به گزارش مشرق، «حسین شریعتمداری» در یادداشت روزنامه «کیهان» نوشت:
آموزگار از دانش‌آموزان پرسید؛ در میان حیوانات کدام حیوان از همه قوی‌تر است؟ یکی گفت؛ شیر، دیگری گفت پلنگ، آن دیگری فیل و تمساح و گرگ و... یکی از دانش‌آموزان دست بلند کرد و گفت آقا اجازه؟ مورچه!
به نظر من مورچه از همه حیوانات قوی‌تر است! همه بچه‌ها زدند زیر خنده و آموزگار رو به آن دانش‌آموز کرد و گفت: پسر جان! مورچه یکی از ضعیف‌ترین حیوانات روی زمین است که از شدت ناتوانی و کوچکی همه روزه تعداد زیادی از آنها، زیر دست و پای دیگران رفته و لگد مال می‌شوند. دانش‌آموز در پاسخ گفت؛ من با چشم خودم قدرت مورچه را دیده‌ام! دیروز یک مورچه وارد سوراخ پریز برق منزلمان شد و برادر بزرگم که جوان قوی‌هیکل و درشت‌اندامی است یک میخ را درون سوراخ پریز کرد که مورچه را بیرون بیاورد ولی مورچه چنان لگد محکمی به او زد که چند متر آن‌طرف‌تر پرت شد و به دیوار خورد و الان در بیمارستان بستری است! آموزگار برایش توضیح داد و گفت؛ ببین پسرم! برادرت با لگد مورچه پرتاب نشده، قدرت برق خانه خودتان او را پرت کرده است. اشتباه برادرت این بوده که می‌خواسته با میخ مورچه را بیرون بکشد!
چند سالی است که یک مشت مفسد اقتصادی مانند زالو به جان ملت افتاده و با مکیدن خون مردم، جان آنها را به لب رسانده‌اند. یک روز وارد بازار ارز می‌شوند و به دنبال آن افسار قیمت‌ها را پاره می‌کنند، روز دیگر به سراغ بازار مسکن می‌روند و قیمت مسکن و اجاره‌بها را چند برابر می‌کنند.
مایحتاج عمومی را احتکار می‌کنند، با زد و بند کالا وارد می‌کنند، کارخانه‌های بزرگ و مراکز تولید را به ورشکستگی می‌کشانند و در پی آن صدها و گاه میلیون‌ها نفر را به انبوه بیکاران می‌افزایند. ارز ۴۲۰۰ تومانی می‌گیرند و به جای واردات کالای مورد نیاز مردم، موز و سنگ‌پا و دسته‌بیل وارد می‌کنند و یا بی‌آنکه کالایی وارد کنند و یا مشکلی از صنایع و بازار کسب و کار را کم کنند، ارزهای بی‌زبان ملت مظلوم را در کشورهای دیگر سپرده‌گذاری می‌کنند. قیمت‌ها را به میل خود جهش می‌دهند. هزاران میلیاردتومانی که از کیسه ملت دزدیده‌اند را برای دزدی‌های بیشتر به کار می‌گیرند و...
تازه‌ترین جنایت این حرامخواران، احتکار ده‌ها میلیون ماسک و سایر اقلام بهداشتی است! آن هم در حالی که کشور با شیوع ویروس کرونا دست و پنجه نرم می‌کند و پزشکان و پرستاران و سایر کادرهای درمانی کشور ایثارگرانه به مقابله با آن برخاسته‌اند و احتکار کالای بهداشتی می‌تواند به بهای جان انسان‌ها تمام شود. جنایت این جرثومه‌های فساد و تباهی تا آنجا پیش می‌رود که جان وزیر محترم و فداکار بهداشت نیز به لب می‌رسد و در نامه‌ای سرگشاده (و نه محرمانه که مردم از آن بی‌خبر باشند) خطاب به آقای روحانی زبان به گلایه می‌گشاید که چرا این مافیای جنایتکار به حال خود رها شده است؟!
