مشرق- امام رضا علیه السلام:
خداوند عزّوجل پس از پیامبری و دوستی، امامت را در مرتبه سوم به ابراهیم خلیل اختصاص داد و این را فضیلتی قرار داد که او را بدان مشرّف گردانید و با آن ستودش و فرمود: من تو را پیشوای مردم گردانیدم . ابراهیم خلیل علیه السلام از سرِ شادی عرض کرد: «فرزندانم را هم»؟
خداوند در پاسخ او فرمود: «پیمان من ستمکاران را در بر نگیرد». بدین ترتیب با این آیه، امامت هر ستمگری را تا روز رستاخیز باطل گرداند و امامت، تنها در برگزیدگان خواهد بود. سپس خداوند او را چنین گرامی داشت و امامت را در نسل او که اهل طهارت و برگزیدگی بودند، قرار داد و فرمود: «و به او اسحاق و فرزند زاده‌ای چون یعقوب را بخشیدیم و همه را از شایستگان گردانیدیم و همه را پیشوایانی ساختیم که به امر ما هدایت می کردند و انجام دادن کارهای نیک و بر پای داشتن نماز و دادن زکات را به آنها وحی کردیم و همه پرستنده ما بودند.


متن حدیث:


الإمام الرضا علیه السلام: إنَّ الإِمامَةَ خَصَّ اللّه ُ عَزَّوجَلَّ بِها إبراهیمَ الخَلیلَ علیه السلام بَعدَ النُّبُوَّةِ و الخُلَّةِ، مَرتَبَةً ثالِثَةً، و فَضیلَةً شَرَّفَهُ بِها و أشادَ بِها ذِکرَهُ، فَقالَ: «إنّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ إمامًا»، فَقالَ الخَلیلُ علیه السلام سُرورًا بِها: «و مِن ذُرِّیَّتی»؟ قالَ اللّه ُ تَبارَکَ وتَعالی: «لا یَنالُ عَهدِی الظّالِمینَ * » . فَأَبطَلَت هذِهِ الآیَةُ إمامَةَ کُلِّ ظالِمٍ إلی یَومِ القِیامَةِ، و صارَت فِی الصَّفوَةِ . ثُمَّ أکرَمَهُ اللّه تَعالی بِأَن جَعَلَها فی ذُرِّیَّتِهِ أهلِ الصَّفوَةِ و الطَّهارَةِ، فَقالَ: «و وَهَبنا لَهُ إسحاقَ و یَعقوبَ نافِلةً وکُلاًّ جَعَلنا صالِحینَ * و جَعَلناهُم أَئِمَّةً یَهدونَ بِأَمرِنا و أوحَینا إلَیهِم فِعلَ الخَیراتِ و إقامَ الصَّلاةِ و إیتاءَ الزَّکاةِ و کانوا لَنا عابِدینَ *

*سوره بقره، آیه 124/ سوره انبیاء آیه 72 و 73

«امالی صدوق، ج1، ص 537_ اصول کافی، ج1،ص199 _ کمال الدین : 676 / 31»