به گزارش مشرق، کالیفرنیا که زمانی یک الگوی کشوری در زمینه کند کردن روند گسترش ویروس کرونا به حساب می آمد، در روزهای اخیر شاهد ارقام بی سابقه موارد ابتلا، بستری شدن و مرگ و میر بوده است. این طغیان به دنبال بازگشایی بسیاری از کسب و کارهای با ریسک بالاتر از جمله سالن های آرایش، رستوران ها، سینماها و ورزشگاه ها صورت گرفته است.
هرچند تمامی افراد در معرض خطر قرار دارند، اما در کالیفرنیایی های کم درآمد، سیاه پوست و لاتین تبار، دوبرابر بیشتر از سفیدپوستان غیر لاتین تبار احتمال مرگ و میر وجود دارد. داده های محلی نشان می دهد که در فقیرترین اجتماعات منطقه لس آنجلس نرخ مرگ و میر کووید19 چهار برابر بیشتر از ثروتمندترین اجتماعات این منطقه است.
بیشتر بخوانید:
وقتی به کالیفرنیایی های واقع در سن کار نگاه می کنیم، این نابرابری ها در حوزه سلامت حتی بیشتر هم می شود. درحالی که لاتین تباران 39 درصد از جمعیت کالیفرنیا را تشکیل می دهند، آنها حدود 57 درصد از موارد ابتلا به کووید19 و 46 درصد مرگ های ناشی از آن را به خود اختصاص می دهند. در میان ساکنان 18 تا 64 ساله نیز 68 درصد از مرگ و میرها در میان لاتین تباران اتفاق می افتد.
من به عنوان یک جامعه شناس پزشکی شاغل در «اداره پزشکی اجتماعی، جمعیت و سلامت همگانی» در دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، در این مورد مطالعه می کنم که چگونه عواملی چون درآمد، نژاد و قومیت سلامت افراد را شکل می دهد. هرچند نابرابری های کووید19 در کالیفرنیا تامل برانگیز است، اما جای تعجب چندانی ندارد. این نابرابری ها انعکاس چندین دهه تحقیق است که نشان می دهد آمریکاییان به حاشیه رانده شده در طیف وسیعی از بیماری ها در حوزه سلامت به مشکلات بیشتری مبتلا می شوند. این نابرابری ها در سلامت عمدتا ناشی از شرایط اجتماعی نابرابر است که میزان توانایی افراد را برای اجتناب از بیماری و دریافت درمان مشخص می کند.
عوامل نابرابری ها در کووید 19 در کالیفرنیا
همزمان با افزایش شدید موارد ابتلا به کووید19 تفاوت ها در شرایط کاری و زندگی، کالیفرنیایی های کم درآمد، سیاه پوست و لاتین تبار را در معرض احتمال بیشتری برای قرار گرفتن در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار می دهد.
محدود کردن تماس های رو در رو با سایرین یکی از عوامل کلیدی در جلوگیری از ابتلا به کووید19 محسوب می شود، اما برای بسیاری از ساکنین کم درآمد این ایالت فاصله گیری اجتماعی و قرنطینه فردی تجملی است که آنها توانایی مالی پرداخت هزینه های آن را ندارند. احتمال اینکه کالیفرنیایی های کم درآمد، سیاه پوست و لاتین تبار از جمله کارکنان ضروری باشند و در مشاغل کم درآمدی مشغول به کارباشند که مستلزم تماس مکرر با جامعه است بیشتر است؛ مشاغلی که آنها را بیشتر ملزم به کار کردن در مکان هایی می کند که احتیاط های سلامتی و ایمنی همواره در آنها به اجرا گذاشته نمی شوند.
برای مثال مطالعه دانشگاه سانفرانسیسکو در ناحیه میشن این شهر نشان داده که 95 درصد کسانی که نتیجه آزمایش کووید19 آنها مثبت اعلام شده، لاتین تبار بوده اند و 90 درصد آنها امکان دورکاری از خانه را ندارند.
همچنین این گروه ها بیشتر احتمال دارد که در طول این همه گیری برای رفت و آمد هنوز به وسایل حمل و نقل عمومی اتکا داشته باشند و در خانواده های پرجمعیت تری زندگی کنند که فرصت های بیشتری را برای گسترش ویروس کرونا در میان اعضای خانواده و اجتماع آنها فراهم می آورد.
کمبودهای موجود در تجهیزات آزمایش کووید19 نیز بر این اجتماعات اثر می گذارد. یک عامل کلیدی در بازگشایی بی خطر کسب و کارها در کالیفرنیا، وعده آزمایش و ردگیری اجتماعی گسترده بود. این بازگشایی ها که بسیار زود صورت گرفت، به کمبود امکانات آزمایش، افزایش شدید نتایج مثبت و فقدان منابع لازم برای ردگیری موثر تماس های افراد مبتلا منجر شد. بسیاری از محل های آزمایش کرونا در کالیفرنیا با درخواست بالقوه 200 هزار بیمار یا بیشتر مواجه اند. گزارش تحقیقی انجام شده از سوی ای بی سی نیوز و فایوترتی ایت نشان داده که چگونه ساکنین این ایالت در مناطق سفیدپوست تر و ثروتمندتر دسترسی بیشتری به مراکز آزمایش داشته اند و برای انجام آزمایش های کمیاب و مطمئن، با رقابت کمتری مواجه بوده اند.
