کد خبر 1072339
تاریخ انتشار: ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۱۵:۳۲

رحیم زهیوی، ستاره سابق تیم استقلال خوزستان در چهارمین سالگرد قهرمانی این تیم در لیگ برتر می‌‎گوید امیدوار است یکبار دیگر با همبازیان سابقش در یک تیم حضور داشته باشد.

به گزارش مشرق، 4 سال پیش در چنین روزی تیم استقلال خوزستان عنوان قهرمانی لیگ پانزدهم را در رقابت با پرسپولیس تهران به دست آورد. آبی پوشان اهوازی در میزبانی از ذوب آهن اصفهان با دو گل رحیم زهیوی به برتری رسیدند و پرسپولیس که در ورزشگاه آزادی موفق شد راه آهن تهران را با نتیجه دو بر یک از پیش رو بردارد اما با تفاضل گل کمتر از دستیابی به عنوان قهرمانی بازماند.

رحیم زهیوی درباره قهرمانی استقلال خوزستان که یک فصل قبل از آن تا پلی آف پیش رفته بود، گفت: یادم است که می‌گفتند تیم ما سقوط می‌کند و از ابتدای لیگ کسی برای ما شانسی قائل نبود. یکسری بازیکن در فولاد نوین بود و 5 - 4 بازیکن در آن تیم بودند که فوق العاده بودند و به لیگ برتر هم صعود کردند. من از این سمت هم آقای گل لیگ یک شده بودم. در آن گروه هم عیسی آل کثیر آقای گل شده بود. 

آقای بختیاری زاده و پورموسوی با من تماس گرفتند که اگر می‌توانم به استقلال خوزستان منتقل بروم. از سایپا پیشنهاد داشتم و حتی قرارداد داخلی هم امضا کرده بودم اما ترجیح دادم به استقلال خوزستان برسم. هیچکس فکر نمی‌کرد که ما جزو 5 تیم اول باشیم اما این لطف خداست و تمام بچه‌ها آن فصل تلاش کردند.

حتی در بازی سپاهان ما تلاش هم کردیم اما فوتبال است و یک تلنگری برای ما بود. بعد از آن تلاش کردیم و رفته رفته نتایج خوب گرفتیم تا بتوانیم در کنار هم یک تیم منسجم تشکیل بدهیم. در آن تیم به نظرم هیچ تاکتیک و کار گروهی نداشتیم و ما فقط دلی بازی می‌کردیم. اگر شاید دوباره همان تیم را کنار هم جمع کنید به قهرمانی نرسیم اما قول می‌دهم که جزو پنج تیم اول باشیم. 

الان اکثر بازیکنان همان تیم پرادعا شدند و شاید تلاش کردن آنها مانند قبل نباشد اما هنوز هم می‌توان روی آنها حساب باز کرد چون بازیکنانی که از آن تیم به فوتبال ایران معرفی شدند در اکثر تیم‌های مطرح حضور دارند و نقش پررنگی هم دارند. باز هم می‌گویم که آن تیم هیچ کار خاصی انجام نمی‌داد و تمام هرچه اتفاق افتاد دلی بود و خدا به ما کمک کرد.

بیشتر بخوانید:

فیلم/ مصدومیت شدید رحیم زهیوی و انتقال به بیمارستان

برد مقابل پرسپولیس و سپاهان

درست یادم نمی‌آید اما فکر می‌کنم مرحوم هادی نوروزی باید در آن بازی اخراج می‌شد؛ منظورم این است که او بود یا یک بازیکن دیگر اما باید از زمین اخراج می‌شد. پیمان شیرزادی هم که روی مرحوم نوروزی خطا کرد باید اخراج می‌شد اما قبلش یک صحنه‌ای بود که نمی‌دانم محسن مسلمان بود یا نه که روی روح الله سیف اللهی خطا کرد و باید اخراج می‌شد. 

این نظر من است که قهرمانی آن سال حق پرسپولیس نبود و این حق ما بود که به جام قهرمانی برسیم. همه این رامی‌دانند که آن سال قهرمانی برای ما بود و پرسپولیس هیچ حقی نداشت. موضوع متفاوت است، اگر امسال را بخواهند بگویند من قبول دارم که پرسپولیس باید قهرمان شود چون در صدر جدول 10 امتیاز فاصله دارد ولی آن سال حق پرسپولیس نبود.

پیراهن مشکی پورموسوی

پیراهن مشکی؟ چرا این پیراهن پس زمانیکه ایشان در فولاد بود نتوانست کاری بکند؟ چرا در سال دوم با استقلال خوزستان آقای پورموسوی نتوانست با سحر و جادو قهرمان شود؟ یا همینطور لیگ قهرمانان آسیا. شاید دعا کردن اثری داشته باشد اما با دعا کردن تیمی قهرمان نمی‌شود. من حقیقتا موردی از سحر و جادو ندیدم. بله آقا سید پیراهن مشکی برتن می‌کرد اما اثری از جادو نبود.

