به گزارش مشرق، فوتبال ما طی یکی، دو ماه اخیر به دلیل اتفاقات و حواشی زیادی که پیرامونش بوده در کانون توجه رسانه‌ها قرار گرفته است. از جدایی ویلموتس که مهدی تاج مدعی بود این مربی می‌تواند به تیم ملی کمک کند و قراردادش مثل کی‌روش نیست که در صورت فسخ مشکلی ایجاد شود تا استعفای رئیس فدراسیون و محرومیتی که کنفدراسیون آسیا برای تیم‌های ایرانی در نظر گرفت. به این مسائل باید به نیمکت بدون سرمربی تیم ملی هم اشاره کرد. جالب‌تر اینکه در حالی فدراسیونی‌ها دنبال انتخاب سرمربی تیم ملی قبل از برگزاری مجمع هستند که انگار برای‌شان خیلی مهم نیست که رئیس جدید فدراسیون با سرمربی منتخب آنها موافق نباشد. همه اینها دلیلی شد تا نظرات حشمت مهاجرانی را جویا شویم. سرمربی سابق تیم ملی معتقد است که در شرایط فعلی مربی داخلی بهتر از مربیان خارجی برای تیم ملی خواهد بود.

بیشتر بخوانید:

دبیاسی تنها یک امضا تا سرمربیگری ایران!

هنوز سرمربی تیم ملی معرفی نشده و هر روز در کنار دو، سه گزینه ایرانی نام مربیان خارجی هم به گوش می‌رسد. به نظر شما در شرایط فعلی مربی ایرانی بهتر است یا خارجی؟
در حال حاضر نظر من استفاده از مربی داخلی است. شما وقتی یک مربی خارجی می‌آورید در کنار او باید هزینه‌های حضور مترجم و چند دستیار همراه او را هم بدهید اما ما می‌توانیم با قراردادن یک مربی ایرانی بادانش و استفاده از چند کمک مربی خارجی در امور بدنسازی و تاکتیکی کادر بسیار قوی‌ای را تشکیل دهیم. قطعاً حضور مربی ایرانی که با آداب و فرهنگ ایرانی آشناست خیلی بیشتر می‌تواند به ما کمک کند. مربی خارجی برای شناخت فنی و روحی روانی بازیکنان و همچنین حریفان تیم ملی نیاز به زمان دارد اما ما در حال حاضر زمان نداریم که در اختیار مربیان خارجی قرار دهیم. من هم نام‌هایی مثل امیر قلعه‌نویی، علی دایی و ... را می‌شنوم که به اعتقادم گزینه‌های خوبی هستند. ما باید برای مربیان جوان مثل نکونام، کریمی و مهدوی‌کیاها بستر را فراهم کنیم تا آینده مربیگری فوتبال ما را بسازند. در مجموع به نظرم ما گزینه‌های داخلی خوبی برای هدایت تیم ملی در شرایط فعلی داریم.

در حال حاضر جدیدترین گزینه خارجی مطرح شده جانی دی‌بیاسی ایتالیایی است.
 من خیلی بعید می‌دانم که این مربی ایتالیایی انتخاب شود. شما اتفاقات بعد از کی‌روش و ویلموتس را ببینید. فوتبال ما امتحانش را پس داده و زمانی که پول نداریم به آنها بدهیم با چه منطقی باید باز هم سراغ مربیان خارجی برویم. فکر می‌کنم باید یک مربی برای فوتبال ایران انتخاب شود که حرفی برای گفتن داشته باشد. برخلاف صحبت برخی‌ها پیدا کردن مربی سخت نیست و بسیار آسان هم می‌توان مربی انتخاب کرد. همانطور که گفتم باید این تجربه برای فدراسیون مورد استفاده قرار بگیرد که اگر مثلاً من مربی شدم، برنامه‌ام مشخص باشد.

بعد از کناره‌گیری مهدی تاج، انتخاب جدید رئیس فدراسیون به اواخر اسفند ماه موکول شده است. سعید آذری مدیرعامل فولاد خوزستان از فوتبالی‌ها خواسته که در این انتخابات شرکت کنند اما همه می‌دانیم که یکی از شروط کاندیدا شدن داشتن 10 سال سابقه مدیریت است. در واقع با این شرط امثال دایی‌ها و مهدوی‌کیاها شانس کاندیدا شدن را ندارند.