نرخ های بالاتر مشکلات سلامتی قبلی نظیر سرطان، بیماری های قلبی عروقی و دیابت نیز کالیفرنیایی های کم درآمد، سیاه پوست و لاتین تبار را در معرض خطر بزرگ تر تجربه کردن بیماری های جدی تر ناشی از کووید19 قرار می دهد. اختلافات در این قبیل مشکلات سلامتی قبلی، به موانع دیرینه موجود بر سر راه دسترسی به منابع ضروری و وجود میراثی از تبعیض و نژادپرستی بازمی گردد. نرخ های پایین تر بیمه سلامت و دیگر موانع بر سر راه مراقبت های درمانی – از جمله درمان نابرابر توسط اعضای حرفه بهداشت و درمان – این گروه ها را در معرض این خطر قرار می دهد که درمان حیاتی برای بیماری کووید19 از آنها سلب شود.
تمام این عوامل به کووید19 امکان می دهند تا با سرعت بیشتری در اجتماعات کم درآمد، سیاه پوست و لاتین تبار کالیفرنیا گسترش پیدا کند و با توجه به طغیان کلی موارد مبتلا به این بیماری، در نابرابری ها در نرخ مرگ و میر نقش ایفا کنند.
چه می توان کرد؟
تلاش کالیفرنیایی های سختکوش در اوایل دوران همه گیری برای ماندن در خانه به منظور «صاف کردن منحنی»، در هفته های بعد از بازگشایی کسب و کارها و بازگشت تعداد زیادی از مردم به اجتماعات در فضاهای سرپوشیده نقش برآب شد. در بخش هایی از این ایالت هم اکنون بیمارستان ها مملو از بیماران کووید19 است. اما برای کمک به معکوس شدن روند سرایت بیماری کارهای زیادی می توان انجام داد.
گام های مهمی که لازم است در این جهت برداشته شود ساده است: کالیفرنیایی ها می توانند با ماندن در خانه تا حد امکان، استفاده از ماسک در بیرون از خانه و رعایت فاصله فیزیکی، به حفاظت از خودشان و دیگران در برابر کووید19 کمک کنند. با ماندن در خانه می توان در جهت کاستن از تقاضا برای آزمایش ها و درمان هایی که در میزان آنها نیز محدودیت وجود دارد کمک کرد.
آزمایش گامی ضروری است. برای موثر شدن آزمایش ها، تمام کسانی که در معرض خطر بالای سرایت یا از طریق تماس های روزمره با جامعه یا اطلاع از اینکه با فرد مبتلا به کووید 19 در تماس بوده اند، باید به آزمایش ها و نتایج سریع دسترسی داشتند باشند تا بتوانند در صورت لزوم خود را قرنطینه کنند. کالیفرنیا اقدامات هدفمندی را برای در دسترس قرار دادن آزمایش ها در اجتماعات کمتر برخوردار که بیشتر از همه از کووید19 آسیب دیده اند آغاز کرده است. داده ها نشان می دهند که این اقدامات رو به پیشرفت هستند، ولی هنوز پاسخگوی نیازهای موجود نیستند.
در سطح ایالت الزامی شدن استفاده از ماسک و تعطیلی دوباره بسیاری از کسب و کارهایی که بازگشایی شده بودند می تواند به روند انتقال این بیماری کمک کند و اجرای مقررات صادر شده در این زمینه مستلزم همکاری مقامات سلامت همگانی، ایالتی و محلی با یکدیگر است.
کارفرمایان نیز باید مسئولیت رعایت تمهیدات لازم را که برای جلوگیری از انتشار ویروس کرونا در محیط های کار بر عهده بگیرند. این می تواند شامل ارائه مرخصی استعلاجی با حقوق باشد تا کارکنان در صورت بیمار شدن بتوانند در خانه بمانند. همچنین مستلزم تامین تجهیرات حفاظتی فردی برای کارکنانی است که با همکاران خود یا با مردم در تماس رو در رو قرار می گیرند.
کارکنان کم درآمد دارای خانوارهای شلوغ اغلب فاقد امکانات لازم برای جدا کردن خود از سایرین در صورت ابتلا به کووید19 هستند. دادن مسکن موقت رایگان به این قبیل افراد یک راه کمک به آنها به منظور جلوگیری از انتقال ویروس به دیگران است. ارائه روش های جایگزین حمل و نقل عمومی ارزان قیمت نظیر استفاده مشترک از وسایل نقلیه ارزان قیمت نیز می تواند انتقال بیماری را در میان جمعیت های آسیب پذیر کاهش دهد.
سرانجام اینکه با قرار گرفتن امید به ساخت یک واکسن در افق، تضمین دسترسی برابر به واکسیناسیون کووید19 در آینده برای اعضای اجتماعات کم درآمد، سیاه پوست و لاتین تبار کالیفرنیا گامی ضروری در جهت اجتناب از وخامت بیشتر این نابرابری ها در دریافت خدمات بهداشت و سلامت خواهد بود.