*روحانی مدعی آرام کردن یا چاشنی انفجارات؟

روحانی رئیس جمهور دولت تدبیر و امید چندی پیش تاکید داشته بود که «تمام تلاش دولت این است که در ۲ سال باقیمانده پیش رو، پایان دولت را به دوران آرامش و ثبات مردم در زمینه زندگی و اقتصادی برگرداند». 

این ادعا پس از شش سال حضور در پاستور می‌توانست آبی بر آتش اظهارات تند و پرخاشگرانه دولت به منتقدین خود از شروع دولت تدبیر و امید باشد و جامعه را به سمت آرامش ببرد اما سفر رئیس جمهور به یزد و کرمان پیش از تغییر قیمت بنزین ورق را به همان رویه گذشته دولت بازگرداند و ادامه آغازی بر یک دوران بی‌پایان شد.

*فریدون؛ علت اصلی ناراحتی رئیس جمهور از مبارزه با فساد

رئیس جمهور ۱۹ آبان ماه سال جاری یعنی تنها چند ساعت تا شروع پر حاشیه گران کردن بنزین توسط دولت در جمع مردم یزد تصریح کرد: «اینکه چند نفر را به دادگاه کشانده و تبلیغ مبارزه با فساد شود، بدانید که سرِ مردم کلاه نمی رود...».

این سخنان در زمانی مطرح شد که برخی از نزدیکان دولت چون حسین فریدون به اتهام اخذ رشوه به ۵ سال حبس قطعی و رد مال به مبلغ ۳۱ میلیارد تومان محکوم شده، پرونده شبنم نعمت‌زاده دختر محمدرضا نعمت‌زاده وزیر صنعت دولت یازدهم نیز به اتهام «احتکار دارو» در حال رسیدگی بود، پوری حسینی رئیس سازمان خصوصی‌سازی نیز به اتهام خصوصی‌سازی‌های بدون ضابطه و افسارگسیخته در بازداشت به‌سر می‌برد و صحبت‌هایی از دستگیری پیوندی رئیس سازمان هلال احمر و از نزدیکان روحانی نیز به گوش می‌رسید.

*خاطره تلخ سفر دولت به یزد در میدان امیر چخماق

اما این تنها سخنان حاشیه دار روحانی در میدان امیر چخماق یزد نبود، روحانی در ادامه سخنرانی پر حاشیه خود بیان داشت:

«یک عده آدمی که نه اخلاق و نه ایمان دارند و نه با منافع ملی آشنا هستند چنین می گویند که پارسال 18 میلیارد دلار گم شده است! ... مردم بدانند در این دولت یک ریال یا یک دلار گم نخواهد شد و آن در دوران دیگری بود که میلیاردها دلار گم می شد و هنوز هم پیدا نشده است. بنابراین راه را اشتباه نروید...از قوه قضاییه که با فسادهای میلیونی و میلیارد تومانی برخورد می کند می خواهم که مبارزه با فساد میلیارد دلاری را هم برای مردم توضیح دهد...اینکه هنوز بعد از گذشت چند سال برای ما روشن نیست آقایی که 2 میلیارد و 700 میلیون پول مردم را خورد و او را دستگیر کرده و حتی حکم اعدام هم برایش صادر شد و اکنون در زندان است الان، این پول کجاست و چه کسانی مسوول هستند و چرا آنهایی که در این زمینه نقش داشتند برای مردم توضیح داده نمی شود.»

*وعده‌های پوچ روحانی برای مبارزه با فساد

نگاه رایج روحانی در سخنرانیش در روز پرحاشیه یزد تمامی نداشت، او در ادامه سخنرانی خود بیان داشت: «می خواهم نهادهایی که بیش از 700 میلیون دلار بدهکارند به مردم توضیح داده شود و در همه این زمینه ها از وزیر نفت می خواهم که این آمار و ارقام را برای مردم روشن کند همچنین رییس بانک مرکزی را مسئول می کنم تا پرونده 2 میلیارد دلاری را به مردم گزارش کند و از دستگاه های نظارتی نیز می خواهم که سرنوشت 947 میلیون دلار را برای مردم روشن کنند.»

*تاکتیک تَکراری برای التهاب آفرینی

ساعاتی پس از این سخنرانی روحانی در  جلسه شورای اداری استان یزد بازهم همین تاکتیک را اجرا کرد و بیان داشت: «بعد از انتخابات 4 سال باید آتش‌بس اعلام شود، در زمان جاهلیت هم که همه با هم جنگ و درگیری داشتند، 4 ماه، ماه حرام بود و جنگ تعطیل می‌شد، اما گویا در کشور ما، ماه حرام هم نداریم».

مقایسه مردم کشورمان با مردمان عصر جاهلیت هم در نوع خود بی نظیر بود. به احتمال فراوان آقای رئیس جمهور فراموش کرده‌اند همین مردم به او رای داده‌اند و امام راحل در مورد مردم دوران معاصر ایران فرمود:«من با جرأت مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول الله- صلی الله علیه و آله- و کوفه و عراق در عهد امیرالمؤمنین و حسین بن علی- صلوات الله و سلامه علیهما- می باشند.»