حالا نگاهی به سوی دیگر ماجرا بیندازید، آیا این «نامعادله» هیچ راه‌حلی ندارد و باید همچنان لاینحل باقی بماند؟! و آیا برای کشوری که مردمانش هشت سال با تمام قدرت‌های ریز و درشت دنیا جنگیده و از این آوردگاه سرافراز و پیروز بیرون آمده‌اند، تروریست‌های وحشی داعش را که از پشتیبانی بی‌پرده قدرت‌های بزرگ برخوردار بودند، به سختی قلع و قمع کرده‌اند، در اوج تحریم‌ها و دشمنی‌های بی‌وقفه دنیای استکبار، دستاوردهای خیره‌کننده علمی و تکنولوژیک داشته‌اند و... مقابله با یک مشت حرامخوار زالوصفت ناممکن است؟! به این فهرست که فقط اندکی از بسیارهاست نظری بیندازید!
ایران، دومین کشور دارای توانایی ساخت دریچه قلب در جهان است، دومین کشور در درمان تالاسمی با شیوه پیوند مغز استخوان، سومین تولیدکننده دکل‌های انتقال برق، رتبه دهم جهانی در فناوری لیزر، مقام دوم جهان در زمینه تولید نانو دارو، چهارمین کشور در تولید اتانول در دنیا، رتبه سوم جهان در صنعت سدسازی، نهمین کشور دارای چرخه کامل فناوری فضایی، دومین کشور دارای فناوری تولید پهپاد رادارگریز، اولین کشور تولیدکننده صنعتی بیوایمپلنت، چهارمین قدرت موشکی جهان، جزو ۱۰ کشور سازنده زیردریایی در جهان، تولیدکننده سریعترین اژدر رادارگریز در جهان، دارای مولفه استراتژیک خودکفایی در بنزین، پنجمین کشور برتر سازنده ربات انسان‌نما، چهارمین کشور صاحب فناوری ساخت نیروگاه خورشیدی در جهان، اولین سازنده استارتر هواپیما در غرب آسیا، چهارمین قدرت دریایی جهان، برخوردار از تکنولوژی ارسال ماهواره و موجود زنده به فضا و...
این همه فقط بخشی از توانمندی‌های علمی، تکنولوژیک و قدرت نظامی جمهوری اسلامی ایران است. با وجود این همه توانمندی در عرصه‌های مختلف، آیا شرم‌آور نیست که توان برخورد سخت و پشیمان‌کننده با یک مشت حرامخوار و مفسد اقتصادی را نداشته باشیم؟! آیا نمی‌توانیم چون صاعقه بر سر این جنایتکاران آدمکش فرود بیاییم و ایران اسلامی را از لوث وجود کثیف آنها پاک کنیم؟! خوشبختانه مدتی است که دستگاه قضایی به میدان آمده و عرصه را بر مفسدان تنگ کرده است ولی باید چهار چرخ کالسکه با هم بچرخند و دستگاه‌ها و مراکز و نیروهای دیگر نیز به صحنه آمده و دستگاه قضایی را یاری کنند. بدیهی است که در این میان نباید و نمی‌توان از همدست‌های قبیله حرامخوار که در برخی از کانون‌های نظام خزیده‌اند غافل بود، این جماعت اگرچه اندک و کم‌شمارند و با جرأت و بی‌آنکه قصد لاپوشانی در میان باشد می‌توان گفت اکثریت قریب به اتفاق مدیران و مسئولان کشورمان مؤمن و متعهد هستند ولی همین شمار اندک نیز خسارت‌آفرینند.
خدای مهربان اموات شما خوانندگان عزیز را غرق رحمت واسعه خود فرماید، مرحوم پدر نگارنده در این‌گونه موارد می‌گفت؛ بعضی‌ها آن‌قدر بی‌عرضه و بی‌دست و پا هستند که اگر سوار شتر هم بشوند، باز هم سگ، پاچه آنها را گاز می‌گیرد! مسئولان محترم چرا نباید جان‌برکفان نیروی انتظامی و بسیج و سپاه را به میدان آورند و با فرمان «آتش به اختیار» به آنان اجازه بدهند تا با کسب اطلاعات مردمی و بی‌آنکه به عبور از هزار توی اداری نیازی داشته باشند، این حرامخواران قاتل را قلع و قمع کنند؟!
و بالاخره حق با آن دانش‌آموز بود که مورچه را قوی‌ترین حیوانات می‌دانست و حق با او نبود اگر می‌دانست که قدرت واقعی به نیروی برق خانه خودشان تعلق دارد!