در دوره کرونا، خدا را شکر کشور ما کمبود مواد خوراکی و بهداشتی روبه‌رو نشد و خیلی زود بازار به حالت عادی درآمد.از آن طرف ما شرقی هستیم و روحیه همدلی و نوع‌دوستی در ما قوی‌تر از غربی‌هاست.

به گزارش مشرق، دو سال قبل به خاطر دخترانش راحیل و لیا، تصمیم گرفت زندگی در ایالت ماسوچوست آمریکا را رها کند و به همراه خانواده‌اش به ایران برگردد. عباسلو که به‌زودی مدرک تخصص غدد خود را دریافت می‌کند در آمریکا زندگی خوبی داشت و در رفاه مناسبی زندگی می‌کرد و خودش و همسرش درآمد قابل قبولی هم داشتند اما راحیل که به سن تکلیف رسید، با چالش‌های متفاوتی در زندگی اجتماعی‌اش روبه‌رو شد و همین باعث شد تا مژگان عباسلو برای زندگی به ایران برگردد تا دخترانش در محیطی زندگی کنند که فرهنگش شبیه اصل زندگی آنهاست.

عباسلو در دو ماهی که کرونا در کشور ما شیوع یافته در بیمارستان ولایت، قزوین مشغول طبابت است و به گفته خودش پنج روز اول عید را کلا در بیمارستان بوده و بعد از آن هم سر شیفت‌هایش به بیمارستان رفته و به مداوای بیماران مبتلا به کرونا می‌پردازد. او می‌گوید: بعد از این که اعلام شده کرونا به ایران هم رسیده و آمار مبتلایان روز به روز بیشتر می‌شد، همه بخش‌های بیمارستان ولایت به‌جز بخش بیماران مبتلا به سرطان برای پذیرش بیماران کرونایی آماده شد و این وضعیت همچنان پابرجاست.
 کرونا را جدی بگیرید

وقتی به عباسلو می‌گویم حالا که کرونا تقریبا در کشورمان مدیریت شده، حرفم را قطع می‌کند و می‌گوید: این نگرش اشتباهی است که باعث می‌شود مردم، کرونا را که بسیار خطرناک و کشنده‌ است، جدی نگیرند.کرونا در هیچ‌ کجای دنیا کنترل نشده و هر لحظه امکان دارد فردی درگیر آن شود. بهترین راه برای مبتلا نشدن، رعایت بهداشت فردی و اجتماعی و فاصله‌گذاری ایمن است. دست‌هایتان را مرتب بشویید و اصلا به صورتتان دست نزنید و تا جایی که امکان دارد در خانه بمانید و در اماکن پررفت و آمد تردد نکنید. مهم‌تر این‌که اصلا کرونا را شوخی نگیرید. ما در بیمارستان مشغول به کار هستیم و با چشم خود دیده و می‌بینیم که کرونا چقدر خطرناک و همه‌گیر است و باید تا جایی که می‌توان از خود در مقابل این ویروس مراقبت کرد.

عباسلو می‌گوید: اوایل مسؤولان کرونا را جدی نگرفتند، قبل از این نارس و سارس شیوع پیدا کرده بود اما ایران را درگیر نکرد برای همین مسؤولان بهداشتی تصور می‌کردند که کرونا هم در ایران شیوع پیدا نخواهد کرد و زمانی که تعداد مبتلایان زیاد شد نه مسؤولان و نه کادر درمان و نه مردم آمادگی روبه‌رو شدن با آن را نداشتند. در این مرحله بیمارستان‌ها و کادر درمانی بیشترین آسیب را دیدند. ما آن زمان حتی لباس مناسب و ماسک و دستکش نداشتیم و شرایط خیلی وخیم بود و ساعت به ساعت تعداد مبتلایان بیشتر می‌شد. اما به مرور مدیریت شرایط بهتر شد. اما کادر درمان نه روز داشتند و نه شب. روزها و شب‌های بسیار سختی را گذراندیم. برای همین الان که تردد مردم زیاد شده، نگرانی ما هم بیشتر شده. اگر تعداد مبتلایان کم شده به‌دلیل همکاری خوب مردم در ایام تعطیل نوروز و در خانه ماندن بود. الان مردم بنا به شرایط کاری و اقتصادی باید به سر کارهایشان برگردند اما خطر کرونا کمتر نشده و باید به‌شدت مراقب بود و همه توصیه‌ها را جدی گرفت.

