کد خبر 1037169
تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۶:۲۰

دولت روحانی در حوزه سیاست خارجی و فرهنگی و اقتصادی و سیاسی، تماما به نسخه معیوب اصلاح طلبان عمل کرده و در مسیر هنجارشکنی و ساختار شکنی، غالبا چند قدم رادیکال تر از دولت خاتمی بوده است.

به گزارش مشرق، «محمد ایمانی» تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه ای در کانال تلگرامی خود نوشت:

مسئولیت ناپذیری اصلاح طلبان، برای اثبات بی کفایتی آنها کافی است. این طیف می گویند دولت اصلاح طلب نیست و ما نباید پاسخگوی عملکرد آن باشیم و حال آن که از چند جهت خلاف واقع می گویند.

اولا دولت روحانی در حوزه سیاست خارجی و فرهنگی و اقتصادی و سیاسی، تماما به نسخه معیوب اصلاح طلبان عمل کرده و در مسیر هنجارشکنی و ساختار شکنی، غالبا چند قدم رادیکال تر از دولت خاتمی بوده است.

ثانیا آنها در انتخابات سال 92 محمد رضا عارف و در سال 96 اسحاق جهانگیری را در میان نامزدها داشتند. و با این وجود، از روحانی حمایت کردند؛ از جمله به این دلیل که می دانستند نامزد های آنها بیش از 8 درصد رای ندارند.

در هر صورت، آنها چه در انتخابات 84 و 88 و چه در انتخابات 92 و 96 ریاست جمهوری و چه در انتخابات مجلس، به اندازه کافی نامزد داشته و مشخصا باید پاسخگوی عملکرد پر خسارت دولت در شش سال گذشته باشند.

ائتلاف آنها با دولت نیز در مجلس دهم، حائز اکثریت بود و به همین دلیل، در توجیه اجرای معیوب برجام (بدون حساب کشی از وزارت خارجه) و رای اعتماد به وزرا  و برنامه های دولت، به مطلوب خود عمل کردند. اما اکنون که فصل پاسخگویی به مردم است، از قبول مسئولیت شانه خالی می کنند.

دولت روحانی و ائتلاف امید در مجلس برآیند بده بستان اصلاح طلبان و مدعیان اعتدال است و این طیف نمی توانند از بار مسئولیت شانه خالی کنند. جالب این که روحانی و برخی مدیران نزدیک او، در مسئولیت گریزی و فرافکنی، با اصلاح طلبان مسابقه گذاشته اند!

انگار که کار در دولت و مجلس، به جای روحانی و جهانگیری و زنگنه و ربیعی و نوبخت و آخوندی و لاریجانی و عارف و تاج گردون و پزشکیان و مطهری، دست اجنّه بوده است!! واقعا چرا باید به چنین پشت هم اندازهایی اعتماد کرد و کار دست آنها سپرد؟!

این طیف سه دهه است که مظلوم نمایی در قبال بررسی صلاحیت نامزدها را بهانه ای برای اپوزیسیون نمایی، مظلوم نمایی و فرار از رویکرد ایجابی و مسئولانه نسبت به مردم  قرار داده اند و حال آن که طی چهار دهه گذشته به استثنای 8 سال، در صدر مناصب دولتی بوده اند.