به گزارش مشرق، اوایل بهمن ماه سال گذشته بود که دو پرتابگر دیسک کشورمان یعنی حسین رسولی و بهنام شیری برای برپایی اردوی آماده سازی سه ماهه راهی کشور بلاروس شدند تا خود را زیر نظر یک مربی خارجی آماده مسابقات کسب سهمیه المپیک کنند، اما شیوع ویروس کرونا اردوی آنها را تحت تاثیر قرار داد و عدم بازگشت رسولی یکی از این ملی پوشان به ایران نیز حواشی زیادی به وجود آورد.
بیشتر بخوانید:
ابهام در بازگشت ملی پوش دوومیدانی از بلاروس
در حالی که بلیت برگشت به ایران این دو ورزشکار فراهم شده بود و باید به کشور باز می گشتند، اما رسولی تصمیم گرفت این کار را انجام ندهد و بحث ازدواج و ماندن در این کشور را مطرح کند. رسولی که سابقه قهرمانی در جوانان آسیا را دارد و مدتی را در ایران بدون مربی و توجه کار می‌کرد، راهی بلاروس شد تا شاید بتواند سهمیه ورودی المپیک 2020 را کسب کند، اما شیوع ویروس کرونا همه چیز را تغییر داد و در نهایت به اینجا ختم شد که او فعلا ماندن در آن کشور را به بازگشت به ایران ترجیح داده است.
هرچند فدراسیون تمام تلاش خود را برای بازگرداندن رسولی به کار گرفت، اما ظاهرا پدر او بدش نمی‌آید که پسرش در این کشور بماند و تمرین کند. پدر رسولی معتقد است در ایران شرایط تمرین، اردو و مربی برای وی فراهم نیست و اگر 6 ماه در بلاروس بماند، سهمیه را کسب می‌کند و حتی به سکوی المپیک هم می‌رسد.
پدر این پرتابگر دیسک تلویحا بحث تغییر تابعیت را هم مطرح و مسئولان ورزش کشور را تهدید می کند که اگر مدال می خواهند باید رسولی را حمایت کنند. او بحث عدم اعتماد و زیر پا گذاشتن قوانین را رد می‌کند و معتقد است چون پسرش استعداد دارد باید حمایت شود.
گفت‌وگوی ابوالفضل رسولی پدر حسین رسولی را در زیر می‌خوانید:
برخی عنوان کردند حسین در مصاحبه اخیرش گفته بعد از مدال المپیک به ایران باز می گردم، آیا صحت دارد؟
هرکسی برداشت‌های خودش را انجام می‌دهد و یک سری حرف‌هایی که زده می‌شود تناقض دارد. پسرم عاشق شده و خواسته در بلاروس بماند و در حال حاضر نیز کارهای ازدواجش را انجام می‌دهد، اما هنوز این اتفاق رسمی نشده است. حسین هر زمانی هم که بخواهد به ایران باز می‌گردد. اگر ازدواج کند شهروند آن کشور می‌شود و مشکل خاصی نیست.
آیا در این مورد با فدراسیون صحبت شده است؟
هم خود حسین هم من به فدراسیون دوومیدانی نامه زدیم و شرایط را گفته‌ایم. پسرم وطنش را دوست دارد و منتها معتقد است با شرایط فعلی نمی‌تواند با تمرین در ایران به سهمیه المپیک و مدال برسد. آنجا شرایطش از لحاظ تمرینی و مربی بهتر بوده و هزینه ها هم تقریبا برابر است. کل هزینه های او در آنجا ماهی 1500 دلار است. تنها خواسته ما از وزارت ورزش کمیته ملی المپیک و فدراسیون همین است که در آنجا برای المپیک تمرین کند. از مسئولین ورزش کشور هم می‌خواهیم این لطف را در حق ورزش ایران و ما بکنند. خود من تاکنون هزینه زیادی برای حسین انجام داده‌ام تا اینجا برسد و در حال حاضر هم ماهی 3 میلیون تومان قسط می‌دهم. او قهرمان آسیا بوده و استعداد زیادی دارد.
درست است که قهرمان جوانان آسیا شده، اما رکوردی در رده بزرگسالان ندارد و مگر نمی‌توان روی آن حساب کرد؟
این موضوع را قبول دارم. شما ببینید با چه امکاناتی قهرمان آسیا شده است؟ مگر اردوی برون مرزی و مربی خارجی داشت؟ او تنها با 6 ماه تمرین در داخل کشور مدال طلا گرفت. اگر حسین استعداد نداشت، مربی بلاروسی هیچ وقت برایش وقت نمی‌گذاشت. آنها بهتر از ما ورزشکارمان را می‌شناسند. او 100 درصد در المپیک مدال می‌آورد و مربی‌اش هم به این موضوع اعتقاد دارد و می گوید حسین را با رکورد 73 متر تحویل می‌دهم. کارشناسان ورزش هم به توانایی او اذعان دارند و اگر هم افتخاری کسب شود، برای ایران خواهد بود.