 جای خالی نگاه منصفانه به حرفه پزشکی
به عباسلو می‌گویم، با شیوع کرونا و این که مردم با چشم خود دیدند که کادر درمانی برای نجات مردم ایثار می‌کنند، قدردانی از پزشکان و پرستاران هم آغاز شد و مردم به شیوه‌های مختلف قدردانی خود را نشان دادند.به‌خصوص در شبکه‌های اجتماعی.این قدردانی چقدر در روحیه کادر درمانی تاثیرگذار بود؟ این شاعر می‌گوید: راستش را بخواهید تا قبل از کرونا جریان تخریب پزشکان شکل گرفت و روز به روز هم پررنگ‌تر شد.در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها تصویری که از ما به نمایش گذاشته شد این بود که ما مردمانی هستیم که پول مفت می‌گیریم و دستمزدمان سود خالص است و کلاهبرداریم و... بدون این که در نظر گرفته شود که یک پزشک و متخصص چقدر از عمر خود را صرف درس خواندن می‌کند از این که بگذریم محیط کار پزشکان چگونه است، استرسی که دارند به چه میزان است؟

وقتی با سلامت افراد و جان مردم سروکار داری، یعنی همه عمرت در اضطراب می‌گذرد.کادر درمان در بیمارستان‌هایی مشغول به کارند که آلوده است، در همه شرایط آلوده است و در زمان شیوع بیماری‌هایی مانند آنفلوآنزا این آلودگی بیشتر می‌شود.بسیاری از پزشکان با بیمه‌های مختلف همکاری می‌کنند که سهم آنها خیلی دیر پرداخت می‌شود.بسیاری از همکارانم طلب‌های زیادی از بیمارستان‌ها دارند.اما با همه این‌ها مالیاتی که می‌دهند، پلکانی است.در دوره شیوع کرونا، مردم به چشم دیدند که کادر درمان چگونه از جان خود در بیمارستان‌ها مایه می‌گذارند و قدردانی‌ها شروع شد،اما به نظرم این‌ها مقطعی است و با فروکش کردن بیماری دوباره تفکر مردم درباره پزشکان مثل سابق می‌شود چون سم‌پاشی درباره این حرفه خیلی زیاد بود.امیدوارم نگاه‌ها به حرفه پزشکی منصفانه باقی بماند و از مردم صمیمانه تشکر می‌کنم که در دو ماه اخیر به شیوه‌های مختلف از کادر درمان قدردانی می‌کنند و باعث قوت قلب ما می‌شوند.

 تحریم‌ها ما را قوی کرد
از عباسلو می‌پرسم، شما سال‌های زیادی در آمریکا زندگی‌ کرده‌اید و با شرایط زندگی در این کشور آشنایید و از رفاه مردم آنجا را با چشم دیده‌اید اما شیوع کرونا، بخش پنهان آمریکا و اروپا در شرایط بحران را نشان داد و کمبودهای که مردم با آن روبه‌رو شدند و بقیه ماجراها.در مقایسه با آمریکا و اروپا ، ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
این پزشک می‌گوید: واقعیت این است که تحریم‌ها هر چند بسیار زیاد و آسیب‌زاست و کشور ما را بشدت تحت فشار گذاشته، اما همانقدر هم ما را قوی کرده. در دوره کرونا، خدا را شکر کشور ما کمبود مواد خوراکی و بهداشتی روبه‌رو نشد و خیلی زود بازار به حالت عادی درآمد.از آن طرف ما شرقی هستیم و روحیه همدلی و نوع‌دوستی در ما قوی‌تر از غربی‌هاست.

در آمریکا صاحب‌خانه با مستاجرش بسیار دوست است اما این رفاقت باعث نمی‌شود که اجاره خانه دیر شود.این که بگویی این ماه نمی‌توانم اجاره بدهم در آمریکا معنی ندارد.اگر شرایط اقتصادی‌ات خراب شود باید به دولت اطلاع دهی تا موقتا جایی برای اقامت در اختیارت بگذارد.این که از فروشگاه نسیه بخری و بگویی مثلا ماه آینده طلبت را می‌دهم باز هم بی‌معنی است.روابط انسانی در کشور ما خیلی قوی‌تر از آنجاست و یکی از دلایلی که ما به ایران برگشتیم همین بود.اما این را هم اضافه کنم که سلبریتی‌های ایرانی در هر رشته‌ای مردود دوران کرونا شدند.سلبریتی‌های جهان خیلی موثرتر ظاهر شدند هم کمک مالی کردند و هم برای روحیه دادن به مردم در شرایط قرنطینه اقدامات تحسین برانگیزی انجام دادند.

*جام جم