به گزارش مشرق، روزنامه خبر ورزشی نوشت: فیروز کریمی با همه فوتبالی‌های ایران فرق دارد. در آن سال‌هایی که مربیگری بیشتر در مدیریت خلاصه می‌شد، آقا فیروز با تمرینات و نگاه فنی خود چند سر و گردن جلوتر از هم‌نسلان خود بود و زمانی که کسی چیزی از روانشناسی نمی‌دانست، این فوق لیسانس روانشناسی در فوتبال عملاً چنین می‌کرد. فیروز کریمی، رکورددار تعداد تیم در فوتبال ایران، حالا برای ماجرای لیگ نوزدهم هم نظری متفاوت با بقیه دارد.
آقا فیروز کجا هستید؟
در قرنطینه، مثل بقیه مردم کنار خانواده و منتظریم هر چه زودتر ان‌شاءا... شر این ویروس منحوس از سرمان کم شود.
میان راهکارهایی که برای لیگ نوزدهم و ۹ هفته باقی مانده مطرح شده شما کدام یک را ترجیح می‌دهید؟
هیچ‌کدام! به هر طریق و هر شکل من مخالف برگزاری بازی‌ها در این شرایط هستم.
چطور؟
ببین اینکه بگوییم از نفرات تست کرونا می‌گیریم و بازی را بدون تماشاگر می‌گذاریم سوای لطمه‌ای که به روح فوتبال می‌زند اصلاً شدنی نیست. شما در شرایط مسابقه هزار لحظه ناخودآگاه داری، مثلاً فوتبالیست معروف تیم بزرگ هر کس به او بخورد تا بلند نشود و پیشانی‌اش را به پیشانی او نچسباند و زهر چشمی از او نگیرد، اصلاً ول‌کن معامله می‌شود؟
خداوکیلی نه! محرومیت هم او را از این کار باز نداشته!
خب به همین راحتی ویروس قابل انتقال است. من مربی لب خط با بازیکن و همکارم، آن توپ جمع‌کن، آن پلیس مأمور نظم، آن پزشک و بهیار و راننده آمبولانس، داوران و ناظران، مسئولان برگزاری مسابقه و زمین، نمایندگان فدراسیون، مدیران و اعضای باشگاه و تدارکات و شما رسانه‌ها. همه با هم حدود ۵۰۰ نفر می‌شویم که در هر بازی حضو داریم. اگر یکی ناقل باشد و به من پیرمرد بدهد تکلیف چیست؟
ولی بالاخره چه؟ کرونا که حالا حالاها هست!
خب فوتبال نباشد. برخی فقط از دید مسائل مالی به قضیه نگاه می‌کنند و اینکه ضرر باشگاه‌ها چه می‌شود. مگر تمام ثروت دنیا ارزش جان یک انسان را دارد؟ الان همین امروز «باوی» شاگرد سابق من در استقلال اهواز فوت نکرد؟ چه چیزی جای یک انسان را پر می‌کند؟ برای مسئله مالی هم من راهکار دارم.
چه راهکاری؟
وزارت ورزش مگر پول از بیت‌المال نمی‌گیرد؟ پس پول خود ما ملت ۸۰ میلیونی است و قرض و گدایی هم نیست. به اندازه همان پولی که به ویلموتس دادند و آمد از ۴ بازی دوتا را باخت و یک ماه در ایران گردش کرد و رفت، همان را خرج فوتبال این مملکت کنند. به هر باشگاه لیگ برتری ۸ میلیارد، لیگ یکی ۴ میلیارد، لیگ دومی ۲ میلیارد و لیگ سه یک میلیارد بدهند و به ما مربیان و بازیکنان هم بگویند هر چه تا الان گرفتید همان است. مابقی هزینه‌هایی که قرار بود در این فصل خرج تیم شود را با این پول بگذارند برای فصل بعد.
فصل بعد که در همان مرداد یا شهریور قرار بود شروع شود؟
بله، حالا هر وقت کرونا رفت و شرایط عادی شد. آخر الان اگر بخواهیم بدنسازی کنیم و فشرده ۹ هفته بازی کنیم، کی بازیکن ریکاوری و نقل و انتقالات و دو ماه تمرین برای فصل بعد کند؟
تکلیف این ۲۱ بازی لیگ نوزدهم چه می‌شود؟
این ۲۱ هفته از مسابقه فوتبال ایران پاک شود و در شروع دوباره فوتبال لیگ نوزدهم را از اول استارت بزنیم. یعنی برگردیم به تابستان ۹۸ و همه لیگ‌ها را با همین تیم‌ها شروع مجدد کنیم. انگار بین لیگ هجدهم و نوزدهم به جای ۳ ماه یک سال فاصله افتاده و آسمان به زمین نمی‌آید.
پرسپولیسی‌ها قطعاً با این طرح مخالفند!
آقا شما روی کاغذ جلوی اسم پرسپولیس بنویس ۲۰ جام قهرمانی، چه چیزی در واقعیت تغییر خواهد کرد؟! شرایط خود پرسپولیس بهتر می‌شود؟ بدهی‌ها از بین می‌روند؟ از خود بازیکنان و مربیان پرسپولیس بپرسید ۱۰۰ تا جام قهرمانی در ایران و آسیا را می‌خواهند یا نجات جان یک انسان؟ شک نکنید همه می‌گویند جان انسان، چون بالاترین ارزش است و ثروت و شهرت دو عالم هم جای جان انسان را نمی‌گیرد. چه ارزشی دارد که شما ۲۰ جام داشته باشی، ولی یک انسان ویروس بگیرد و بمیرد؟ کل فوتبال جهان به جان «محسن باوی» می‌ارزید؟!
خود شما کی به فوتبال برمی‌گردید؟
ان‌شاءالله با ریشه‌کن شدن بیماری. فوتبال برای سلامتی و شادی انسان‌هاست. باید زنده باشید و زنده بمانید تا از فوتبال بتوانید لذت ببرید. ارزش جان انسان را ندارد و با هیچ رقم و افتخاری نمی‌توان جان آدم‌ها را مقایسه کرد.