مثلا آقای پورموسوی پیراهن مشکی می‌پوشد یا میلاد میداوودی را می‌دانم که برای روز مسابقه یک کفش مشخص را می‌پوشد. مورد اینطور فراوان است؛ مثلا رضا نوروزی با یک کفش خوب بازی می‌کرد و آن را می‌پوشید. آقای پورموسوی اینطور می‌گفت که با پیراهن مشکی که دکمه سفید دارد حال خوبی دارد. این جادو یا خرافات نبود. این یک نوع اعتقاد و اعتماد به نفس است. به نظرم پورموسوی با پیراهن مشکی دکمه سفید حالش خوب می‌شود. به نظرم او از این اعتقاد استفاده کرده و شاید اگر آن پیراهن را دوباره بپوشد دیگر آن اتفاقات نیفتد.

خاطرات جذاب در استقلال خوزستان

یک خاطره جذاب از بازی پایانی لیگ دارم که مقابل ذوب آهن آقای گل محمدی خیلی علاقه داشت به پرسپولیس کمک کند. ذوب آهن طوری بازی می‌کرد که انگار دنبال قهرمانی بود. به نظرم گل محمدی در آن بازی سنگ تمام گذاشت و خیلی خوب بازی کردند اما خدا هوای مارا داشت. واقعا متوجه می‌شدیم که ذوب آهن برای برد آمده بود آن هم به خاطر پرسپولیس !

یک خاطره خیلی خوب اینکه پرسپولیس بازی‌اش طوری بود که اگر راه آهن سقوطش مسجل شده بود راحت 8-7 گل در آن بازی می‌زد. اما بازی طوری شده بود که اگر راه آهن می‌برد می‌توانست که در لیگ بماند. به نظرم این لیگ یک دوره‌ای بود که به همه تیم‌ها درس بدهد و همه می‌خواستند تلاش کنند تا به موفقیت برسند. راه آهن جنگنده بازی می‌کرد و مقابل ما هم آقای گل محمدی خیلی استرس داشت. به هر حال همه دیدند که از آن سال به بعد پرسپولیس قهرمان می‌شود و چه در فوتبال ایران و آسیا باید به آن احترام گذاشت. 

مثلث خط حمله رویایی استقلال

امیدوارم که یکبار دیگر آن مثلث شکل بگیرد. نمی‌دانم در موردآن روزها چه بگویم چرا که چشم بسته در زمین یکدیگر را پیدا می‌کردیم و همشهری بودیم. دل‌های ما با یکدیگر یکی بود و دوست داشتیم کارهای بزرگی کنار هم انجام بدهیم که الان هم می‌گویم امیدوارم یکبار دیگرآن مثلث برگردد. 

سرنوشت استقلال خوزستان

به نظرم سرنوشت استقلال خوزستان عجیب و غریب نیست و این به مسئولان ربط داشت که بخواهند این تیم را سروسامان بدهند. تیم‌هایی مانند برق و فجر شیراز هم در لیگ بودند اما سقوط کردند چرا که مدیریت درست و حسابی نداشته‌اند. به جای اینکه بخواهند بازیکنان را حفظ کنند، آنها را به راحتی از دست می‌دهند. این تنها مربوط به خوزستان نیست و قرار بود کل ایران به عنوان نماینده ایران در آسیا پشت ما باشند اما این چنین نبود.

اشتباه کردم!

اشتباه کردم و الان هم می‌گویم و فردا هم می‌گویم. بزرگترین اشتباه من این بود که بعد از قهرمانی در استقلال خوزستان ماندم و سال بعدش هم به قطر نرفتم. از استقلال و پرسپولیس پیشنهاد داشتم و باز هم اشتباه کردم. امیدوارم که خداوند یک فرصت دیگری به من بدهد تا بتوانم خودم را اثبات کنم. این در سر من وجود دارد و این انگیزه را در خودم می‌بینم که برگردم به استقلال یا پرسپولیس! احساس می‌کنم که می‌توانم چنین کاری انجام بدهم.

کرونا

از خدا می‌خواهم این ویروس کرونا تمام شود و برود تا مردم به زندگی عادی خود برگردند و حتی اگر فوتبال هم برگزار نشد، اشکالی ندارد. امیدوارم که هرچه زودتر این ویروس از بین برود و مردم بتوانند راحت زندگی کنند.

منبع: ایلنا