کد خبر 1090894
تاریخ انتشار: ۱۳ تیر ۱۳۹۹ - ۲۳:۳۰

مسئله بر سر این است که آیا پمپئو به برنامه خود برای طرح و رأی‌گیری قطعنامه پیشنهادی‌اش در شورای امنیت ادامه می‌دهد یا نه.

به گزارش مشرق، «نعمت‌الله عبدالرحیم‌زاده» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:

نشست شورای امنیت سازمان ملل روز سه شنبه ۳۰ ژوئن برای بررسی گزارش شش‌ماهه‌ای بود که از سوی آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل و در مورد نحوه اجرای قطعنامه ۲۲۳۱ به شورا ارائه می‌شد. این جلسه برخلاف جلسات معمول شورا حضوری نبود بلکه به دلیل شیوع ویروس کرونا به صورت مجازی تشکیل شد و از قبل هم انتظار می‌رفت موضوع جلسه محدود به گزارش گوترش نشود و بحث مستقیماً به موضوع تحریم تسلیحات متعارف علیه ایران کشیده شود و همچنین شد.

این تحریم طبق قطعنامه ۲۲۳۱ به مدت پنج سال بعد از اجرای برجام منقضی می‌شود و به این ترتیب، تحریم مذکور باید خود به خود در ۱۸ اکتبر یا کمی بیشتر از سه ماه و نیم دیگر پایان یابد و امریکا به دنبال تمدید نامحدود این تحریم است، اما نتیجه این نشست یک شکست تمام عیار برای امریکا است.

باید گفت که وزیر خارجه امریکا مایک پمپئو مسئولیت برنامه تمدید تحریم تسلیحاتی علیه ایران را به عهده گرفته و قبل از این نشست قطعنامه پیشنهادی امریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی را بین اعضای شورا توزیع کرده بود و در این نشست هم تمام تلاش خود را کرد تا دیگر اعضا را ترغیب به همراهی با خود کند. در واقع، این نشست حکم آزمایشی برای قطعنامه پیشنهادی او بود تا معلوم شود آیا کشور دیگری مخصوصاً متحدان سنتی اروپایی حاضر به همراهی با امریکا خواهند شد یا نه.

پاسخ به طور کلی منفی بود تا جایی که روزنامه نیویورک‌تایمز به نقل از تحلیلگران نوشت: «مقاومت در مقابل درخواست پمپئو نه تنها از سوی رقبای امریکا نظیر چین و روسیه بلکه از سوی متحدان کلیدی هم دیده شد که نشان می‌دهد امریکا حتی در مورد ایران دچار انزوایی فزاینده شده و نفوذش کاهش یافته است.» هرچند واکنش اروپایی‌ها دوپهلو بود و همین نیز نشان می‌دهد که هنوز از مخالفت با امریکا واهمه دارند، اما برای حفظ پوسته برجام هم که شده حاضر نشدند با قبول درخواست پمپئو به طور کامل و تا این حد علنی به برجام پشت کنند.

اکنون مسئله بر سر این است که آیا پمپئو به برنامه خود برای طرح و رأی‌گیری قطعنامه پیشنهادی‌اش در شورای امنیت ادامه می‌دهد یا نه. مخالفت با او در این نشست نشان داد که آرای مخالف آن قدر هست که روسیه یا چین دیگر نیازی به استفاده از حق وتوی خود برای رد آن قطعنامه نداشته باشند.

گام بعدی پمپئو اجرای مکانیزم ماشه یا اصطلاحاً «snapback» برای بازگشت سریع تحریم‌های سازمان ملل است که با ۲۲۳۱ معلق شده بودند، اما نماینده‌های چین و آلمان در این جلسه تأکید کردند که امریکا چنین حقی ندارد، چنان که نماینده‌های فرانسه و بریتانیا هم از این موضع حمایت کردند. این موضع مخالف امریکا از سوی هر دو طیف کشورهای رقیب و متحد سنتی نشان داد که تمام برنامه پمپئو و دستگاه دیپلماسی امریکا برای تمدید تحریم تسلیحات متعارف علیه ایران یا بازگشت تحریم‌های سازمان ملل با مخالفت جمعی دیگر اعضای دائم شورای امنیت روبه‌رو می‌شود و اگر بخواهد بیشتر از این اصرار بورزد تنها به انزوای بیشتر امریکا در این شورا دامن زده است.

همچنان که هنری روم، تحلیلگر ارشد ایران در گروه اوراسیا، به نیویورک‌تایمز گفته است: «این نشست تصویر واضح دیگری را از انزوای واشنگتن در خصوص ایران نشان داد همچنان که واشنگتن طی سه سال گذشته و برای خروج دیگر امضاکنندگان از توافق هسته‌ای شکست خورده است.»