به گزارش مشرق به نقل از نیویورک تایمز، همه گیری کووید۱۹ یکی از بزرگترین چالش های پیش روی پزشکی نوین است پزشکان و محققان مشغول بررسی درمان و داروهای مختلف هستند تا بتوانند جان انسان های مبتلا به این بیماری را نجات دهند و یا حتی از شیوع آن جلوگیری کنند.
در همین راستا فهرستی از بحث برانگیزترین درمان ها برای ویروس کرونا تهیه شده است.
بیشتر بخوانید:
مهمترین نکات استفاده از کولرهای آبی در دوران کرونا
هر چند شواهد زیادی وجود دارد که آنها تاثیرگذار هستند، اما تحقیقات درباره این درمان ها هنوز در مراحل اولیه است.
در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای کووید۱۹ وجود ندارد و حتی برخی از داروهایی که به نظر می رسد نوید بخش باشند، فقط به گروهی از بیماران کمک می کنند. باید منتظر تایید آنها در آزمایش های آینده بود.
درهمین راستا این نشریه فهرستی از داروها و درمان های مختلف و میزان کارآمدی آنها را منتشر کرده است:
رمدیسیویر: شواهد نویدبخش، اجازه استفاده اضطراری دارد
رمدیسیویر نخستین دارویی بود که اجازه استفاده اضطراری از سازمان غذا و داروی آمریکا برای مقابله با کووید۱۹ دریافت کرد. این دارو اجازه نمی دهد ویروس تکثیر شود. رمدیسیویر در اصل برای درمان ابولا و هپاتیت سی ساخته شده بود. نتایج آزمایش های اولیه آن روی بیماران مبتلا به کووید ۱۹ که در بیمارستان بستری شده بودند، نشان داد این دارو مدت زمان بهبود را از ۱۵ به ۱۱ روز کاهش می دهد.
فاوی پیراویر: شواهد ضد ونقیض
این دارو در اصل برای مقابله با آنفلونزا توسعه یافته و اجازه نمی دهد ویروس مواد ژنتیک خود را کپی کند. اما تحقیقی کوچک در ماه مارس نشان داد این دارو در درمان ویروس کرونا تاثیر گذار است. با این وجود نتایج یک آزمایش بالینی بزرگتر در این باره هنوز مشخص نیست.
EIDD-۲۸۰۱ : شواهد ضدونقیض
این مورد نیز دارویی است که در اصل برای مقابله با آنفلونزا توسعه یافته و آزمایش آن روی سلول ها و حیوانات نتایج نوید بخشی داشته است. این دارو هم اکنون روی انسان آزمایش شده است.
ترکیبات ACE۲ :شواهد ضد و نقیض
ویروس کرونا برای ورود به سلول باید قفل آن را باز کند. قفل سلول معمول با چسبیدن یک پروتئین انسانی به نام ACE۲باز می شود. در همین راستا محققان پروتئین های مصنوعی ACE۲ را توسعه دادند تا سلول های ویروس کرونا را فریب دهند.نتایج آزمایش این پروتئین های مصنوعی روی سلول های نوید بخش بوده اما هنوز روی حیوانات یا انسان ها آزمایش نشده است.
لوپیناویر و ریتوناویر: ناکارآمد
۲۰ سال قبل سازمان غذا و دارو آمریکا این ترکیب را برای درمان ایدز تایید کرد. در این اواخر محققان نیز ترکیب این دارو را برای جلوگیری از تکثیر ویروس کرونا استفاده کردند. اما نتایج آزمایش های بالینی روی بیماران ناامید کننده بود. در اوایل جولای نیز سازمان جهانی بهداشت آزمایش این ترکیب روی بیماران بستری در بیماران را معلق کرد.
هیدروکسی کلروکین و کلروکین: ناکارآمد
شیمیدانان آلمانی در دهه ۱۹۳۰ میلادی کلروکین را به عنوان دارویی برای مقابله با مالاریا توسعه داند. یک نسخه رقیق تر این دارو به نام هیدروکسی کلروکین در سال ۱۹۴۶ میلادی ساخته شد و برای درمان بیماری هایی مانند آرتروز به کار گرفته شد. با شروع همه گیری ویروس کرونا محققان متوجه شدند هر دو دارو از تکثیر ویروس کرونا در سلول ها جلوگیری می کند. چند تحقیق کوچک روی بیماران نشان داد استفاده از هیدروکسی کلروکین برای درمان کووید۱۹ نوید بخش است. سازمان جهانی بهداشت نیز در ماه مارس تحقیق تصادفی برای بررسی تاثیرگذاری این دارو انجام داد. در این میان دونالد ترامپ نیز هیدروکسی کلروکین را در کنفرانس خبری یک دارو تاثیرگذارمعرفی کرد. سازمان غذا و دارو آمریکا به طور موقت اجازه استفاده اضطراری از این دارو را صادر کرد. اما نتایج تحقیقات نشان داد هیدروکسی کلروکین به بهبود مبتلایان به ویروس کرونا کمک نکرده یا از ابتلای افراد سالم به این بیماری نیز پیشگیر نکرده است.
