وی با تاکید بر برنامهریزیهای موجود برای توسعه بیشتر این هتل بینظیر در آینده نزدیک گفت: ساخت شش اتاق صخرهای دیگر در این هتل در دست اقدام است که اردیبهشت ماه و پیش از آغاز سفرهای تابستانی گردشگران از آنها بهرهبرداری میشود.
محمدی هتل لاله کندوان را بینظیرترین هتل صخرهای جهان توصیف کرد و گفت: بخشهای جدید با اعتباری بالغ بر پنج میلیارد ریال ریال ساخته شده است.
وی ارزش افزوده سرمایهگذاری در گردشگری روستای کندوان را بسیار بالا عنوان کرد و افزود: چند منطقه ویژه در آذربایجانشرقی برای گردشگری این استان حیاتی هستند که حتی توانایی پوشش دادن کل درآمد صنعت توریسم استان را دارند.
مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری استان آذربایجان شرقی گفت: روستای کندوان یکی از مهمترین مناطق نمونه گردشگری استان است که ارزش افزوده و درآمدهای حاصل از گردشگری در آن حتی توانایی تامین کشور را هم دارا هستند.
محمدی با بیان اینکه در چند سال اخیر رونق زیاد و قابل توجهی در روستای تاریخی کندوان و منطقه صورت گرفته خاطر نشان کرد: در تلاش هستیم تا امکانات تفریحی و گردشگری و زیرساختهای این روستای شگفت انگیز را توسعه دهیم.
وی افزود: سرمایهگذاریهای قابل توجهی از سوی دولت نهم و دهم در این روستا انجام شده که ساخت مسیر کمربندی، روستایی برای اسکان ساکنان، سیستم فاضلاب اصولی، کفسازی و نورپردازی تنها بخشی از این اقدامات هستند که در قالب پلان مدیریتی ثبت جهانی روستای کندوان تدوین شده بودند.
محمدی اظهار امیدواری کرد، با اتمام تامین زیرساختهای مورد نیاز، کندوان به عنوان برجستهترین روستای صخره ای جهان سال 2014 به عنوان یکی از نامزدهای ثبت در فهرست آثار جهانی یونسکو معرفی میشود.
رئیس شورای ثبت آثار تاریخی و فرهنگی استان خاطرنشان کرد: از رسانه ها و مطبوعات استان به ویژه صدا و سیمای ملی انتظار داریم همانطور که در ثبت جهانی بازار تبریز سازمان میراث فرهنگی را یاری کردند، در زمینه سازی و اطلاع رسانی پیرامون روستای تاریخی کندوان نیز ما را همیاری کنند.
محمدی همچنین با تاکید بر اینکه زندگی در روستای کندوان باید ادامه یابد، گفت: هرکسی از ساکنان این روستای صخره ای بخواهد می تواند به زندگی خود در این روستا ادامه دهد اما زمینه انتقال را برای ساکنانی که تمایل به سکونت در روستای تازه تاسیس را داشته باشند فراهم میکنیم.
وی تصریح کرد: به تدریج زمینه تبدیل روستای تاریخی و شگفت انگیز کندوان به موزه، اماکن اقامتی ویژه و نمایشگاه فراهم میشود.
روستای تاریخی کندوان در 50 کیلومتری جنوب غربی تبریز؛ یکی از روستاهای دهستان سهند است که در 18 کیلومتری جنوب اسکو، در دامنه سرسبز سلطانداغی واقع شده است.
این روستا طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1375، 137 خانوار و 750 نفر جمعیت دارد که به کار کشاورزی و دامداری و صنایع دستی اشتغال دارند. آنچه به کندوان هویت باستانی داده وجود 117 خانوار و منزل مسکونی در درون تودههای مخروطی و هرمی شکل صخرهای است. روستاییان کندوان داخل این تودهها برای خود خانه مسکونی، آغل، انبار و کارگاه ایجاد کردهاند.
این روستا در شمالغرب ایران واقع در ارتفاعات کوه سهند با قدمتی 700 ساله یکی از جذابترین مکانهای دیدنی و شگفتیهای ایران به شمار میرود که به دلیل شکل خانههای آن که به مانند کندوی عسل در دل کوه کنده شدهاند به آن روستای کندوان میگویند، در حال حاضر کندوان تنها روستای زنده صخرهای جهان است که زندگی طبیعی مردم در آن جریان دارد.
کتاب «کندوان» سومین روستای صخرهای جهان منتشر شده که به چگونگی تشکیل منازل صخرهای و کرانهای کلهقندی این روستای شگفتانگیز اشاره شد و بیان گردید که در دنیا روستای صخرهای وجود دارد که اولین آن روستای «گورمه» ترکیه دومی داکوتای آمریکا و سومی نیز «کندوان» ایران است با این تفاوت که دو روستای صخرهای در ترکیه و آمریکا خالی از سکنه هستند ولی در «کندوان» زندگی جریان دارد و از این بابت کندوان اولین روستای صخرهای زنده جهان محسوب میشود.
بافت قدیمیترین روستای کندوان که یکی از زیباترین و منحصر بهفردترین روستاهای تاریخی کشور و تنها روستای زنده صخرهای محسوب میشود، هماکنون با ساخت و سازهای جدید در این روستا که متفاوت با بافت گذشته است با تهدیدی جدی روبهرو شده است.
وجود آب معدنی، خانههای منحصربه فرد، درههای سرسبز و خرم، آب و هوای مطبوع و لبنیات و عسل مرغوب کوهستان، سبب جذب تعداد کثیری مسافر از نقاط دور و نزدیک به این روستا به خصوص در فصول مساعد سال میشود.
این روستا به سبب ویژگی معماری صخرهای و بافت مخصوص آن در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. تودهها و گدازههای مذاب آتشفشانی، به وسیله باد، برف و باران در طی هزاران سال متمادی شکل گرفته و به این فرم درآمده است، کرانها در تابستانها خنک و در زمستانها گرم است.
در کندوان؛ شکل خارقالعاده و چشمگیر و خاص طبیعت است که انسان را به سوی خود کشید، به خصوص انسانی را که سرگردان گشته و برای دفاع از زندگی خود در جستجوی پناهگاه امنی است، در این مورد احتمالا حمله مغولان سبب شد که مردم روستاهای اطراف و بخصوص «حیله ور» از موقعیت طبیعی کرانها استفاده نموده به تدریج درون کرانها را خالی کرده و در آنها مستقر شوند.
بدین ترتیب هم خود را از نظر مقابله با بیگانگان در امان دیدند هم سکونت در کرانها را در تابستان و زمستان برای مقابله با سرما و گرما کاملاً مطبوع یافتند.