اذعان بهزاد نبوی به "تحریم انتخابات از سوی اصلاح‌طلبان"، نشان داد که این مقوله واقعیت دارد و بایستی پیش از انتخابات مورد رصد تحلیلگران و امعان‌نظر رجال سیاسی قرار می‌گرفت...

سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. هر روز ۰۷:۳۰ با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

*** 

مرثیه‌ای برای "تحریم خاموش انتخابات"

بهزاد نبوی، از چهره‌های ستادی جریان اصلاحات در بخشی از یک مصاحبه که خبرگزاری تسنیم آنرا منتشر کرد، با انتقاد از تحریم انتخابات از سوی برخی گروه‌های اصلاح‌طلب گفته است: برخی از اصلاح‌طلبان بر این باور بوده و هستند که کاهش مشارکت مردم در انتخابات مشروعیت آن را زیر سؤال خواهد بود در حالی که برای یک جریان اصلاحی که معتقد به حفظ اصل نظام و طبعاً مشروعیت آن و نهادهای تحت پوشش نظام است علی‌القاعده نباید کاهش مشروعیت انتخابات که به تضعیف نظام منجر می‌شود، خشنودکننده باشد".

او می‌افزاید: ثانیاً  تاریخ انتخابات در جمهوری اسلامی نشانگر آن است که هیچ دوره‌ای به‌جز دوره اخیر مشارکت کمتر از 50 درصد نبوده است که در استاندارد جهانی نشانه عدم مشروعیت نظام نمی‌باشد حتی با مشارکت 42 درصدی این دوره از مجلس نیز در استاندارد جهانی قابل قبول است لذا تشویق مردم به عدم مشارکت یا حتی سکوت در این زمینه تنها سودش شکست اصلاح‌طلبان و میانه‌روها بوده و خواهد بود. "[1]

*متأسفانه طراحی بزرگ اصلاح‌طلبان برای "تحریم خاموش انتخابات"؛ در قبل از انتخابات مورد رصد آنها که باید، قرار نگرفت و توانست در کنار کارنامه بد اصلاح‌طلبان در اجرائیات کشور؛ سبب‌ساز تشویق کسانی از مردم به عدم حضور در انتخابات شود و کاهش مشارکت را رقم بزند.

ما در قبل از انتخابات و در قالب ده‌ها گزارش پیرامون این تحریم و این حرکت خدعه‌آمیز، به فضل الهی مطالب فراوانی را به مخاطبان محترم عرضه کردیم و به اطلاع آنها رساندیم که اصلاح‌طلبان با طرح جمله "رأی می‌دهیم اما لیست نمی‌دهیم"! چگونه مشغول تشویق به عدم حضور مردم در انتخابات هستند. [2]

این پروژه که حمایت لیدر اصلاح‌طلبان و شورایعالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان را نیز با خود داشت [3] هیچ هدفی غیر از کاهش دادن مشارکت مردم در انتخابات و به تبع آن تقلّا برای مشروعیت‌زدایی از نظام اسلامی نداشت.

کار به آنجا رسید که حتی کسانی از اصلاح‌طلبان مثل تاجزاده و محسن صفایی‌فراهانی صراحتا اعلام کردند که رأی نمی‌دهند.

در این میان البته حزب کارگزاران و کسانی دیگر از اصلاح‌طلبان در انتخابات مشارکت جستند که در مابه‌اِزای این حضور، کسانی در جناح مقابل و در میان خواص کشور تصور کردند که این به معنی حضور چپ‌ها در انتخابات است... اما حقیقت این نبود و فرمان اصلی و سیاست کلی همان بود که توسط لیدر اصلاحات و شعسا اعلام شده بود و البته به هدف شوم کاهش مشارکت نیز نائل شد.

بدیهیست که اگر توجهات لازم به این مسئله مبذول شده بود و موجی از تقبیح اقدام جریان چپ در کشور به راه افتاده بود؛ بسا که شاهد اتفاقات تلخ نبودیم و در کمترین نتیجه، عاملان کاهش مشارکت که وضع موجود نیز ارمغان همان‌ها بود؛ مجبور به پاسخگویی در پیشگاه مردم می‌شدند.