پلاسمای خون افراد بهبود یافته: شواهد ضد و نقیض
یک قرن قبل پزشکان پلاسمای خود افراد بهبودیافته از آنفلونزا را جدا کردند. این پلاسما مملو از آنتی بادی بود و به افراد مبتلا کمک کرد تا بهبود یابند. اکنون محققان سعی دارند این استراتژی را برای مبتلایان به کووید۱۹ نیز به کار ببرند. نتایج آزمایش های اولیه پلاسمای خون افراد بهبود یافته از کووید۱۹ نویدبخش بوده و سازمان غذا و داروی آمریکا اجازه داده تا این روش درمانی برای افرادی که به شدت بیمار هستند استفاده شود.
آنتی بادی های تک تاگی: شواهد ضدونقیض
پلاسما حاوی آنتی بادی های مختلف است که برخی از آنها به ویروس کرونا حمله می کنند و برخی این قدرت را ندارند. محققان درهمین راستا قدرتمندترین آنتی بادی ها در برابر کووید۱۹ را بررسی کردند. کپی های مصنوعی از این مولکول ها که به آنتی بادی های تک تاگی معروف است را می توان به طور انبوه تولید و به بیماران تزریق کرد. آزمایش های ایمنی در این خصوص تازه آغاز شده و چند ماه طول می کشد.
اینترفرون ها: شواهد ضد و نقیض
اینترفرون ها مولکول های سلول های بدن انسان هستند که به طور طبیعی در واکنش به ویروس تولید می شوند و سیستم ایمنی را وادار به حمله می کنند. تزریق اینترفرون های مصنوعی اکنون درمانی استاندارد برای اختلالات سیستم ایمنی بدن انسان به شمار می رود. آزمایش های اولیه اینترفرون روی موش ها و سلول ها نشان می دهد این مولکول ها در درمان کووید۱۹ تاثیرگذار هستند. حتی شواهدی وجود دارد که نشان می دهد اینترفرون ها از ابتلای افراد سالم به ویروس کرونا جلوگیری می کند.
دگزامتازون: شواهد نویدبخش
این داروی ارزان واکنش سیستم ایمنی بدن را بر می انگیزد. پزشکان از مدت ها قبل دگزامتازون را برای درمان آلرژی ها، آسم و التهاب تجویز می کنند. در ماه ژوئن مشخص شد این تنها دارویی است که مرگ و میر ناشی از کووید۱۹ را کاهش می دهد. در تحقیقی با شرکت بیش از ۶ هزار نفر مشخص شد دگزامتازون مرگ و میر یک سوم بیماران متصل به ونتیلاتور را کاهش می دهد. البته این دارو به بیمارانی که در مراحل اولیه ابتلا به کووید۱۹ هستند کمکی نمی کند و حتی ممکن است آسیب نیز برساند. انستیتو بهداشت ملی آمریکا توصیه می کند دگزامتازون برای بیمارانی مصرف شود که با ونتیلاتور تحت درمان هستند یا از مخزن اکسیژن برای تنفس استفاده می کنند.
سیتوکین: شواهد ضد و نقیض
بدن انسان مولکول هایی به نام سیتوکین می سازد که با انتشار سیگنال هایی با بیماری مقابله می کنند. اما اگر سیتوکین های مازاد در بدن تولید شود، سیستم ایمنی بدن انسان به طور گسترده نسبت به عفونت ها واکنش بیش از حد نشان می دهد. این وضعیت گاهی اوقات طوفان سیتوکینی نیز نامیده می شود. محققان داروهایی توسعه داده اند تا طوفان های سیتوکینی را متوقف کنند و همچنین نشان داده اند این داروها در برابر آرتروز و اختلالات التهابی دیگر نیز تاثیرگذار است. آزمایش چند مورد از این داروها از جمله توسیلیزوماب(tocilizumab )،ساریلوماب(sarilumb) و آناکینرا(anakinra) نشان داده آنها در مقابله با ویروس کرونا کمک حال بوده اند. اما بقیه چندان موفقیت آمیز نبوده اند. اکنون یک شرکت داروسازی اعلام کرده آزمایش بالینی نسخه از داروی ساریلوماب به نام Kevzara وارد مرحله سوم آزمایش های بالینی شده است.
سلول های بنیادین: شواهد ضد و نقیض
انواع خاصی از سلول های بنیادی می توانند مولکول های ضد التهابی را در خود مخفی کنند. محققان طی سال ها سعی کردند از این سلول ها برای درمان طوفان های سیتوکینی استفاده کنند. اکنون تحقیقاتی بالینی برای تاثیرگذار بودن آنها در درمان ویروس کرونا در راه است. البته باید در نظر داشت درمان با سلول های بنیادین در گذشته موفقیت آمیز نبوده و اکنون مشخص نیست آنها در مقابله به ویروس کرونا چه واکنشی خواهند داشت.