌های جهان را به سمت پیامدهای ناخواسته و غیرقابل پیش‌بینی حمله بامداد جمعه جمعتر کرده است و اگر دموکرات‌ها بگذارند، ترامپ در ایالات متحده رسوا خواهد شد؛ هر چند سابقه نشان داده آنها در منافع ملی با جمهوری‌خواهان همداستان و پشت به پشت هم هستند.
منابع
https://www.rt.com/op-ed/۴۷۷۴۱۶-trump-iran-avoid-impeachment
https://citizentruth.org/trump-killed-iranian-general-after-new-emails-show-he-directly-ordered-hold-on-ukraine-aid/
https://millercenter.org/the-presidency/impeachment/clinton-impeachment-and-its-fallout
https://twitter.com/americas_crimes/status/۱۲۰۶۸۲۵۸۱۷۶۹۶۸۸۲۶۸۸
https://www.justsecurity.org/۶۷۸۶۳/exclusive-unredacted-ukraine-documents-reveal-extent-of-pentagons-legal-concerns
https://www.businessinsider.com/trump-clinton-both-launched-iraq-airstrikes-during-impeachment-۲۰۲۰-۱
https://www.cuttingedge.org/news/n۱۲۴۷.cfm