قبل از بهزاد نبوی، محسن هاشمی نیز طی سخنانی گفته بود: اصلاح‌طلبان با عدم مشارکت در انتخابات "بی‌نتیجگی" خود را پوشش دادند. [4]

***

کارنامه انقلاب در برخورد با فساد و شیطنت جریان چپ

اگر اصلاح‌طلبان در حکومت علی(ع) می‌زیستند!

نجفقلی حبیبی، از  فعالان اصلاح‌طلب طی یادداشتی در شماره پنجشنبه گذشته روزنامه دولتی ایران با اشاره به روش حکومتداری امیرالمؤمنین(ع) و عزم آن امام همان برای بسط عدالت نوشته است:

"در کشور ما نیز به لطف برقراری جمهوری اسلامی بسیاری از این اصول در قانون اساسی و قوانین جاری تجلی یافته‌اند. با این حال متأسفانه در اجرا چنان که باید به این اهداف دست نیافته‌ایم و شاهد واقعیت‌های غیرقابل دفاعی همچون فساد هستیم. حال آنکه حضرت علی وجود مخبران امین و راستگو را نه برای رصد مخالفان بلکه برای نظارت بر مسئولان و گماشتگان حکومت به فرمانداران خود توصیه می‌کند.

این است که تحقق حکومت عدل علی تنها به حرف و در گرو قوانین ابتر مانده و سازمان‌های ناظر جامانده از انجام وظایف‌شان نیست. خوب است در این روزهای ضربت خوردن و شهادت همه ما به نحوه انجام وظایف‌مان و انطباق آن با الگوی کاملی که از امیرالمؤمنین در اختیار داریم بیندیشیم و به اصلاح امور بپردازیم."[5]

*آقای حبیبی نیز متأسفانه مثل سایر دوستان خود! این حقیقت را به مردم نمی‌گویند که حتی در حکومت امیرالمؤمنین(ع) هم فساد رخ داد. [6]

حقیقتی که مقام معظم رهبری نیز در بیانیه گام دوم خود به آن اشاره کردند.

حقیقت این شیطنت فلسفی و تاریخی باید مشخص شود که چرا کسانی با انکار تاریخ؛ به مردم نمی‌گویند که فساد از آنجا که یک امر نفسانی است؛ همواره و در هر حکومتی رخ داده و حکومت ضد فساد حکومتی نیست که در آن هیچ فسادی رخ ندهد بلکه حکومتی است که هرگز با فساد سازش نکند و برای برچیدن بسترهای آن، تقلایی همیشگی داشته باشد.

مقوله‌ای که شاهدیم نظام جمهوری اسلامی ایران، کارنامه‌ای مطلوب در قبال آن دارد و هیچ جرم کشف شده‌ای نیست که مجرمان آن در سرپنجه قانون و عدالت نظام جمهوری اسلامی گرفتار نشده باشند.

یعنی سؤال اینجاست که اگر اصلاح‌طلبان در حکومت امیرالمؤمنین(ع) یا امام مجتبی (ع) نیز حضور می‌داشتند آیا به صرف وقوع چند فساد؛ بلافاصله از غیر قابل دفاع بودن کارنامه حکومتی آن امامان همام هم سخن می‌گفتند!؟

غیر از این حقایق که به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان برای دمیدن بر آتش "فتنه اقتصادی" آنها را انکار می‌کنند؛ بیان این نکته نیز حائز اهمیت است که چنین یادداشتی در روزنامه ارگانی منتشر شده که صاحب‌اختیار بیش از 95 درصد بودجه و اجرائیات کشور است و عمده مفاسد رخ داده در کشور نیز در تیول او رخ می‌دهد.

این هم‌داستانی، محل تأملات بسیاری است...

***

1_ https://tn.ai/2265314

2_ mshrgh.ir/1035158

3_ mshrgh.ir/976402

4_ mshrgh.ir/1052469

5_ http://www.irannewspaper.ir/newspaper/page/7347/1/543257/0

6_ mshrgh.ir/1072074

برچسب‌ها