به گزارش مشرق، «رسول سنائی‌راد» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:
ویروس کرونا، گونه جدیدی از ویروس‌های قابل انتقال به انسان است که از آذرماه گذشته در منطقه ووهان چین پدید آمد که دو ویژگی ناشناخته بودن و شدت و سرعت فراگیری و شیوع آن موجب نگرانی جامعه بشری شده است. این ویروس با وجود هشدارها به سرعت مرزهای کشور چین را درنوردید و تاکنون مهمان ده‌ها کشور از جمله ایران عزیز ما شده و تعداد زیادی از هموطنان ما را آلوده و موجب مرگ ده‌ها نفر شده و تقریباً تمام سرزمین ایران اسلامی را درگیر کرده است. جالب اینکه این پدیده فاجعه‌آمیز، همکاران رئیس‌جمهور افراطی امریکا را به وجد آورده و همان‌ها که پیش از این از درگیر شدن اقتصاد چین با این معضل ابراز خوشحالی کرده بودند، از ورود این ویروس به ایران نیز به عنوان مکمل فشارهای حداکثری خرسند شده و نتوانسته‌اند شادمانی خود را پنهان سازند. طبیعی است در چنین شرایطی، تمامی علاقه‌مندان به سرنوشت کشور و دلسوزان واقعی مردم عزیزمان و هر صاحب وجدان و غیرت ایرانی برای ایجاد وحدت و همدلی و تقویت روحیه مردم در عبور از این چالش ملی کمک کرده و در کنار و همراه مردم باشد.
اما در همین اوضاع و شرایط شاهد کینه‌توزی و غرض‌ورزی بدون مرز و بی‌حساب و کتاب برخی تریبون‌ها و رسانه‌های آلوده به ویروس خیانت یا حماقت هستیم که همزبان با دشمنان قسم‌خورده مردم و کشورمان، به تولید و انتشار شایعه، سیاه‌نمایی، وارونه‌سازی و تحریف واقعیت‌های مربوط به این موضوع و ناامن‌سازی روانی در جامعه و حتی متهم سازی کشور در خارج از مرزها رو آورده‌اند.
مهم‌ترین محورهای القایی این تخاصم سیاسی-روانی عبارتند از:
۱- بی‌پروایی نظام جمهوری اسلامی ایران در ادامه تعاملات و مناسبات تجاری و گردشگری با کشور چین در پیوند با ملاحظات سیاسی که موجب ورود ویروس کرونا به ایران شده است.
۲- برخورد سیاسی مسئولان کشور با مسئله کرونا و مخفی‌کاری در اعلام به موقع اخبار آن و کانون اولیه و منشأ اصلی آن که به اشاعه آن به سایر نقاط کشور انجامیده است.
۳- کوتاهی و تقصیر مسئولان نظام در پیشگیری، مهار و مقابله با ویروس کرونا و درمان بیماران آن که موجب افزایش تعداد افراد درگیر و متوفا شده است.
گرچه القائات فوق، عمدتاً با هدف برانگیختن مردم علیه نظام و مسئولان و نوعی تسویه حساب سیاسی می‌باشد، اما پیامدهای ضمنی و ضدملی دیگری دارد که بعید است از چشم القاگران دورمانده باشد.
پیامدهای خطرناکی چون: ۱- ایجاد تشویش، وحشت و به‌هم ریختن آرامش روانی جامعه در داخل و ۲- لطمه به حیثیت و اعتبار کشور در خارج و مختل‌سازی مناسبات اقتصادی و تجاری با سایر کشورها.
پیامدهایی که نه تنها با منافع ملی کشورمان مغایرت دارد، بلکه به آسیب‌پذیری بیشتر مردم در برابر ویروس کرونا نیز کمک می‌کند. به علاوه ظلمی آشکار به مجموعه‌ای از خدمتگزاران در حوزه‌های اطلاع‌رسانی و بهداشت و درمان است که با تلاش شبانه روزی و اقداماتی جهادی و ایثارگرانه، خود را وقف کمک به مردم و مقابله با این تهدید ملی کرده‌اند؛ بنابراین خط القایی فوق که بوی خیانت می‌دهد گرچه در پیوند با کینه‌توزی و غرض ورزی، بعید است اصلاح شود، اما انتظار می‌رود از سوی تریبون‌ها و رسانه‌های منصف و همراه مردم به صورت منطقی پاسخ داده شود. واقعیت‌های زیر در پاسخ به آن خط القایی قابل توجه می‌باشد:
۱-صحت اخبار مربوط به ویروس کرونا و تلفات ناشی از آن مورد تأیید مراجع جهانی نیز بوده و هیچ‌گاه مخفی کاری از سوی هیچ مسئولی در دستور کار نبوده است.
۲- برای مهار و مقابله با این پدیده تمامی دستگاه‌ها و مراکز مسئول بسیج شده و برای پیشگیری و مقابله از هیچ اقدامی دریغ نشده است.
۳- آلودگی بسیاری از کشورهای منطقه و بالاتر از آن اروپا، نشان می‌دهد انتقال این ویروس فراتر از هر ملاحظه سیاسی و تجاری است و هیچ مرز جغرافیایی و سیاسی نمی‌توانسته مانع آن باشد.
۴- خوشبختانه در کشورمان ظرفیت‌ها و توانمندی‌های مناسب بهداشتی و درمانی برای مهار و مقابله وجود داشته و پس از عبور از شوک اولیه، مقدمات پاسخگویی به نیازهای بهداشتی و درمانی به سرعت در حال گسترش است.
البته نمی‌توان انکار کرد که در این میان برخی غفلت‌ها، سوءاستفاده‌ها و فرصت‌طلب‌هایی هم محتمل است که جلوه‌های زشت و قابل سرزنش آن در احتکار و گرانفروشی برخی اقلام بهداشتی و یا پاسخگویی مناسب برخی مراکز درمانی دیده شده است، اما جلوه‌های زیبا و ستودنی وظیفه‌شناسی، فداکاری و ایثار جامعه پزشکی و پرستاری در کار جهادی و شبانه‌روزی آنان در مراکز درمانی و همچنین توزیع رایگان و صلواتی اقلام بهداشتی از سوی افراد و مراکز مختلف را هم باید دید و یادآور شد که جلوه‌های عظمت ملت بزرگ ایران به حساب می‌آید.
این جلوه‌ها باید برجسته شود تا عظمت ملت شریف ما در سایر کشورها و جوامع دیده شده و کشورمان مورد تعظیم قرار گیرد.
آخر اینکه آنچه مسلم است، در آرامش و نشاط و اطمینان و امید، نیازهای بدیهی مردم عزیزمان برای عبور از این وضعیت خطیر، اما کوتاه به حساب می‌آیند که انتظار می‌رود توسط دوستان و دوستداران واقعی آن‌ها تقویت شود و این شاخصه‌ای گویا و محکم برای شناخت دوست و دشمن در شرایط خطر و آزمون به حساب می‌آید.