فدراسیون یک بار به او اعتماد کرد و به اردوی بلاروس اعزام کرد اما او با عدم بازگشتش اعتماد را از بین برد و قوانین را زیر پا گذاشت، چطور انتظار دارید یک بار دیگر این اتفاق بیفتد؟
پسرم قوانین را زیر پا نگذاشت. شما ببینید جوایز قهرمان آسیا که حدود 20 سکه بود، هنوز پرداخت نشده و دیگر با چه امیدی ادامه دهد؟ با شرایط ورزش ایران امکان دسترسی به مدال و افتخارآفرینی برای او وجود ندارد. حسین تمام سختی‌هایی خودش و پدرش را دیده و می‌خواهد نتیجه بگیرد. حالا فرض کنید به ایران می‌آمد در این صورت خبری از تمرین و اردو و مربی نبود و باید خانه نشین می‌شد. فدراسیون می‌گفت پول اردو و مربی ندارد. بعد از قهرمان آسیا 8 ماه در خانه خوابید و هیچ توجهی به او نشد. متاسفانه سه ماه مانده به مسابقات آسیایی می‌گویند برو در آسیا اگر مدال گرفتی 50 میلیون تومان می‌دهیم. مگر در سه ماه می‌توان کاری انجام داد. مشکلات که یک روزه نبوده است. کارشناسان ورزش این حرف من را تایید می کنند که در آنجا شرایط تمرین بهتر از اینجا فراهم است. متاسفانه مدیریت ورزش دوومیدانی خوب نبوده است.
پس شما معتقدید اتفاقات گذشته باعث شده حسین در بلاروس بماند؟
بله. نتیجه شرایط 5، 6 سال گذشته ورزش باعث شده که چنین تصمیمی گرفته شود. بی توجهی‌های کوچک جمع شده و به اینجا ختم می‌شود. اگر مسئولان ورزش دوست دارند کسب سهمیه و مدال المپیک گرفته شود، خواهش می‌کنم که برای او هزینه و حمایت کنند. ماهی 1500 دلار هم واقعا پولی نیست. اگر هم این اتفاق قرار نیست بیفتد، تصمیم دیگری باید بگیریم.
فکر می‌کنید مسئولان ورزش درخواست شما را قبول کنند؟
اگر مدال می‌خواهند باید این کار را انجام دهند! در غیر اینصورت اگر مجبور شود برای کشور دیگری مسابقه دهد و مدال بگیرد، نباید دنبال مقصر باشند! خواهش می‌کنم نگذارید این استعداد از دست برود. حالا اگر عاشق شده نباید حاشیه سازی شود. اتفاق خاصی نیفتاده و نباید آن را بزرگ کنیم. هر پدری دوست دارد فرزندش را در آغوش بگیرد و خود من آنقدر دلم برایش تنگ می‌شود که کم مانده سکته کنم!
با این شرایط خود شما دوست دارید در بلاروس بماند؟
حرف من این است با شرایط حال حاضر ورزش کشور حسین به المپیک و مدال نمی‌رسد، مگر اینکه آنجا بخواهد در بلاروس تمرین کند. او در شرف ازدواج است و وقتی فدراسیون با مربی اش قرارداد ببندد، با همسرش به ایران می‌آیند و اینجا تمرین می‌کنند.
خود شما اگر کسی از اعتماد تان سوء استفاده کند باز هم به او اعتماد می‌کنید؟
من باشم این ریسک را انجام می‌دهم، چون آینده ورزشکار را می‌دانم و چنین ورزشکاری را حمایت می‌کنم و حاضرم ضمانت بدهم که اگر حسین نتیجه نگرفت تمام هزینه ها را خودم پرداخت کنم. اگر هم قبول نکنند، احتمالا باز هم مانند گذشته خودم او را با وام و قرض و حتی فروش خانه حمایت می‌کنم تا نتیجه بگیرد. خود من ولایی هستم و برادرم هم جانباز است و تا آخرین لحظه برایش هزینه می‌کنم تا برای ایران مدال بگیرد، اما اگریک هزارم درصد نتوانم شاید برای کشور دیگر مسابقه دهد و آن وقت دیگر دست من نخواهد بود. اولویت ما ایران است و ایران. محبت مردم ایران با پول خریداری نمی‌شود.
آخرین بار چه زمانی با مسئولان فدراسیون صحبت کردید؟
10، 15 روز قبل بود که سراغ حسین را از من گرفتند. بعد از آن یک نامه به فدراسیون و کمیته ملی المپیک زده‌ام و فعلا پاسخ نداده‌اند. تنها درخواست من این است که حسین را برای ایران نگه دارید.
ظاهرا او مشکل سربازی هم دارد.
خیر. او دانشجو بوده و دو سال هم معافیت تحصیلی دارد.
پس با این شرایط بعید است که حسین به ایران بیاید.
همانطور که گفتم او در حال انجام کارهای ازدواج است. البته فعلا هم پرواز نیست و شاید هم بیاید و ماندنش هم قطعی نیست. بحث‌هایی هم که در مورد پناهندگی می‌شود درست نیست. اون شهروند بلاروس می‌شود، اما تابعیتش همچنان ایرانی است.