 من هم فکر نمی‌کنم که جوانترهایی مثل دایی، کیا، استیلی و ... بتوانند کاندیدا شوند و حتی رأی بیاورند. به نظر من که امکان ندارد. مثلاً یکی مثل یحیی گل‌محمدی که همه عمرش را در زمین فوتبال بوده، کی زمان مدیریت داشته یا دایی، مهدوی‌کیا، کریمی و...

البته یک موضوعی هم مطرح است و اینکه مربیان جوان رزومه کافی را ندارند و به همین دلیل خیلی از مدیران با انتخاب آنها در واقع ریسک نمی‌کنند.

من دیروز با مربی تیم مشهد صحبت می‌کردم که به نظرم خیلی هم شجاعت و جسارت داشت که هدایت تیم را پذیرفت. اما خیلی از مربیانی که در جام جهانی حضور داشتند و به قول معروف دارای رزومه هم بودند به تیم‌های حوزه خلیج فارس آمدند اما موفق نبودند. بعضی از آنها که در جام جهانی هم به مقام رسیده بودند. خود من زمانی که سرمربی تیم جوانان شدم و چند دوره قهرمانی آسیا را به دست آوردیم، رزومه نداشتم. در آن زمان در دسته دوم مربیگری می‌کردم البته من به خاطر علاقه‌ای که به کار مربیگری داشتم در کلاس‌های زیادی در کشورهای مختلف شرکت می‌کردم.

به یحیی گل‌محمدی اشاره کردید. بازگشت او را به پرسپولیس چطور ارزیابی می‌کنید؟
 یحیی گزینه خوبی برای پرسپولیس بود و به اعتقاد من بدون مطالعه به پرسپولیس نیامد.

حتماً در جریان اعلام کنفدراسیون آسیا مبنی بر برگزاری بازی‌های خانگی تیم‌های ایرانی در خارج از کشور قرار دارید. آیا می‌توان به تضمین آنها برای میزبانی در بازی‌های برگشت باور داشت؟
 من هم شنیدم که این ضمانت را داده‌اند و خدا کند که این اتفاق گریبان تیم ملی ما را نگیرد. در حال حاضر این زنگ خطر به صدا در آمده و مسئولان فدراسیون از الان باید حواس‌شان جمع باشد و اجازه ندهند که آنها مشکلی را برای تیم ملی در بازی‌های مقدماتی جام جهانی و بخصوص دو بازی حساس مقابل بحرین و عراق به وجود بیاورند.

از بحث تیم ملی خارج شویم. از روز گذشته بازی‌های نیم فصل دوم لیگ آغاز شده است. با توجه به بازی‌های نیم فصل اول شما کدام تیم را مدعی قهرمانی می‌دانید؟
 از الان خیلی سخت است که در این باره با اطمینان صحبت کنیم. در نیم فصل اول دو تیم سپاهان و شهر خودرو فوتبال خوبی را ارائه می‌دادند. در واقع آنها خیلی از مسائل داخل زمین را رعایت می‌کردند. فضاسازی، پرسینگ، کارهای تاکتیکی و بازی هدفمند را همیشه از این دو تیم می‌دیدیم البته شهر خودرو کادرش تغییر کرده و مربیانش به پرسپولیس رفته‌اند اما سپاهان هنوز شانس خودش را حفظ کرده است. در فوتبال ایران قدرت‌ها آنقدر به هم نزدیک شده‌اند که این مسأله باعث شده هیچ بازی قابل پیش‌بینی نباشد. در نهایت هم می‌بینیم رقابت قهرمانی بین دو تیمی است که در جام حذفی هم برای کسب عنوان قهرمانی با یکدیگر رقابت خواهند کرد. البته اینکه چند تیم شانس قهرمانی دارند دلیل پیشرفت فوتبال نیست بلکه به بودجه باشگاه‌ها بازمی‌گردد. قبل از شروع لیگ برخی تیم‌ها با توجه به نیروی اقتصادی که دارند برای سقوط نکردن و برخی برای قهرمانی بسته می‌شوند. درصد تیم‌هایی که با وجود مشکلات مالی می‌توانند به رقابت بالای جدول بیایند، بسیار کم است.