محنت این نوع بر هم زدن آرامش اجتماعی جامعه در سخنان روحانی، آن هم قبل از گرانی بنزین محدود به سفر یزد نماند و در کسری از زمان نیز کرمان مکانی دیگر برای ادامه پروسه سخنرانی‌های التهاب آفرین روحانی بود.

*شنود؛ اسم رمز ادعایی برای پرت کردن حواس مردم

فردای همان روز سخنرانی در یزد، روحانی در مراسم افتتاح طرح های اقتصادی استان کرمان بدون در نظر گرفتن عدم ارتباط سخنانش با موضوع مراسم، گفت:

«هر کس نقصی دارد و  اگر شما در زندگی کسی شنود بگذارید در نهایت در زندگی آن فرد خطا پیدا می کنید، ادامه داد: دانشمندی می گوید اگر پدری برای پسر خود و یا برعکس، شنود بگذارد بعد از یک سال زندگی آنها به هم می خورد...خداوند ستارالعیوب است و چرا با پول مردم دستگاهی خریده می شود و سپس آن دستگاه را در زندگی و کار آنان می گذارند و اطلاعات جمع آوری می کنند،این راه نیست و نباید مردم را آزار دهیم و بر مبنای اخلاق اسلامی با هم رفتار کنیم و عیب ها را بپوشانیم که البته این به معنای عدم برخورد با جنایتکار و فاسد نیست. وقتی پرونده هست رسیدگی می کنیم اما یک زمانی می خواهیم پرونده بسازیم و رسیدگی کنیم که این بد است و اگر تصمیم بگیرم برای شما پرونده درست کنم و صاحب قدرت و تکنولوژی هم باشم برای شما پرونده درست می کنم.»

گویا رئیس جمهور فراموش کرده بود سخنانش در میان مدیران وزرات اطلاعات دولت متبوعش نیست بلکه در بین تعدادی از مهندسان و کارگران این طرح‌ها بوده است. 

با شروع دیماه فضای اعتراضی آذر ماه نیز مجدداً رو به آرامش می‌گذاشت که خبر شهادت سردار سپهبد حاج قاسم سلیمانی همه رو شوکه کرد و در ادامه آن نیز آن حضور دهها میلیونی در شهرهای مختلف آرامش نهایی را برای کشور به ارمغان آورد اما روحانی بازهم نتوانست از ظرفیت مشروعیت مدنی دولت استفاده کند و تنها پس از چند روز از ترور سردار ایرانی توسط آمریکا و غم حادثه سقوط هواپیمای اوکراینی پیکان حملات خود را به سمت شورای نگهبان نشانه رفت.

هرچند این اظهارات در چارچوب وظایف شخص رئیس جمهور و دولت نبود اما دخالت در وظایف قانونی نهادها و قوای دیگر جزئی از نطق‌های روحانی است.

*شورای نگهبان؛ سیبل جدید تفنگ روحانی

رئیس جمهور در دیماه و پس از ده روز پرحادثه در کشور بیان داشت:

«همه آنهایی که در این انتخابات نقش دارید از شما خواهش می‌کنم، آن جایی که روشن است تا صلاحیت فردی رد شود، آنرا رد کنید اما آن جاهایی که نامشخص است یا احتمالات ضعیف است، مردم را ناراحت نکنید، به مردم نگوییم که در برابر یک صندلی مجلس ۱۷ نفر، ۱۷۰ و یا۱۷۰۰ نفر کاندیدا هستند، ببینیم از چند جناح ۱۷۰۰ نفرکاندیدا هستند؟ ۱۷ نفر از چند جناح، از یک جناح؟ اینکه انتخابات نمی‌شود. مثل اینکه در مغازه‌ای از یک جنس، ۲ هزار عدد وجود داشته باشد. مردم تنوع می‌خواهند. بگذارید در میدان انتخابات همه احزاب و گروه‌ها شرکت کنند، قطعا ضرر نمی‌کنید. با یک جناح نمی‌شود، کشور را اداره کرد. کشور متعلق به همه است. اگر تمام ۸۳ میلیون متحد باشیم و یک نفر مخالف، باید تلاش کنیم آن یک نفر را هم جذب کنیم. یک نفر مخالف هم برای ما زیاد است در حالیکه شما یک جناح و جمعیت بزرگ را مخالف می‌کنید. باید حواسمان را جمع کنیم.»

*تذکر شش سال پیش عضو مجمع تشخیص مصلحت

مدل عصبانیت روحانی پیش از این مورد تذکر قرار گرفته بود. محسن رضایی در مناظرات انتخاباتی سال ۹۲ گفته بود که اگر بخواهد با این عصبانیت و داد و بیداد کردن سکان کشور را دست بگیرد خدا رحم کند به این کشور!

خسارت‌های این نوع بیانیات آقای روحانی به همین جا ختم نمی‌شود. بسیاری از توانمندترین مردم، جامعه و نهادهای حاکمیتی در گروه این نوع اظهار نظرهای رئیس جمهور دست‌خوش تغییر می‌شود. این روند در ماه‌های پایانی دولت تدبیر و ایمد می‌تواند ضربات جبران ناپذیری برای کشور در پی داشته باشد و به جای ساخت فضایی برای حضوئر حداکثری مردم تخم اختناق و نفاق را در کشور بپاشد.